KSIĘGA PROCEDUR AUDYTU WEWNĘTRZNEGO - Gryfino

Księga Procedur Audytu Wewnętrznego
41/55
Metody graficzne oraz porównania międzyokresowe są bardziej odpowiednie
na etapie planistycznym oraz na etapie oceny końcowej kontroli.
2) analiza wskaźnikowa:
a) analiza wskaźników finansowych;
b) indeksacja o wspólnej podstawie .
3) analiza prognostyczna.
d) Rozpoznawcze badanie próbek
Metoda rozpoznawczego badania próbek posługuje się pobieraniem próbek losowych,
jako narzędziem dostępnym do wykorzystania w połączeniu z wieloma innymi testami.
Aby można było stosować to narzędzie, muszą być spełnione następujące kryteria:
− wykaz elementów populacji jest kompletny, aktualny i możliwy do zidentyfikowania;
− do przeprowadzenia wyboru obiektów stanowiących przedmiot testu na potrzeby
audytu da się zastosować system liczb losowych;
− można ustalić poziom dopuszczalnego błędu.
Można wyróżnić następujące podstawowe metody doboru próby:
− losowanie statystyczne – wymaga spełnienia warunku, aby wszystkie jednostki
populacji miały równą szansę wyboru do próby;
− losowanie intuicyjne – dokonanie wyboru odbywa się na podstawie zawodowej oceny
audytora i może być uzasadnione przez np. wartość jednostek populacji, poziom
ryzyka, poziom reprezentatywności;
− losowanie systematyczne – wymaga wyliczenia stałego przedziału losowania,
tzw. interwału; interwał wyznacza się dzieląc populację przez liczebność próby;
pierwszą jednostkę do próby wybieramy losowo z przedziału od 1 do wartości
interwału; jeżeli interwał oznaczymy jako „i”, pierwszą jednostkę do próby jako „p”, a
liczebność próby jako „n”, to wówczas do próby trafią jednostki o numerach: p, p+i,
p+2i…,p+(n-1)i;
− losowanie „na chybił trafił” – stosuje się je wtedy, gdy trudno zastosować inne
metody, np. kiedy jednostkom populacji nie można przyporządkować kolejnych
numerów.
Szerzej o tej technice w punktach 2.6.3.1 oraz 2.6.3.2 niniejszej Księgi Procedur.
AUDYT WEWNĘTRZNY
URZĄD MIASTA I GMINY W GRYFINIE