NË ÇFARË KOSOVE DO TË JETOJMË - Gazetaria

mentuar unitetin e atdheut e të kombit tonë, i cili tash e karastin më të mirë të rifitojë përmbajtje të re.AHMET ZOGU, ENVER HOXHA DHERANKOVIQINë nëntor të vitit 1972, bashkë me tre shokë të konviktit, evendosëm të iknim nga Kosova e të shkonim në Shqipëri.Ideja ishte imja, po secilit nga të tre shokët që ia tregovafshehtësinë time, me synim që të lija një porosi për familjen,më thoshte se donte të vinte edhe ai! Kështu në fakt ubëmë katër veta, edhe pse ideja ime fillestare ishte që tëikja vetëm. Isha nxënës i klasës së dytë të shkollës së mesme,shtatëmbëdhjetë vjeç djalë dhe mund ta them se endenuk i dija mirë as tëra rrugët e Prishtinës e lëre më Kosovën,ndërsa doja të ikja e të shkoja në Shqipëri. Por, duketse e kisha një parapërgatitje shpirtërore të udhëtimit ilegalnë atë moshë aq të njomë drejt Shqipërisë. Për vite kishadëgjuar emisionet e Radio Tiranës dhe e kisha krijuar njëide fikse se Shqipëria ishte atdheu ynë i vërtetë. Babai imfliste fjalë të zgjedhura për mbretin, Ahmet Zogun, dhegjithmonë tregonte se si ai i kishte shpëtuar shqiptarët eKosovës, që kishin ikur nën terrorin e krajlit serb. Ndërsa,vëllai im i madh, të cilin e kam pasur arsimtar të lëndësgjuhë shqipe në klasët e larta të fillores, e mbante një fotografitë Enver Hoxhës, të fshehur në arkë. Pra, ajo që konsiderohejshqiptare, identifikohej me Shqipërinë. Ndërsa,tregimet e tyre dhe të disa miqve që vinin te ne për terrorine Rankoviqit, për spiunët e fshatit që i merrnin në qafënjerëzit për një fjalë, dhe për politikanët e shitur, më fusninfrikën në palcë. Rrjedhimisht, isha formuar me bin-96