Biblia Poznanska

Ewangelia Mateusza L R Rozdział 1634. A Jezus na to? - Ile macie chlebów?Odpowiedzieli: - Siedem i kilka rybek.35. I rozkazał tłumowi usiąść na ziemi.36. Wziął siedem chlebów i ryby i, odmówiwszymodlitwę dziękczynną, połamałchleb i podał uczniom, a uczniowie rozdalitłumom.37. I wszyscy jedli, i najedli się do syta. Izebrali resztki: siedem koszyków pełnychokruchów.38. A tych, którzy jedli, było około czterechtysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet idzieci.39. Rozpuściwszy tłumy wszedł do łodzii przybył na granice Magedan.Dostępne przekłady 16 Rozdziału*P-mt16*Warszawska Gdańska TysiącleciaWarszawsko-Praska Brzeska World English BibleKing James Version Grecka WulgataInterlinearna16 Faryzeusze i saduceusze prosili Gopodstępnie, aby dał im znak z nieba.2. On zaś odpowiedział: - Kiedy zapadawieczór, mówicie: Będzie pogoda, bo niebosię czerwieni,3. a rano: Dzisiaj będzie deszcz, bo czerwienisię zachmurzone niebo. Pogodę powyglądzie nieba umiecie rozpoznawać, aznaków czasu nie potraficie?4. Pokolenie złe i wiarołomne domagasię znaku, ale nie otrzyma innego znakuoprócz znaku Jonasza. I odszedł.5. Uczniowie, przeprawiając się na drugibrzeg, zapomnieli zabrać chleb.6. A Jezus im powiedział: - Strzeżcie siępilnie kwasu faryzeuszów i saduceuszów.7. Oni zaś mówili między sobą: - Nie zabraliśmychleba.8. A Jezus, poznawszy to, powiedział: - Słabejwiary, dlaczego mówicie między sobą,że nie macie chleba?9. Czyż jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacietych pięciu chlebów dla pięciu tysięcyi tego, ileście koszyków wtedy zebrali?10. Ani o siedmiu chlebach dla czterechtysięcy i tego, ileście wtedy koszyków zebrali?11. Jak możecie nie rozumieć, że nie miałemna myśli chlebów (mówiąc): Strzeżciesię kwasu faryzeuszów i saduceuszów.12. Wtedy zrozumieli, że nie kazał im wystrzegaćsię kwasu chlebowego, ale naukifaryzeuszów i saduceuszów.13. Przyszedłszy w okolice Cezarei Filipowej,Jezus spytał swoich uczniów: - Zakogo ludzie mają Syna Człowieczego?14. Odpowiedzieli: - Jedni za Jana Chrzciciela,drudzy za Eliasza, a jeszcze inni zaJeremiasza albo za jakiegoś innego proroka.15. Pyta ich: - A wy za kogo Mnie macie?16. Szymon Piotr odpowiedział: - Ty jesteśMesjasz, Syn Boga żywego.17. A Jezus mu odrzekł: - Szczęśliwy jesteś,Szymonie, synu Jana, dlatego że nieczłowiek ci to objawił, ale mój Ojciec, któryjest w niebie.18. A Ja tobie mówię: Ty jesteś opoką ina tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramypiekielne nie zwyciężą go.19. I tobie dam klucze królestwa niebieskiegoi cokolwiek zwiążesz na ziemi, będziezwiązane w niebie, a cokolwiek rozwiążeszna ziemi, będzie rozwiązane w niebie.20. Wtedy surowo nakazał uczniom, żebynikomu nie mówili o tym, że On jest Mesjaszem.21. Odtąd Jezus zaczął otwarcie mówićswoim uczniom, że musi iść do Jerozolimy,że ma wiele wycierpieć od starszyzny i arcykapłanów,i nauczycieli Pisma i umrzeć,a na trzeci dzień zmartwychwstać.22. A Piotr, wziąwszy Go na bok, zacząłGo strofować: - Miej litość nad sobą, Panie,to Cię nie może spotkać!23. A (Jezus) odwróciwszy się powiedziałPiotrowi: - Zejdź mi z oczu, kusicielu, nakłaniaszMnie do złego, bo nie po Bożemumyślisz, ale po ludzku.Biblia Poznańska L R 21