19.03.2015 Views

Kjo është dita që na e dhuroi Zoti - kishadhejeta.com

Kjo është dita që na e dhuroi Zoti - kishadhejeta.com

Kjo është dita që na e dhuroi Zoti - kishadhejeta.com

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Tetor 2008<br />

Kisha dhe jeta<br />

3<br />

<strong>Kjo</strong> <strong>është</strong> <strong>dita</strong> <strong>që</strong> <strong>na</strong> e <strong>dhuroi</strong> <strong>Zoti</strong>, le<br />

të galdojmë e të gëzojmë në të.<br />

Shugurimi i Kishës “Zoja Ndihmëtare” në Tiranë<br />

Predikimi i Shkëlqesisë<br />

së Tij Imzot Rrok Mir<strong>dita</strong><br />

me rastin e Shugurimit<br />

të Kishës “Zoja<br />

Ndihmëtare” në Tiranë<br />

Shumë ta dashur vëllezër e motra,<br />

Me gëzim të madh jemi mbledhur<br />

rreth altarit të Krishtit, për të shuguruar këtë<br />

kishë të te, nê të cilën ndjehemi dhe jemi<br />

familja e Hyjit, e shpëtuar me anë të vdekjes<br />

dhe ringjalljes së Birit të tij, në udhëtim drejt<br />

plotësisë së mbretërisë qiellore. Me gëzim<br />

të madh, brenda kësaj kishe të re, përjetojmë<br />

besnikërinë e Hyjit <strong>që</strong>, duke <strong>na</strong> dhuruar këtë<br />

