Czytaj pełne wydanie - Racibórz

Z ŻYCIA UCZELNIdentów problem stanowi nie niedobór ale nadmiarinformacji co prowadzi do tego, że wyniki badań naukowychtylko rzadko odnajdują drogę do istoty danegosystemu politycznego.Dla wyjaśnienia należy wyobrazić sobie sobotnispacer po Opolu. Nagle nasz wyimaginowany spacerowiczprzypomina sobie, że potrzebne jest mujeszcze zdjęcie do paszportu. Co robi? Idzie do sklepufotograficznego i jest świadkiem następującegozdarzenia. Sprzedawca najpierw grzecznie zapraszago, by zajął miejsce i opowiada przez godzinę o możliwościachtechnicznych obiektywu, który zakupiłw minionym tygodniu. Kiedy nasz wyimaginowanyspacerowicz po godzinie zdenerwowany bez zdjęciapaszportowego opuszcza ten sklep, mamy w przybliżeniusytuację, którą często stwarzają instytucje uniwersyteckiez politykami. (16)To czego w tym wypadku miałoby dokonać polityczno-doradczecentrum kompetencji, jest zastanawianiesię nad wizją przyszłości połączone równocześniez rozmyślaniem o tym, co już miało miejsce,jest redukcją kompleksowości, aby następnie sformułowaśćkonkretne opcje dla polityki. Przy tymzwiązane z tym wyzwanie to z jednej strony zachowanieorientacji w obliczu wzrastającej kompleksowościi globalnej współzależności w kwestii rzeczowychproblemów politycznych, tak by niezbędnadla sensownego doradztwa redukcja kompleksowościnie prowadziła do sfałszowanego uproszczenia.Z drugiej strony wyzwanie zawarte jest w tym, abywe właściwym czasie znaleźć właściwe ucho właściwegoadresata we właściwym prezydium partii, ministerstwiealbo gdziekolwiek i komunikować wy-Rektorenkonferenz. Bonn-Bad Godesberg: o. V. 1988 (= Dokumentezur Hochschulreform 62), s. 35-56; hier 44.16 Vgl. Was ist Politikberatung? Ein Panel mit Christoph Kannengießer,Uwe Optenhögel, Klaus-Peter Johanssen, EberhardSandschneider, Cornelius Winter. In: Politikberatung: Praxis undGrenzen. Hrsg. von Marco Althaus, Dominik Meier. Münster: litVerlag 2004 (= Public Affairs und Politikmanagement 2), s. 14-46;hier s. 24.pracowane zalecenia działań celowo w istotnym dlapodejmowanych decyzji miejscu systemu politycznego.Dokładnie ten proces odnajdywania, transformacjii komunikacji byłby w każdym razie klasycznymzadaniem politycznie-doradczego Think Tanksw miejscu przecięcia nauki akademickiej i politycznychdecydentów.II. Dwa imperatywyalbo dlaczego „etyczne” doradztwo polityczne?Dlaczego ale mowa obrończa dla polityczno-doradczegocentrum kompetencji z wyraźnym nastawieniemetycznym? Wydaje mi się, że ważny argument,jak już wspomniano, zawiera się w specyficznych wyzwaniach,z którymi nauki przyrodnicze i życiowe konfrontująobecnie naszych decydentów politycznych.„Czy człowiekowi wolno wszystko, co potrafi?” (17) –Podstawowy konflikt współczesnej cywilizacji, do któregoodwołuje się to pytanie, sięga głęboko do wnętrzasfery polityki. Imperatyw postępu napotyka tu w naukachna imperatyw moralnego rozsądku. (18)Rozważanie między tymi dwoma imperatywamiwymaga od właściwie rozumianej polityki, którejcentralnym zadaniem jest trwałe zabezpieczeniesprawiedliwego porządku w społeczeństwie, „wytyczaniapolitycznych i strukturalnych granic i zapórtam, gdzie strumień poznania już dawno wystąpiłz brzegów, po to aby pozostawić ludziom kawałeknadającej się do zamieszkania ziemi.” (19) – to słowaznanego w Niemczech Wolfganga Frühwalda prezydentahonorowego Fundacji Alexandra von Humbol-17 Karl Lehmann: Das christliche Menschenbild und die Grenzender Wissenschaft. In: Das Design des Menschen. Vom Wandel desMenschenbildes unter dem Einfluss der modernen Naturwissenschaft.Wolfgang Frühwald, Konrad Beyreuther u.a. Köln: DuMontLiteratur und Kunst Verlag 2004, s. 147-181; hier s. 150.18 Vgl. Wolfgang Frühwald: Wie viel Wissen brauchen wir? Politik,Geld und Bildung. Berlin: Berlin University Press 2007, s.327.19 Wolfgang Frühwald: Wie viel Wissen brauchen wir? Politik,Geld und Bildung. Berlin: Berlin University Press 2007, s. 327.11