Nr 42 - Tauron

More documents

Recommendations

Info

wywiad Polska Energia 4 (<strong>42</strong>) 2012 Nie stać nas na dekarboni ROZMOWA Z POSŁEM TOMASZEM TOMCZYKIEWICZEM, WICEMINISTREM GOSPODARKI 4 rozmawiali: Magdalena Rusinek i Paweł Gniadek Jakie są najważniejsze wyzwania stojące przed branżą energetyczną i górnictwem Tomasz Tomczykiewicz: Żyjemy w ciekawych czasach, w których nie brakuje wyzwań dla polskiej energetyki i górnictwa, i to zarówno na płaszczyźnie wspólnotowej, jak i krajowej. Najistotniejsze i nadrzędne zawsze pozostaje jednak dbanie o dobro polskiego przemysłu, rozwój sektorów infrastrukturalnych, zapewnienie bezpieczeństwa dostaw paliw i energii oraz promowanie konkurencji. Realizujemy obecnie bardzo istotne działania związane z uruchomieniem wspólnego europejskiego rynku energii i zwiększeniem jego transparentności. Kluczowe są również prace nad ustawami zasadniczymi, tj. prawami: energetycznym, gazowym, OZE i o korytarzach przesyłowych oraz zaawansowane procesy inwestycyjne w modernizację i budowę mocy wytwórczych. Odnosząc się do tych ostatnich, warto podkreślić, iż duża część inwestycji dotyczy mocy wytwórczych bazujących na węglu, co sprawia, że paliwo to należy w dalszym ciągu traktować jako filar krajowego wytwarzania energii. A już w niedalekiej przyszłości stoją przed nami kolejne wyzwania, jak uwolnienie rynku gazu czy też dalsza liberalizacja rynku energii. Pamiętajmy o znanej maksymie, że przyszłość będzie dla nas szczodra jedynie wtedy, kiedy wszystko ofiarujemy teraźniejszości. Wszystkie spółki węglowe zapowiadają na rok 2012 wzrost wydobycia. Na ile, Pana zdaniem, te zapowiedzi są realne Czy dzięki wzrostowi wydobycia uda się zmniejszyć import węgla W ciągu ostatniego dziesięciolecia (2001- -2011) wydobycie węgla w Polsce spadło o około jedną czwartą z poziomu 103 do 76 mln ton. Spowodowane to było zmianami w strukturze sektorów gospodarki oraz poprawą efektywności energetycznej zarówno w poszczególnych gałęziach przemysłu, jak i w sferze komunalno-bytowej. Koniunktura gospodarcza w naszym kraju jest dobra i na tle pozostałych krajów Unii Europejskiej odnotowujemy bardzo dobre tempo wzrostu gospodarczego, który mierzony wskaźnikiem PKB w bieżącym roku prognozowany jest na poziomie 2,5 proc. W związku z tym należy spodziewać się również wzrostu o ok. 2 proc. zapotrzebowania na energię elektryczną, co z kolei bezpośrednio przełoży się na wzrost sprzedaży węgla energetycznego oraz koksowniczego. Ceny węgla na rynkach światowych, w porównaniu do początku 2011 r., spadły o ponad 15 proc., tak więc można na tej podstawie wstępnie wnioskować, że nastąpi wzrost sprzedaży na rynki lokalne ze względu na zmniejszenie rentowności eksportu. Z drugiej strony spadki cen węgla na rynkach światowych mogą spowodować wzrost importu do Polski. Ostateczne saldo eksportu i importu węgla uzależnione będzie od wymienionych przeze mnie wcześniej czynników, kursu dolara do złotówki oraz od kształtowania się polityki cenowej polskich wytwórców węgla. Mówi się o prywatyzacji Kompanii Węglowej i Katowickiego Holdingu Węglowego. Kiedy do tych prywatyzacji mogłoby dojść Czy dla KW i KHW najlepszym rozwiązaniem byłaby prywatyzacja poprzez giełdę Historia pokazuje, że prywatyzacja przedsiębiorstw, w