Biblia Poznanska

Ewangelia Marka L R Rozdział 6mówiąc: - Twoja córka umarła, po cóż jeszczetrudzisz Nauczyciela.36. Kiedy Jezus usłyszał, co mówili, rzeczeprzełożonemu synagogi: - Nie lękaj się,tylko wierz!37. I nie pozwolił nikomu iść z sobą tylkoPiotrowi, Jakubowi i Janowi, bratu Jakuba.38. I przychodzą do domu przełożonegosynagogi. I widzi zamieszanie, i płaczki, igłośno zawodzących.39. Kiedy wszedł, mówi do nich: - Dlaczegorobicie zamieszanie i płaczecie? Todziecko nie umarło, ale śpi.40. I wyśmiewali się z Niego. On zaś, wyrzuciwszywszystkich, bierze ojca i matkędziecka, i tych. którzy z Nim byli, i wchodzitam, gdzie leżało dziecko.41. I ujął dziecko za rękę. I mówi mu: - Talithakum, to znaczy: Dziewczynko, mówięci, wstań!42. I zaraz dziewczynka wstała i chodziła,a miała dwanaście lat. I osłupieli z wielkiegozdumienia.43. I wiele razy im nakazywał, aby niktsię o tym nie dowiedział. Powiedział też,aby jej dano jeść.Dostępne przekłady 6 Rozdziału*P-mk6*Warszawska Gdańska TysiącleciaWarszawsko-Praska Brzeska World English BibleKing James Version Grecka WulgataInterlinearna6 I wyszedł stamtąd. I przychodzi w swojestrony rodzinne, a razem z Nim idą Jegouczniowie.2. Kiedy nastał szabat, zaczął nauczać wsynagodzie, a wielu słuchaczy zdumiewałosię: - Skąd się to u Niego bierze? - mówili.- I skąd wzięła się ta jego mądrość, a takżemoce nadziemskie, działające przez Jegoręce?3. Czyż On nie jest cieślą, synem Maryi ibratem Jakuba i Józefa, i Judy, i Szymona? Iczyż Jego siostry nie żyją tutaj, wśród nas?I byli Nim zgorszeni.4. A Jezus im powiedział: - Tylko w swojejojczyźnie wśród swoich krewnych i wswoim domu nie ma prorok uznania.5. I nie mógł tam okazać wcale swojej mocy.Uzdrowił tylko kilku chorych, włożywszyna nich ręce.6. I dziwił się ich niedowiarstwu, i obchodziłokoliczne wioski i nauczał.7. I wzywa Dwunastu. I zaczął ich wysyłaćpo dwóch, i dał im władzę nad duchaminieczystymi.8. I nakazał, aby poza kijem niczego niebrali na drogę: ani chleba, ani torby, anitrzosa z drobnymi,9. ani nie brali na siebie dwóch sukien,ale aby włożyli sandały.10. I mówił im: - Gdziekolwiek wejdzieciedo domu, zostańcie tam aż do odejścia.11. A jeśli w jakimś miejscu nie przyjmąwas ani nie będą was słuchać, odejdźciestamtąd i otrząśnijcie pył z waszych nógna świadectwo przeciwko nim.12. I wzywali do nawrócenia.13. Wyrzucali też wiele czartów, a wieluchorych namaszczali olejem i uzdrawiali.14. A król Herod usłyszał o Nim, bo Jegoimię stało się głośne i mówiono: - To JanChrzciciel powstał z martwych i dlategodziałają przezeń (nadziemskie) moce.15. Inni zaś mówili: - Jest Eliaszem. Jeszczeinni: - Prorokiem, podobnym do któregośz proroków.16. Kiedy Herod usłyszał o tym, mówił: -Jan, którego ściąłem, zmartwychwstał.17. Bo Herod kazał ująć Jana i trzymał goskutego w więzieniu z powodu Herodiady,żony swego brata Filipa, bo wziął ją sobieza żonę.18. Jan zaś mówił Herodowi: - Nie wolnoci trzymać przy sobie żony tego brata.19. A Herodiada czyhała na niego i chciałago zabić, ale nie mogła.20. Bo Herod bał się Jana, wiedząc, że jeston człowiekiem sprawiedliwym i świętym.I chronił go. Kiedy go słuchał, bywał bardzozakłopotany, ale słuchał go chętnie.21. Kiedy nadszedł odpowiedni dzień, Herodw swoje urodziny wyprawił przyjęcieBiblia Poznańska L R 47