Nr 42 - Tauron

wywiad
Polska Energia 4 (42) 2012
Nie stać nas na dekarboni
ROZMOWA Z POSŁEM TOMASZEM TOMCZYKIEWICZEM, WICEMINISTREM GOSPODARKI
4
rozmawiali: Magdalena Rusinek i Paweł Gniadek
Jakie są najważniejsze wyzwania stojące
przed branżą energetyczną i górnictwem
Tomasz Tomczykiewicz: Żyjemy w ciekawych
czasach, w których nie brakuje wyzwań
dla polskiej energetyki i górnictwa, i to zarówno
na płaszczyźnie wspólnotowej, jak i krajowej.
Najistotniejsze i nadrzędne zawsze pozostaje
jednak dbanie o dobro polskiego przemysłu,
rozwój sektorów infrastrukturalnych,
zapewnienie bezpieczeństwa dostaw paliw
i energii oraz promowanie konkurencji.
Realizujemy obecnie bardzo istotne działania
związane z uruchomieniem wspólnego
europejskiego rynku energii i zwiększeniem
jego transparentności. Kluczowe są również
prace nad ustawami zasadniczymi, tj. prawami:
energetycznym, gazowym, OZE i o korytarzach
przesyłowych oraz zaawansowane procesy
inwestycyjne w modernizację i budowę
mocy wytwórczych. Odnosząc się do tych
ostatnich, warto podkreślić, iż duża część inwestycji
dotyczy mocy wytwórczych bazujących
na węglu, co sprawia, że paliwo to należy
w dalszym ciągu traktować jako filar
krajowego wytwarzania energii. A już w niedalekiej
przyszłości stoją przed nami kolejne
wyzwania, jak uwolnienie rynku gazu czy też
dalsza liberalizacja rynku energii. Pamiętajmy
o znanej maksymie, że przyszłość będzie
dla nas szczodra jedynie wtedy, kiedy wszystko
ofiarujemy teraźniejszości.
Wszystkie spółki węglowe zapowiadają na
rok 2012 wzrost wydobycia. Na ile, Pana
zdaniem, te zapowiedzi są realne Czy dzięki
wzrostowi wydobycia uda się zmniejszyć
import węgla
W ciągu ostatniego dziesięciolecia (2001-
-2011) wydobycie węgla w Polsce spadło
o około jedną czwartą z poziomu 103 do 76
mln ton. Spowodowane to było zmianami
w strukturze sektorów gospodarki oraz poprawą
efektywności energetycznej zarówno
w poszczególnych gałęziach przemysłu, jak
i w sferze komunalno-bytowej. Koniunktura
gospodarcza w naszym kraju jest dobra i na
tle pozostałych krajów Unii Europejskiej odnotowujemy
bardzo dobre tempo wzrostu
gospodarczego, który mierzony wskaźnikiem
PKB w bieżącym roku prognozowany jest na
poziomie 2,5 proc. W związku z tym należy
spodziewać się również wzrostu o ok. 2 proc.
zapotrzebowania na energię elektryczną, co
z kolei bezpośrednio przełoży się na wzrost
sprzedaży węgla energetycznego oraz koksowniczego.
Ceny węgla na rynkach światowych,
w porównaniu do początku 2011 r.,
spadły o ponad 15 proc., tak więc można na
tej podstawie wstępnie wnioskować, że nastąpi
wzrost sprzedaży na rynki lokalne ze
względu na zmniejszenie rentowności eksportu.
Z drugiej strony spadki cen węgla na
rynkach światowych mogą spowodować
wzrost importu do Polski. Ostateczne saldo
eksportu i importu węgla uzależnione będzie
od wymienionych przeze mnie wcześniej
czynników, kursu dolara do złotówki oraz od
kształtowania się polityki cenowej polskich
wytwórców węgla.
Mówi się o prywatyzacji Kompanii Węglowej
i Katowickiego Holdingu Węglowego.
Kiedy do tych prywatyzacji mogłoby dojść
Czy dla KW i KHW najlepszym rozwiązaniem
byłaby prywatyzacja poprzez giełdę
Historia pokazuje, że prywatyzacja przedsiębiorstw,
w tym również z sektora wydobywczego,
sprzyja wzrostowi efektywności funkcjonowania
spółek, optymalizacji ich kosztów
i polepszeniu wyników całego sektora. Najlepszym
tego dowodem są ubiegłoroczne dobre
wyniki finansowe branży wydobywczej,
w tym w szczególności sprywatyzowanej Jastrzębskiej
Spółki Węglowej. Prywatyzacja
kolejnych przedsiębiorstw wydobywczych
wydaje się w tym kontekście bardzo ważna
i pilna, choć nad samą jej formą z pewnością
będzie trzeba prowadzić dalsze dyskusje. Należy
jednak pamiętać, że to od kondycji zarówno
spółek, jak i sytuacji na rynkach finansowych,
zależeć będzie sam moment wprowadzenia
ich na parkiet GPW. W chwili obecnej
trwają zaawansowane wewnętrzne procesy
„dostosowawcze” w spółkach, mające przybliżyć
je do debiutu. Czekamy na ich zakończenie,
by móc przejść do dalszych etapów
prywatyzacji.
Spółki węglowe planują inwestycje we
własne źródła wytwórcze energii. Jak Pan
to ocenia
Większość spółek węglowych ma plany związane
z rozszerzeniem, wspólnie z inwestorami
finansowymi lub branżowymi, zakresu
działalności o wytwarzanie energii elektrycznej
oraz, w niektórych przypadkach, ciepła.
W Katowickim Holdingu Węglowym planowane
są inwestycje w zakresie budowy bloku
40-60 MW w kopalni Murcki-Staszic, a w dalszej
kolejności w kopalni Mysłowice-Wesoła.
W Kompanii Węglowej rozpatrywany jest projekt
budowy elektrowni o mocy ok. 900 MW,
natomiast Jastrzębska Spółka Węglowa deklaruje
budowę nowych mocy w EC Zofiówka
(70 MW) oraz prowadzi działania akwizycyjne,
czego przykładem jest zakup PEC Jastrzębie.
Działania prowadzone przez spółki
węglowe należy ocenić pozytywnie. Ich wynikiem
będzie zmniejszenie kosztów zakupu
mediów energetycznych, zwiększenie przychodów
z nowych obszarów działalności
w związku z odsprzedażą posiadanych nadwyżek
energii elektrycznej oraz certyfikatów
w przypadków źródeł kogeneracyjnych. Tego
typu dywersyfikacja działalności związana
z rozszerzeniem zakresu łańcucha wartości
jest, w mojej opinii, pozytywna i wpisuje się
w politykę energetyczną państwa w zakresie
poprawy bezpieczeństwa energetycznego,
przy założeniu zachowania działalności wydobywczej
jako podstawowego obszaru działalności.
Świadczy również o tym, że branża
górnicza poszerza obszary działania, co
w perspektywie rosnących cen energii elektrycznej
powinno pozytywnie wpłynąć na
kondycję finansową sektora.
Energetyka i górnictwo mają w Polsce charakter
komplementarny. Rząd, będąc w opozycji
do unijnych planów dotyczących dalszej
dekarbonizacji przemysłu, stoi na stanowisku,
że nie jest możliwe i uzasadnione całkowite
odejście od przyszłości bazującej na węglu