(February) 2008r. No 3 (945) - Nowy Kurier

More documents

Recommendations

Info

Strona 4 Jerzy Przystawa Uniwersytet Wroc³awski Mêskie s³owo i figowy liœæ „Rzeczpospolita” z dnia 31 stycznia 2008 donosi w tytule „Premier chce jednomandatowych okrêgów wyborczych w wyborach samorz¹dowych” Jeœli ma byæ demokracja, to musz¹ byæ wybory. Jak musz¹ byæ wybory, to musi byæ ordynacja. To oczywiste. Ale jeœli ma byæ ordynacja, to musi ona byæ taka, ¿eby zawsze by³o tak, jak sobie tego ¿ycz¹ koryfeusze demokracji, czytaj: liderzy partii politycznych, którzy z woli si³ wy¿szych s¹ powo³ani do sprawowania w³adzy. W demokracji ludowej, takiej np. jaka obowi¹zywa³a w Polsce do roku 1989, te¿ musia³y byæ wybory i wybory te, na dodatek, odbywa³y siê równo co cztery lata (mniej wiêcej!). Zgodnie z art. 80 Konstytucji PRL „wybory do Sejmu s¹ powszechne, równe, bezpoœrednie i odbywaj¹ siê w g³osowaniu tajnym”. By³y to œwiête zasady demokracji i, jak siêgam pamiêci¹, nigdy nie kwestionowa³ ich ¿aden polski autorytet prawa konstytucyjnego, ani te¿ nigdy nie czyta³em w opracowaniach doktorów i profesorów, ¿adnych zastrze¿eñ co do tego, ¿e odbywaj¹ce siê co 4 lata wybory mog³yby byæ z tymi zasadami niezgodne. Ale, jak na filmie „Sami swoi” – demokracja demokracj¹, wybory wyborami, ale wynik musi byæ taki, jak trzeba! Dlatego nasi ówczeœni „demokraci” zagwarantowali prawid³owy wynik wyborów (wiêkszoœciowych!) w ten sposób, ¿e by³a tylko jedna lista, a kto na tej liœcie, to ju¿ wy³¹cznie od nich zale¿a³o. Jeszcze i dzisiaj, w dalekiej Korei (Pó³nocnej, oczywiœcie) wybory odbywaj¹ siê nawet w jednomandatowych okrêgach wyborczych, z tym wszelako zastrze¿eniem, ze kandydatów zg³aszaæ mo¿e tylko i wy³¹cznie jedna i jedyna partia. Ale i tamte wybory, wed³ug konstytucji, s¹ – jak najbardziej – powszechne, równe i bezpoœrednie. W roku 1989 nasta³y takie czasy, ¿e w Polsce zapanowa³ PLU- RALIZM. Pytanie o to, jak w warunkach demokratycznego pluralizmu zagwarantowaæ, ¿eby do Sejmu wchodzili ci, którzy powinni, a nie jakieœ niepo¿¹dane i przeszkadzaj¹ce demokracji indywidua, by³o pytaniem nie lada i wymaga³o potê¿nego namys³u. Nie by³ ten namys³ na g³owy mi³oœciwie nam oddaj¹cych w³adzê PT Genera³ów i Sekretarzy, wiêc by³ pewien problem. Problem ten – jak wiemy z opracowania politologów irlandzkich, Kennetha Benoita i Jacquelin Hayden, pomogli im rozwi¹zaæ wybitni profesorowie, w tym wypadku Andrzej Werblan i Stanis³aw Gebethner. Stanowczo odradzili oni Genera³om i Sekretarzom pojœcie tropem koreañskim, a wiêc jakichkolwiek jednomandatowych okrêgów wyborczych, lecz tylko listy partyjne, czyli, jak siê to w dialekcie politologów nazywa „PR” - Proportional Representation. Oczywiœcie, nie zaraz takie PR jak , powiedzmy w Szwecji czy Szwajcarii, ale taki PR, „¿eby wysz³o na nasze”. Bo w Szwecji czy Szwajcarii nie zawsze