Biblia Poznanska

Ewangelia Marka L R Rozdział 514. Siewca sieje słowo.15. A to są ci na drodze, gdzie sieje sięsłowo: kiedy (je) usłyszą, zaraz przychodziszatan i porywa słowo w nich zasiane.16. A owi, posiani na gruncie skalistym,kiedy usłyszą słowo, przyjmują je zaraz zradością,17. ale nie mają w sobie korzenia, są niestali.Potem, gdy nastaje ucisk czy prześladowaniez powodu słowa, zaraz się załamują.18. A inni są zasiani między ostami.19. Ci usłyszeli słowo, ale troski doczesne,ułuda bogactwa, pożądanie innychrzeczy dochodzą do głosu i zagłuszają słowo.I nie przynosi owocu.20. Owi zaś, zasiani na ziemi dobrej, toci, którzy słuchają słowa i przyjmują je.I przynoszą owoc, jedni trzydziestokrotny,drudzy sześćdziesięciokrotny, inni stokrotny.21. I mówił im: - Czyż po to wnosi sięświecę, aby ją wstawić pod korzec albo podłóżko? Czy raczej nie po to, aby ją postawićna świeczniku?22. Bo nie ma nic ukrytego, co by nie miałobyć ujawnione, i nic, co się stało w ukryciu,a nie miało wyjść na jaw.23. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.24. Mówi im także: - Uważajcie na to, czegosłuchacie. Jaką miarą mierzycie, takąwam odmierzą i jeszcze dodadzą.25. Bo temu, kto ma, będzie dodane; a temu,kto nie ma, i to, co ma, będzie zabrane.26. I mówił: - Z królestwem Bożym jesttak jak z człowiekiem, który rzuca ziarnow ziemię.27. I śpi w nocy, i wstaje we dnie, a ziarnowschodzi i rośnie, on sam nie wie jak.28. Ziemia sama z siebie przynosi owoc:najpierw źdźbło, potem kłos, potem pełneziarno w kłosie.29. A kiedy wyda owoc, zaraz (człowiek)wysyła żniwiarza, bo nadeszło żniwo.30. I mówił: - Z czym porównamy królestwoBoże, albo w jakiej przypowieści jeprzedstawimy?31. O ziarnku gorczycy. Kiedy się je siejew ziemi, jest mniejsze od wszystkich innychnasion na ziemi.32. A kiedy się je zasieje, rośnie wysokoi staje się większe od wszystkich jarzyn, iwypuszcza gałęzie tak wielkie, że w ich cieniumogą się gnieździć ptaki, które latająw powietrzu.33. W wielu takich przypowieściach głosiłim swoją naukę, o ile mogli słuchać.34. I nauczał ich tylko w przypowieściach,na osobności zaś wyjaśniał wszystkouczniom.35. Owego dnia, kiedy zapadł wieczór,mówi do nich: - Przeprawmy się na drugąstronę.36. Zostawiwszy więc tłum, biorą Go, takjak był w łodzi. A także inne łodzie płynęłyz Nim.37. Wtedy zerwała się gwałtowna wichura.I fale wdzierały się do łodzi, tak że łódźnapełniała się już wodą.38. On zaś spał na rufie łodzi, na wezgłówku.I budzą Go, i mówią Mu: - Nauczycielu,nie obchodzi Cię to, że giniemy?39. A On się obudził, zgromił wiatr i powiedziałmorzu: - Milcz, uspokój się! Wicherustał i nastała wielka cisza.40. I powiedział im: - Czemuście tacy bojaźliwi?Jeszcze nie macie wiary?41. I zdjął ich wielki strach, i mówili jednido drugich: - Kimże On jest, że wiatr, imorze są Mu posłuszne?Dostępne przekłady 5 Rozdziału*P-mk5*Warszawska Gdańska TysiącleciaWarszawsko-Praska Brzeska World English BibleKing James Version Grecka WulgataInterlinearna5 Przybyli na drugą stronę morza, dokraju Gerazeńczyków.2. A kiedy wyszedł z łodzi, (zaraz) z grobowcówwybiegł mu naprzeciw człowiekopętany przez ducha nieczystego.Biblia Poznańska L R 45