Formy zajęćWYKŁAD (W) – ma charakter autorski i ujmuje aktualny stan wiedzy z określonego zakresuoraz interpretację własną wykładowcy. Wykłady do przedmiotów obligatoryjnych nie sąobowiązkowe – wiedza zdobyta przez studenta z danego przedmiotu sprawdzana jest naegzaminie. Udział studenta w wykładach monograficznych oceniany jest przezprowadzącego wykład według przyjętych przez niego zasad. Obowiązkowy lubfakultatywny udział w wykładzie ustala prowadzący. Wykłady monograficzne kończą sięzaliczeniem z oceną.KONWERSATORIUM (K) – zajęcia teoretyczne łączące wykład z ćwiczeniami, analizujące ikomentujące podręcznik(i) / monografie z określonego zakresu itp.ĆWICZENIA (Ć) – zajęcia z praktycznej znajomości języka kształcące kompetencję językowąlub ćwiczące określoną sprawność oraz zajęcia ćwiczeniowe będące uzupełnieniemwykładówPROSEMINARIUM (PS) – zajęcia na studiach podstawowych, których celem jestprzygotowanie pracy pisemnej z zakresu publicystyki, kultury, multimediów, interpretacjiliterackiej i lingwistycznej – praca ma prezentować własne stanowisko wobec wybranejproblematyki. Proseminaria są formą poszerzenia zajęć z praktycznej znajomości językaniemieckiego.SEMINARIUM ZASADNICZE (S) – seminarium wprowadzające w wybraną dyscyplinę nauki.Celem seminarium jest opracowanie wybranego zagadnienia szczegółowego w oparciu obibliografię i przedstawienie pracy pisemnej (przejrzysty podział, stosowanie odnośników,cytatów, komentarzy bibliograficznych, własne wnioski itp.). W pracy pisemnej tekstwłasny musi być wyraźnie oddzielony od cytatów i parafraz tekstów obcych.SEMINARIUM BADAWCZE (S) – wariant seminarium zasadniczego polegający na włączeniu dopracy seminaryjnej samodzielnie opracowanego materiału eksperymentalnego (testowaniew różnych formach przetwarzania danych językowych, opracowanie własnego programukomputerowego odnośnie wybranego zjawiska szczegółowego itp.).SEMINARIUM MAGISTERSKIE (SM) – celem seminarium jest przygotowanie pracy pisemnej zwykorzystaniem doświadczeń seminarium zasadniczego z wyraźnie zaznaczonym własnymwkładem pracy (ok. 60-100 stron).10
PRAKTYCZNA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKA NIEMIECKIEGOWe wszystkich formach studiów PZJN składa się z przedmiotów obejmujących konkretnąkompetencję lub sprawność. Z każdego z przedmiotów uzyskuje się osobny wpis do indeksu.Egzamin z PZJN jest połączeniem poszczególnych przedmiotów i ich form. Ocenę końcowąstanowi średnia ocen występujących komponentów.Na kierunkach neofilologicznych obowiązuje zgodnie z minimum programowym MEN dlastudiów filologicznych łączna ilość godzin z praktycznej znajomości języka podczas całychstudiów w wysokości 900 godz. Obowiązkowe przedmioty w ramach PZJN oferowane wnaszym Instytucie w ciągu całych studiów to 90 godz. w semestrze na studiachpodstawowych (czyli razem 360 godz.) oraz 360 godz. na studiach zasadniczych, co dajełącznie 720 godz. Pozostałe 180 wymaganych godzin praktycznej nauki języka należy wciągu studiów uzupełnić proseminariami oraz uzupełniającymi ćwiczeniami z Praktycznejznajomości języka niemieckiego.Przedmioty składające się na PZJN:Gramatyka praktyczna I obejmuje fleksję odmiennych części mowy oraz zastosowanienieodmiennych części mowy (partykuł). Verb (czasownik): formy konjugacyjne,czasowniki mocne i nieregularne, czasowniki modal-ne, kategorie czasownika, szczególnie(Tempus, Modus, Genus verbi), czasowniki posiłkowe i bezokoliczniki, zwrotność,rozdzielność, rekcja czasownika; Nomen (rzeczownik): rodzaj, liczba i przypadek, rekcja;Determinativ (rodzajnik): określoność i nieokreśloność, użycie rodzajnika; Adjektiv(przymiotnik): fleksja i rekcja; Pronomen (zaimek); Adverb (przysłówek), Präposition(przyimek): semantyka i rekcja; Partikel (partykuła): rodzaje i zastosowanie.Gramatyka praktyczna II obejmuje składnię zdania prostego i złożonego wraz zzastosowaniem i semantyką spójników (szyk wyrazów, stosowanie negacji, zdania złożonewspółrzędnie i zdania podrzędne, zdania pod-miotowe, dopełnieniowe, okolicznikowe,przydawkowe itp., zamiana okolicznika na zdanie okolicznikowe i odwrotnie).Rozumienie ze słuchu I (Hörverstehen) obejmuje kształcenie sprawności rozumieniatekstów fonicznych odpowiednio przygotowanych i opracowanych metodycznie (cf. InterNationes) oraz równoległe ćwiczenia w swobodnym mówieniu.Rozumienie ze słuchu II (Hörverstehen) kształtuje sprawność rozumienia tekstówautentycznych (audycje radiowe i TV), w tym rozumienie szybkiego tekstu potocznego.Równolegle następują ćwiczenia w swobodnym mówieniu ze szczególnym naciskiem nakomunikatywność.Ortografia ma na celu opanowanie zasad stosowania pisowni niemieckiej (rodzaje istosowanie grafemów, pisownia łączna i rozdzielna, pisanie małą i wielką literą, dzieleniewyrazów, reforma ortografii niemieckiej); oraz prawidłowe stosowanie interpunkcji.Fonetyka ma na celu opanowanie prawidłowej wymowy (poszczególne fonemy, akcent,intonacja zdaniowa, procesy asymilacji itp.).Język pisany obejmuje podstawy kompozycji tekstów, takich jak: opowiadanie (Er-zählung),opis (Schilderung), sprawozdanie (Bericht), streszczenie (Inhaltsangabe), komentarz(Kommentar), rozprawka (Erörterung), recenzja (Rezension) itp. przy uwzględnieniuodpowiedniej budowy tekstu, odpowiednich do rodzaju tekstu środków stylistycznych i11