wychodzi „na nasze”. Np. od ponad pó³ roku w Belgii nie mo¿na wy³oniæ rz¹du i jest pewien problem. W przypadku Belgii to ma³y problem, bo tam jest pe³na unijna cywilizacja, a nawet jest tam sama Bruksela, wiêc jakoœ siê poradzi. Ale w Polsce roku 1989 1-15 /02/ 2008 N o 03 (945) to by³ powa¿ny problem i nie mo¿na by³o tego puœciæ na jakiœ demokratyczny ¿ywio³. Warto pamiêtaæ jak genialnie rozwi¹zali to nasi prawodawcy, dziel¹c piêknie ca³¹ Izbê Poselsk¹ na dwie nierówne po³owy i w ogóle by³o œwietnie. Z jednym wszak¿e wyj¹tkiem: dali straszn¹ plamê z t¹ nieszczêsn¹ list¹ krajow¹, bo jakoœ nie przysz³o im do g³owy, ¿e ciemny naród weŸmie i ca³¹ tê listê odrzuci. I to w taki sposób, ¿e przy pomocy najznakomitszych nawet autorytetów moralnych nie da siê tego ukryæ i tej niedoróbki zaszpachlowaæ! No, ale jakoœ to przesz³o, pozmieniano w trakcie wyborów, co trzeba by³o zmieniæ i powsta³a nasza nowoczesna i pluralistyczna elita polityczna. I rz¹dzi. Jak rz¹dzi, tak rz¹dzi, ale z t¹ ordynacj¹ ci¹gle s¹ k³opoty. Bo wprawdzie szefowie partii mog¹ wpisywaæ na listy partyjne kogo chc¹ , ale poniewa¿ jest „pluralizm” i szefów jest kilku, i nie zawsze mog¹ siê dogadaæ, wiêc próbuj¹ to jakoœ poprawiæ, ¿eby zawsze na wierzchu by³o tego, kogo trzeba, a nie akurat tego drugiego czy trzeciego. Pobity wiêc zosta³ w Polsce rekord œwiata w czêstotliwoœci zmian ordynacji wyborczej, ale, oczywiœcie na tym nie koniec i niebawem bêd¹ dalsze zmiany. Wprawdzie Polska w tym rankingu g³upoty przoduje, ale nie jest ¿adnym wyj¹tkiem. Podobne problemy z demokracj¹ maj¹ wszystkie inne kraje, które – za naszym przyk³adem – zdecydowa³y siê wejœæ na drogê demokratycznego pluralizmu i we wszystkich mamy podobn¹ sytuacjê. Wspóln¹ cech¹ tych wszystkich sytuacji i podejmowanych prób i pope³nianych b³êdów jest to, ¿e kraje te s³yszeæ nie chc¹ o tym, ¿eby w którymœ z nich wprowadziæ ordynacjê tak¹, jaka funkcjonuje w najstarszych demokracjach wspó³czesnego œwiata, a wiêc w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Pó³nocnej, w Kanadzie, czy – nie daj Bo¿e – w Stanach Zjednoczonych Ameryki Pó³nocnej! Wszystko, tylko nie to! Pod ¿adnym pozorem. Nie przypominam sobie, ¿eby w ci¹gu ostatnich 19 lat jakiœ profesor prawa konstytucyjnego, oœmieli³ siê powiedzieæ, ¿e skoro Anglicy czy Amerykanie od ponad 200 lat stosuj¹ u siebie taki system wyborczy, to nie mo¿e on byæ tak ca³kowicie g³upi i bezsensowny, ¿e mo¿e, kto wie, gdyby choæ raz, dla odmiany, spróbowaæ nie list partyjnych, ale w³aœnie jednomandatowych okrêgów wyborczych, to mo¿e coœ by siê tu pozytywnie zmieni³o? Mowy nie ma! To stanowisko autorytetów ustrojowych i konstytucyjnych rozchodzi siê ca³kowicie ze stanowiskiem przeciêtnego obywa- Dokoñczenie na stronie 20
