NË ÇFARË KOSOVE DO TË JETOJMË - Gazetaria

shqiptarësinë e saj. Dhe nuk mund ta kuptoj pse duhet tëflasim për diferenca, për kontradikta, për moskuptime,për rivalitete, për dominime, tash kur jemi në situatën mëtë favorshme në tërë historinë tonë kombëtare, kur mundtë komunikojmë lirisht e të bashkëpunojmë lirisht. Meqëdashuria për Shqipërinë i ka mbijetuar gjithë ato sprova,nuk ka si të zbehet tash, në kohën kur ajo mund të materializohet.Prandaj, nuk ka pse të stimulohet ideja e kundërvëniestë fragmenteve shqiptare, që po lëvizin drejt afrimitdhe riunifikimit. Natyrisht, ndarja e gjatë ka krijuaredhe disa hutesa e keqinterpretime, por ato kthjellohenme vullnet të mirë, me komunikim vëllazëror e me bashkëpunimnë interes konkret të të gjithëve. Ashtu mund tëriformësojmë një Shqipëri të përbashkët, me larminë krahinore,etnografike, dialektore e fetare, por të prirura përmirëkuptim e harmoni ndaj njëra tjetrës. Në të vërtetë,përpjekja që ka bërë shteti ateist e totalitar, për t’i fshehura rrafshuar ndryshimet, ka krijuar edhe tharmin e keqkuptimevedhe ka inkurajuar partizanët e separimeve. Por,koncepti për shtetin shqiptar ateist-totalitar dhe kombinshqiptar ateist-totalitar, tashmë i përkasin të kaluarës.Pluraliteti i vlerave që gjejnë harmoni në realitetin jetësor,përbën mrekullinë dhe fuqinë e Shqipërisë dhe të shqiptarëve.Po e respektuam këtë natyrë të atdheut e të kombittonë, do të jemi në akord me Vullnetin Hyjnor, i cili na kadhënë mundësinë e vetërealizimit përmes përballimit tësprovës së robërisë së gjatë e ndarjes së gjatë, që rezultoime fillimin e një procesi të ri të integrimeve kombëtare.Secili prej nesh e ka historinë e sprovave të veta, edhetë udhëtimeve drejt Shqipërisë së vet, e cila është bërë vlerëpersonale e secilit prej nesh e në të njëjtën kohë është103