tempull të ri, <strong>na</strong> jep shenja të qarta të pranisë<br />

së tij mes nesh.<br />

Historia e ndërtimit të kësaj kishe <strong>është</strong><br />

e lidhur ngushtë me historinë shpirtërore e<br />

sho<strong>që</strong>rore të vështirë, por plot shpresa, të<br />

popullsisë katolike të kësaj zone. Gjatë këtyre<br />

shtatëmbëdhjetë vjetëve lëvizjet, shpërnguljet,<br />

orvatjet për të gjetur një vend ku mund të<br />

ndërtohet një jetë sa më e mirë, kanë qenë<br />

një domosdoshmëri për një numër shumê të<br />

madh të familjeve shqiptare. Kur lexojmë<br />

Besëlidhjen e Vjetër, vëmë re se si edhe për<br />

popullin e Hyjit ka qenë e domosdoshme<br />

shumë herë të shpërngulen, të emigrojnë, të<br />

dëbohen. Megjithatë, popullit të vet Hyji i ka<br />

premtuar një tokë, <strong>që</strong> do të jetë toka e tyre. Për<br />

të gëzuar bekimin e jetës nê këtë tokë, Hyji<br />

kërkon prej popullit të tij <strong>që</strong> të dëgjojë Fjalën e<br />

<strong>Zoti</strong>t, t’u bindet urdhërimeve dhe t’i rrijë besnik<br />

besëlidhjes së bërë me Hyjin.<br />

Lëvizjet e popullit tonë nê kërkim të një<br />

jete më të mirë, endjet dhe emigrimet, mund t’i<br />

ngjajnë shtegtimeve té popullit të Hyjit, nëse<br />

edhe ne mbajmë gjithmonë parasysh premtimet<br />

e bëra nga Hyji, nëse dëgjojmë vazhdimisht<br />

fjalën e tij dhe u rrimë besnikë urdhërimeve<br />

të tija. Sikurse hebrenjtë kishin një tokë të<br />

premtuar, dhe një qytet të shenjtë, edhe ne kemi<br />

një tokë te premtuar dhe një qytet të shenjtë.<br />

Toka jonë e premtuar <strong>është</strong> qielli dhe qyteti<br />

ynë i shenjtë <strong>është</strong> Jeruzalemi qiellor. Nëse me<br />

anë të besimit i përkasim shpirtërisht atdheut<br />

qiellor, atëherë do të dimë ta ndërtojmë me<br />

dinjitet atdheun tokësor.<br />

Vendi më i shenjtë i popullit të <strong>Zoti</strong>t<br />

në Besëlidhjen e Vjetër ka qenë tempulli i<br />

Jeruzalemit. Aty banonte Lavdia e Hyjit dhe<br />

në të shfaqej bekimi i pranisë së Hyjit në mes<br />

të popullit të vet. Shkatërrimi i tempullit dhe<br />

dëbimi i Hebrenjve në Babiloni ka qenë një<br />

ndër ngjarjet më të dhimbshme të historisë së<br />

Izraelit.<br />

Përsëri mund të bëjmë një krahasim<br />

ndërmjet Besëlidhjes së vjetër dhe historisë<br />

sonë të vonë. A nuk ka qenë edhe për popullin<br />

tonë dëbimi i besimit nga shpirtrat e njerëzve<br />

dhe shkatërrimi i tempujve të Hyjit, njëra ndër<br />

pikat me të dhimbshme të historisë shpirtërore<br />

të shqiptarëve? A nuk ka qenë populli ynë i<br />

dëbuar nga kishat si një popull i dëbuar nga toka<br />

e vet? Kisha <strong>është</strong> toka shpirtërore, shumë më e<br />

rëndësishme se çdo tokë tjetër materiale. A nuk<br />

kemi qenë ne rrënjësisht të varfër pa kishën?<br />

Në dritën e leximit të parë të kësaj liturgjie,<br />

vëmë re sa shumë i ngjan shugurimi i kësaj kishe<br />

asaj <strong>që</strong> ndodh nê librin e Nehemisë. Izraelitët e<br />

kthyer nga Babilonia po rindërtonin Jeruzalemin<br />

dhe gjatë këtyre punimeve kishin gjetur librin e<br />

ligjit të Moisiut. I gjithë populli mblidhet dhe<br />

dëgjon me mallëngjim fjalët e ligjit të lexuara<br />

nga skribi Ezdra. Këto janë fjalët <strong>që</strong> kemi<br />

dëgjuar në leximin e parë: “Dhe librin e ligjit<br />

të Hyjit e lexonin pjesë pjesê dhe ia shpjegonin<br />

kuptimin <strong>që</strong> populli ta kuptonte mirë atë <strong>që</strong><br />

lexohej. Atëherë qeveritari Nehemia, prifti dhe<br />

skribi Ezdra si edhe levitët <strong>që</strong> mësonin popullin,<br />

iu drejtuan mbarë popullit: ‘<strong>Kjo</strong> <strong>është</strong> ditë <strong>që</strong> i<br />

kushtohet <strong>Zoti</strong>t, Hyjit tonë. Mos jini të trishtuar<br />

as mos qani’, sepse mbarë populli qante duke<br />

dëgjuar fjalët e ligjit” (Neh 8, 8.9).<br />

Shumë të dashur vëllezër e motra, pas<br />

rrëzimit të Babilonisë, pra pas rënies së regjimit<br />

komunist <strong>që</strong> kishte dëbuar Hyjin nga jeta publike<br />

dhe <strong>është</strong> përpjekur ta dëbojë edhe nga shpirtrat<br />

e të gjithë shqiptarëve, shumë prej jush keni<br />

ardhur këtu aga anë të ndryshme të Shqipërisë<br />

për të rindërtuar jetën tuaj. Megjithatë, një jetë<br />

<strong>që</strong> nuk ka në themel fjalën e <strong>Zoti</strong>t, <strong>është</strong> e brishtë<br />

dhe lehtësisht e shkatërrueshme. Për këtë arsye,<br />

Hyji ka dërguar tek ju shërbëtorët e tij, bijtë<br />

e dashur të Don Boskos, për t’ju dëshmuar<br />

dashurinë hyjnore dhe për t’ju drejtuar në udhën<br />

e besimit, <strong>që</strong> <strong>është</strong> udha e vetme <strong>që</strong> <strong>na</strong> çliron<br />

nga çdo skllavëri tokësore.<br />

-Vijon në faqen 4-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!