tym również z sektora wydobywczego, sprzyja wzrostowi efektywności funkcjonowania spółek, optymalizacji ich kosztów i polepszeniu wyników całego sektora. Najlepszym tego dowodem są ubiegłoroczne dobre wyniki finansowe branży wydobywczej, w tym w szczególności sprywatyzowanej Jastrzębskiej Spółki Węglowej. Prywatyzacja kolejnych przedsiębiorstw wydobywczych wydaje się w tym kontekście bardzo ważna i pilna, choć nad samą jej formą z pewnością będzie trzeba prowadzić dalsze dyskusje. Należy jednak pamiętać, że to od kondycji zarówno spółek, jak i sytuacji na rynkach finansowych, zależeć będzie sam moment wprowadzenia ich na parkiet GPW. W chwili obecnej trwają zaawansowane wewnętrzne procesy „dostosowawcze” w spółkach, mające przybliżyć je do debiutu. Czekamy na ich zakończenie, by móc przejść do dalszych etapów prywatyzacji. Spółki węglowe planują inwestycje we własne źródła wytwórcze energii. Jak Pan to ocenia Większość spółek węglowych ma plany związane z rozszerzeniem, wspólnie z inwestorami finansowymi lub branżowymi, zakresu działalności o wytwarzanie energii elektrycznej oraz, w niektórych przypadkach, ciepła. W Katowickim Holdingu Węglowym planowane są inwestycje w zakresie budowy bloku 40-60 MW w kopalni Murcki-Staszic, a w dalszej kolejności w kopalni Mysłowice-Wesoła. W Kompanii Węglowej rozpatrywany jest projekt budowy elektrowni o mocy ok. 900 MW, natomiast Jastrzębska Spółka Węglowa deklaruje budowę nowych mocy w EC Zofiówka (70 MW) oraz prowadzi działania akwizycyjne, czego przykładem jest zakup PEC Jastrzębie. Działania prowadzone przez spółki węglowe należy ocenić pozytywnie. Ich wynikiem będzie zmniejszenie kosztów zakupu mediów energetycznych, zwiększenie przychodów z nowych obszarów działalności w związku z odsprzedażą posiadanych nadwyżek energii elektrycznej oraz certyfikatów w przypadków źródeł kogeneracyjnych. Tego typu dywersyfikacja działalności związana z rozszerzeniem zakresu łańcucha wartości jest, w mojej opinii, pozytywna i wpisuje się w politykę energetyczną państwa w zakresie poprawy bezpieczeństwa energetycznego, przy założeniu zachowania działalności wydobywczej jako podstawowego obszaru działalności. Świadczy również o tym, że branża górnicza poszerza obszary działania, co w perspektywie rosnących cen energii elektrycznej powinno pozytywnie wpłynąć na kondycję finansową sektora. Energetyka i górnictwo mają w Polsce charakter komplementarny. Rząd, będąc w opozycji do unijnych planów dotyczących dalszej dekarbonizacji przemysłu, stoi na stanowisku, że nie jest możliwe i uzasadnione całkowite odejście od przyszłości bazującej na węglu
zację Tomasz Tomczykiewicz Przewodniczący Regionu Śląskiego Platformy Obywatelskiej, poseł na Sejm RP, wiceminister gospodarki Urodził się w 1961 r. w Pszczynie. Absolwent Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej na Politechnice Krakowskiej oraz studiów podyplomowych w zakresie zarządzania w warszawskiej Szkole Głównej Handlowej. W 1990 r., po zmianie ustroju, rozpoczął własną działalność gospodarczą, kontynuując tradycję rodzinną. W 1998 r. został radnym Sejmiku Województwa Śląskiego i burmistrzem Pszczyny. Od 2001 r. reprezentuje w Sejmie mieszkańców Śląska, pełniąc mandat posła, a od ośmiu lat stoi na czele