NË ÇFARË KOSOVE DO TË JETOJMË - Gazetaria

tet fakti kokëfortë se moskomunikimi është më i madh sekomunikimi, se parimi është më i ndjeshëm se sa integrimi.Përderisa për fragmentimin dhe gjymtimin e kësaj kulturenë të kaluarën, ka pasur shkaqe jashtëkulturore, nëvitet e fundit, shkaqet më shumë janë të pasojave që kanëmbetur nga mentalitetet e ngulitura të ndarjes, se sa tëpengesave politike ose administrative. Prandaj, këtu do tëfokusojmë më shumë problemet e viteve të fundit, se saevokimin e të kaluarës, kur ndarja ka qenë vërtet e imponuarnga faktorë jashtëkulturorë. Dhe më shumë do tëpërqendrohemi në shkaqet e këtij moskomunikimi, të cilate kanë burimin në Kosovë.Në të vërtetë, kultura shqiptare në Kosovë po bën përpjekjetë del nga kolapsi ku qe katandisur nga kulturocidiserb në dhjetë vitet e okupimit, por ky proces është i ngadalësuarnga letargjia që ka injektuar administrata civilendërkombëtare në tri vitet e para të qeverisjes së vet dhenga improvizimi i politikave kulturore vendore në këto trivitet e fundit.Katalogizimi i pasojave që ka lënë prapa vetes kulturocidiserb, është pothuajse i pamundur. Edhe pse i mbeturnë tentativë, projekti ka lënë pasoja vërtet të rënda edhenë kulturë, dhe kjo gjë nuk do të duhej të shmangej ngavëmendja asnjëherë, e posaçërisht gjatë planifikimit të politikavetë reja kulturore. Ndërsa, vitet e para të administrimitndërkombëtar, si për shkak të prioriteteve në fushëne sigurisë, të mbrojtjes sociale, rimëkëmbjes ekonomikedhe të ndërtimit institucionalë, po aq edhe për mungesëtë ndjeshmërisë ndaj vlerave kulturore nacionale, vëmendjaështë shmangur krejt nga kultura. Ndërsa, në këto tri202