N o 03 (945) 1-15/02/2008 Puste dni Barbara Sharratt Okres poœwi¹teczny ma to do siebie, ¿e czujemy siê przygnêbieni. Przed œwiêtami by³ nastrój oczekiwania, energia do zakupów, sprzatania i gotowania, pisania listów i kart œwi¹tecznych, pakowania prezentów. Po œwiêtach, jak po zdanym egzaminie, energia w nas opada. Czekaj¹ nas co najmniej dwa lub trzy miesi¹ce zimowej szarzyzny, odgarniania œniegu, odladzania auta, wstawania o zmroku. Co bogatsi obywatele skracaj¹ sobie zimê wyjazdem na po³udnie, niektórzy wynosz¹ siê z Kanady na ca³¹ zimê. Reszta skazana jest na ¿ycie we œnie zimowym, to wiêkszoœæ m¹drych zwierz¹t tak w³aœnie spêdza zimê. Wpe³za do jamy i zasypia. Budzi siê na wiosnê g³odna i odchudzona. Nawiasem mówi¹c, ciekawa jestem, dlaczego lekarze przepisuj¹cy nam rozmaite diety nie zajêli siê kwesti¹ odchudzania we œnie, za to proponuj¹ grubasom intensywny ruch, na co ci nie maj¹ najmniejszej ochoty. Przespaæ tydzieñ i straciæ kilkanaœcie funtów - to jest to! I tu wspomnê problem tzw. Noworocznych postanowieñ, bo na Nowy rok trzeba koniecznie podj¹æ jakieœ „rezolucje” np. przestaæ piæ alkohol, zacz¹æ oszczêdzaæ pieni¹dze, mo¿e poszukaæ lepszej pracy no i obowi¹zkowo straciæ nadwagê zakumulowan¹ przez œwiêta. Mo¿na te¿ zapisaæ siê na jakiœ kurs, ¿eby sobie wype³niæ zimowe wieczory, zapisaæ siê do klubu narciarskiego czy zacz¹æ chodziæ na p³ywalniê. Mo¿liwoœci s¹ nieograniczone, trzeba tylko mieæ wystarczaj¹cy zapas energii. Kilka lat temu wymyœliliœmy sobie taniec towarzyski. Muzyka by³a europejska, instruktor sympatyczny, s³owem - znakomicie. A ja po 12-tu godzinach pracy by³am tak wykoñczona, ¿e ledwie pow³óczy³am nogami. Instruktor zapyta³ mnie kiedyœ, dlaczego zamykam oczy w tañcu. Pewnie myœla³, ¿e jestem taka romantyczna, a mnie siê same oczy zamyka³y ze zmêczenia. A taniec to by³o to, na co mia³am wówczas najwiêksz¹ ochotê, bo lubiê tañczyæ. Wszystkie postanowienia noworoczne zak³adaj¹ „a priori”, ¿e coœ jest nie tak, ¿e coœ trzeba usprawniæ, zmieniæ, usun¹æ. W ramach usuwania, opró¿ni³am z teczek jedn¹ pó³kê, a zape³ni³am drug¹. Znalaz³am w teczkach du¿o ciekawych materia³ów o istnieniu których zupe³nie zapomnia³am. Porz¹dkuj¹c szafê odkry³am do tej pory nienoszony sweterek, a w szufladzie wisiorek, którego nie ogl¹da³am przez ostatnie dwa lata - myœla³am, ¿e go zgubi³am. ¯ycie jest pe³ne niespodzianek! W ramach usprawnienia zaprosi³am stroiciela, ¿eby mi nastroi³ pianino, bo ju¿ tego wymaga po miesi¹cach bêbnienia. Nieprzydatne mi do niczego prezenty przekaza³am przyjacio³om, którym mog¹ siê one przydaæ, nienoszone ubrania - organizacji charytatywnej, zabieraj¹cej worki sprzed domu - nie muszê taszczyæ do Goodwill’u! Zmieniæ coœ jest najtrudniej bo cz³owiek siê przyzwyczaja do rutyny. W zimie wstajemy póŸniej, a chodzimy spaæ po pó³nocy, czego nie lubiê, bo najlepiej mi siê pracuje rano. To z kolei przesuwa godziny posi³ków. Jeœli siê jad³o kolacjê o 6-tej, to o 12-tej jest cz³owiek