Nr 42 - Tauron

Felieton
Polska Energia 4 (42) 2012
Lubię to!
Światowa sieć sieci, jak określano swego czasu Internet, zrewolucjonizowała nasze życie,
stała się medium natychmiastowej wymiany informacji, doprowadziła do powstania nowych
zawodów, gałęzi biznesu i rozrywek. Z drugiej strony to narzędzie do lawinowego
rozprzestrzeniania informacji głupich i bezużytecznych. Niestety, przetwarzanie tego
informacyjnego bagna wymaga energii. Dużo energii
Wojciech Kwinta
publicysta „Businessman.pl”
Niedawno przemknęła przez media
informacja o pojawieniu się na Facebooku
profilu wpływowego brytyjskiego admirała.
Z konta wysłano zaproszenia do szlachetnych
synów Albionu piastujących wysokie
stanowiska w generalicji i administracji. Zaproszeni
ochoczo dołączali do grona przyjaciół
admirała, dzieląc się swoimi adresami
i numerami telefonów. Nikomu nie wpadło
do głowy, że konto może być fałszywką.
A było. Czy założyli je terroryści, czy dowcipnisie,
nie ma już większego znaczenia. Ważne,
że w obliczu internetowej rozrywki tzw.
elity straciły dystans i rozsądek. Gdyby
wszystko nie wyszło szybko na jaw i nie zostało
zamiecione pod dywan – „Ach, to tylko
niefrasobliwość” – być może doszłoby do
wesołych dyskusji o pracy tajnych służb.
Oczyma duszy widzę, jak usłużny generał
podaje dane co ważniejszych agentów, na co
tysiące internautów klika: Lubię to!
Powyższy przykład pokazuje, że wyspiarskie
królestwo niewiele się nauczyło. W końcu
prawie dwie dekady brytyjskie służby
specjalne pozostawały pod kontrolą Kremla.
Symbolem tych czasów jest Kim Philby, jeden
z członków grupy określanej mianem
siatki szpiegowskiej z Cambridge. Absolwenci
owej uczelni, niezwykle lewicowi w poglądach,
ochoczo służyli Związkowi Radzieckiemu.
Sam Philby w 1963 r. zdołał się
wymknąć wymiarowi sprawiedliwości i resztę
życia spędził w Moskwie, rozkoszując się
urokami komunizmu. Ale przez lata służby
Jej Królewskiej Mości zachowywały się tak,
jak współcześnie ich koledzy na Facebooku.
Nie trzeba więc internetu, ale jego istnienie
skalę lokalną zmienia na globalną: portale
społecznościowe, fora i blogi z nieznanych
przyczyn skłaniają masę ludzi do wirtualnego
ekshibicjonizmu. W tzw. realu nigdy nie
ujawniliby na swój temat tak wiele jak w sieci.
Zwierzenia, zdjęcia, różne dane osobiste
– wszystko to ujawnia się na masową skalę.
Na samym Facebooku znajduje się ok. 100
miliardów fotek. I co się dziwić, że rządowi
oficjele pchają się bez zastanowienia w pułapkę...
U nas też nie było lepiej, kiedy dzielni
tajni agenci radośnie dzielili się z całym
światem swoimi facjatami na Naszej Klasie.
Drugie zjawisko globalne to syndrom
doktora Jekylla i pana Hyde’a. W świecie rzeczywistym
Jan Kowalski jest sympatycznym
człowiekiem, z którym można rozsądnie podyskutować.
Ale po przyjęciu nicka Gruby
Rycho lub innego, równie wzniosłego, zamienia
się w dziką bestię, której mózg służy wyłącznie
jako radiator. Steki wyzwisk, wyrzekań
i obrażania kogo się da. Z rozgrzanych
czerepów przez klawiaturę leją się w świat
pomyje. Prawdopodobnie masa informacyjnych
bzdur może już być większa od zwykłego
przepływu danych – tak jak spam w poczcie
elektronicznej stanowi znakomitą większość
korespondencji.
Skutek jest taki, że mniej więcej co dekadę
podwaja się liczba serwerów, które muszą
obsłużyć informacyjny tumult. W Stanach
Zjednoczonych centra przetwarzania
danych zużywają 2-3 proc. energii elektrycznej
konsumowanej w kraju. Podobnie jest
w innych krajach rozwiniętych. A to tylko jedna
strona zasilania. Druga to domowe komputery,
laptopy, tablety i smartfony. Jeżeli
tylko w Polsce jest jakieś 14-15 mln internautów
i – w uproszczeniu – każdy używa komputera,
to w praktyce jedna całkiem solidna
elektrownia służy wyłącznie zaspokajaniu
ich potrzeb (przyjmując, że przeciętny komputer
stacjonarny potrzebuje ok. 200 W).
A pokusy są coraz większe. Z jednej strony
rośnie świat potencjalnych wirtualnych
uciech, z drugiej – jesteśmy nieustannie zachęcani
do kupowania nowych urządzeń,
które wręcz nie pozwalają wyjść z internetu.
Każdy może zostać, jeśli nie Philbym, to przynajmniej
generałem fałszywego admirała.
I nawet zamknięcie przywołanej elektrowni
nie zmieni bałaganiarskiego obrazu sieci.
30
RYS: Andrzej Gutkowski