śląskiej Platformy Obywatelskiej. W ostatniej kadencji współprzewodniczył Komisji Gospodarki. Uczestniczył też w pracach nadzwyczajnej komisji śledczej ds. wyjaśnienia śmierci Barbary Blidy. Od lipca 2010 r. do listopada 2011 r. przewodził pracom klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej. W grudniu 2011 r. objął stanowisko wiceministra gospodarki odpowiedzialnego za energetykę i górnictwo. foto: ARC Jak ocenia Pan polskie weto w sprawie podniesienia poziomu redukcji emisji CO 2 Energetyka i górnictwo mają w Polsce charakter komplementarny. Rząd, będąc w opozycji do unijnych planów dotyczących dalszej dekarbonizacji przemysłu, stoi na stanowisku, że nie jest możliwe i uzasadnione całkowite odejście od przyszłości bazującej na węglu. Obecnie polski sektor wytwarzania energii elektrycznej oparty jest w ponad 90 proc. na tym paliwie. Jestem przekonany, że energetyka węglowa ma potencjał, który trzeba umiejętnie wykorzystać. Nie zmienia to jednak ogólnego obrazu obu sektorów, w których pojawia się szereg wyzwań związanych z implementacją zapisów pakietu klimatycznego i energetycznego. Działania inwestycyjne w rozbudowę lub modernizację bloków wytwórczych uwzględniają zapisy polityki energetycznej i klimatycznej, dywersyfikując strukturę paliw. Dynamicznie postępuje rozbudowa potencjału wytwórczego w zakresie odnawialnych źródeł energii, głównie w obszarze energetyki wiatrowej, jak i związanej z biomasą i biogazem. Mamy jednak świadomość, że zasadnicza zmiana struktury paliwowej w Polsce to proces długofalowy, natomiast polityka Unii Europejskiej w zakresie redukcji emisji CO 2 ukierunkowana jest na drastyczne, z naszego punktu widzenia, obniżanie emisji CO 2 nawet do 30 proc. w roku 2020. Gdyby Polska przyjęła kierunki zmian proponowane przez KE bez zastrzeżeń, spowodowałoby to poważne skutki gospodarcze (utrata konkurencyjności przez energochłonne gałęzie gospodarki, takie jak: hutnictwo, górnictwo, koksownictwo, przemysł cementowy, chemiczny, papierniczy) i społeczne (utrata miejsc pracy, obniżenie poziomu życia). Na to Polski po prostu nie stać i weto w sprawie zwiększenia poziomu redukcji emisji CO 2 z naszego punktu widzenia było jedyną drogą do zapobieżenia degradacji społeczno-gospodarczej Polski. Nasze weto nie wyklucza jednak gotowości Polski do dalszych rozmów w tym zakresie. Konieczne jest jednak wypracowanie takiego modelu redukcji emisji CO 2 , który uwzględniać będzie interesy wszystkich krajów UE, w tym Polski. 5
Page 1 and 2: Nr 4 (42) Kwiecień 2012 magazyn gr
Page 3: Polska Energia 4 (42) 2012 OD REDAK
Page 7 and 8: Wizyta w Japonii Przedstawiciele Mi
Page 9 and 10: Polska Energia 4 (42) 2012 notowani
Page 11 and 12: plakat B1 - DRUK 3/23/12 4:52 PM Pa
Page 13 and 14: SPRZEDAŻ CIEPŁO FOTO: shutterstoc
Page 15 and 16: Podczas akcji antyterrorystycznych
Page 17 and 18: fii wyścigu i skupienia się na tw
Page 19 and 20: Foto: mat. pras. Na posiedzeniu Rad
Page 21 and 22: Zasada TPA Third-party Access, TPA
Page 23 and 24: go. Już na etapie przygotowania te
Page 25 and 26: Prognoza zapotrzebowania na węgiel
Page 27 and 28: Kolejne zmiany wiązały się z tra
Page 29 and 30: Rynnowy projekt innego producenta l

Nr 42 - Tauron

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?