g³odny i musi coœ skonsumowaæ, ¿eby zasn¹æ. Wynik - nadwaga, jako ¿e tego ostatniego posi³ku siê ju¿ nie spala. Przestawienie siê na inne godziny dobrze by mi zrobi³o. Poza tym wypada³oby wiêcej chodziæ, mo¿e zacz¹æ æwiczyæ w klubie, co czyni moja s¹siadka - kulturystka. Ona ma basen w domu, ale chodzi p³ywaæ do klubu, pewnie ze wzglêdów towarzyskich, bo tam zawsze mo¿na kogoœ spotkaæ, z kimœ pogadaæ. Ostatnie postanowienie to zacz¹æ dbaæ o siebie, albo: “kochaæ siebie sam¹”, jak okreœlaj¹ Kanadyjczycy. Z tym kochaniem siebie to u mnie gorzej - za d³ugo kocha³am innych, co robi zreszt¹ wiêkszoœæ kobiet, troszcz¹c siê o mê¿a, dzieci, rodzinê i wszystkich, którzy prosz¹ o pomoc. Zupe³nie samolubnie kupi³am sobie wiêc pierœcionek z granatem, bilety na koncerty i kilka nowych ciuchów. Zaczê³am te¿ chodziæ do fryzjera. NieŸle jak na pocz¹tek. Tak wiêc wype³ni³am sobie puste dni miêdzy Bo¿ym Narodzeniem a œwiêtem Trzech Króli porz¹dkowaniem rzeczy i robieniem planów. W miêdzyczasie „zaliczy³am” operetkê, koncert i kino - polecam szczególnie film o Afganistanie „The Kite Runner”, bardzo dobry. Wpadali znajomi i Strona 5 rodzina, dzwonili przyjaciele. 6- go stycznia œpiewaliœmy kolêdy i jedliœmy bigos. Potem rozebraliœmy choinkê, zdjêliœmy karty œwi¹teczne z framugi drzwi. Schowa³am anio³y i szopkê do pude³ka, gdzie spaæ bêd¹ do nastêpnego Bo¿ego Narodzenia. A dni zrobi¹ siê znowu pe³ne muzyki i dzia³alnoœci wszelkiego rodzaju. Mo¿e nawet wypuszczê siê do klubu poæwiczyæ wraz z puszyst¹ s¹siadk¹? “Pomoc dla £ukasza” £ukasz ma 6 lat. Mieszka w Warszawie. Nie widzi, nie mówi, nie chodzi i nie rusza siê. S³yszy, uœmiecha siê i reaguje na obecnoœæ osób. Ma brata, który chodzi do technikum, matkê i chor¹ babciê. Matka poœwiêca mu ca³y czas. Ojciec ich porzuci³. ¯yj¹ z opieki spo³ecznej. Potrzeby £ukasza s¹ du¿e. Ju¿ przez dwa lata nie mia³ on terapii, która jest bardzo kosztowna. Nie maj¹ pieniêdzy na nic. Matka marzy o wózku inwalidzkim, którym mog³aby go woziæ do ³azienki. £ukasz jest chudy, prawie bez cia³a, ale jest d³ugi i roœnie. Fundacja Charytatywna Kongresu Polonii Kanadyjskiej udostêpni³a konto nr 24583 w Credit Union przy 220 Roncesvalles Ave. Wszystkie datki powinny mieæ adnotacje “Pomoc dla £ukasza”. Wierzymy, ¿e ta sprawa poruszy wiele serc ludzkich. Serdecznie dziêkujemy. www.nowykurier.com
Page 1 and 2: POLISH-CANADIAN INDEPENDENT COURIER
Page 6 and 7: N o 03 (945) 1-15/02/2008 Obserwacj
Page 8 and 9: Strona 8 1-15 /02/ 2008 N o 03 (945
Page 10 and 11: Strona 10 1-15/02/2008 N o 03 (945)
Page 12 and 13: Strona 12 Dokoñczenie ze strony 11
Page 18 and 19: Strona 18 Mieszanka noworoczna: Par
Page 22 and 23: Strona 22 1-15/02/ 2008 N o 03 (945
Page 24: Strona 24 1-15/02/ 2008 N o 03 (945

(February) 2008r. No 3 (945) - Nowy Kurier

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?