Biblia Poznanska

Ewangelia Mateusza L R Rozdział 926. Mówi im: - Ludzie słabiej wiary, czemusię boicie? Potem wstał i rozkazał wichromi morzu. I nastała wielka cisza.27. A ludzie dziwili się, mówiąc: - KimżeOn jest, że wiatry, i morze są Mu posłuszne.28. Kiedy przybył na drugi brzeg do krajuGadareńczyków, zabiegli Mu drogę dwajopętani przez czarta, którzy wyszli z grobowców.A byli tak bardzo niebezpieczni,że nikt nie mógł przejść tą drogą.29. I naraz krzyknęli: - Czego chcesz odnas, Synu Boży, przyszedłeś tutaj przedczasem, aby nas dręczyć?30. Z daleka od nich pasło się wielkie stadoświń.31. A czarty prosiły Go - Skoro nas wyrzucasz,poślij nas w to stado świń.32. Powiedział im: - Idźcie! Wtedy weszływ świnie. A oto całe stado rzuciło się zurwiska do morza i (świnie) zginęły w falach.33. A pasterze uciekli. A kiedy przyszli domiasta, opowiedzieli wszystko, również to,co stało się z opętanymi.34. Wtedy całe miasto wyszło Jezusowinaprzeciw, a zobaczywszy Go poprosili,aby odszedł z ich kraju.Dostępne przekłady 9 Rozdziału*P-mt9*Warszawska Gdańska TysiącleciaWarszawsko-Praska Brzeska World English BibleKing James Version Grecka WulgataInterlinearna9 (Jezus) wsiadłszy do łodzi przeprawiłsię (na drugi brzeg) i przyszedł do swojegomiasta.2. I przynieśli Mu sparaliżowanego, któryleżał na noszach. Jezus, widząc ich wiarę,powiedział sparaliżowanemu: - Ufaj, synu,twoje grzechy są odpuszczone.3. Wtedy niektórzy nauczyciele Pisma pomyślelisobie: - On bluźni.4. A Jezus, przejrzawszy ich myśli, powiedział:- Dlaczego wyciągacie złe wnioski?5. Cóż łatwiej powiedzieć: Twoje grzechysą odpuszczone, czy też: Wstań i chodź?6. Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczyma władzę odpuszczania grzechów naziemi - zwrócił się do sparaliżowanego: -Wstań, weź swoje nosze i idź do domu.7. A on wstał i poszedł do swego domu.8. A tłumy, które to widziały, z bojaźniąwielbiły Boga dającego ludziom taką władzę.9. Jezus odchodząc stamtąd zobaczył człowiekapobierającego opłaty, który nazywałsię Mateusz. I mówi mu: - Pójdź za Mną! Iposzedł za Nim.10. A kiedy (Jezus) siedział w domu przystole, wielu celników i grzeszników posilałosię razem z Nim i Jego uczniami.11. Widząc to faryzeusze mówili Jegouczniom: - Dlaczego wasz Nauczyciel jadaz celnikami i grzesznikami?12. (Jezus) usłyszawszy to powiedział: -Zdrowi nie potrzebują lekarza, tylko chorzy.13. Zrozumiejcież wreszcie, co to znaczy?”Miłosierdzia chcę bardziej niż ofiary”. Bonie przyszedłem wzywać sprawiedliwych,ale grzeszników.14. Wtedy przyszli do Niego uczniowie Jana,pytając: - Dlaczego my i faryzeusze wielepościmy, a Twoi uczniowie nie poszczą?15. Jezus im powiedział: - Czyż goście weselnimogą się smucić, dopóki pan młodyjest z nimi? Ale przyjdzie czas, kiedy panmłody zostanie im zabrany - wtedy będąpościć.16. Nikt nie przyszywa łaty z nowego materiałudo starego okrycia, bo taka łata rozdzieraokrycie i dziura się powiększa.17. Nie wlewa się też młodego wina dostarych worków skórzanych, bo jeśli się takzrobi, skórzane worki pękają. I wino sięwylewa, i marnują się worki. Ale młodewino wlewa się do nowych worków skórzanych.Wtedy zachowa się i jedno, i drugie.18. Kiedy to im mówił, jakiś przełożonysynagogi przyszedł i padł przed Nim natwarz, mówiąc: - Moja córka właśnie skonała,ale połóż na nią rękę, a ożyje.Biblia Poznańska L R 11