ANEMOS - Inflight Magazine of Ellinair Airline (April - September 2016)

inflight magazine
---------------------------------------------------------------------------- asteri ----------------------------------------------------------------------------
Αντιλαμβανόμενοι το σώμα μας με αυτό τον τρόπο,
του συμπεριφερόμαστε σαν κάτι ξεχωριστό
από εμάς. Θυμώνουμε μαζί του όταν δεν ανταποκρίνεται
όπως θα θέλαμε από την κούραση,
νευριάζουμε όταν μας πιάνει ένας ξαφνικός πόνος,
προσπαθούμε να δουλεύουμε περισσότερο,
αγνοώντας την αϋπνία ή την έλλειψη ξεκούρασης.
Χρησιμοποιούμε το σώμα για να νιώσουμε
απόλαυση, όταν ακόμα ένα γλυκάκι υπερκαλύπτει
την αίσθηση της πείνας. Όλα αυτά έχουν
να κάνουν με την ασυνείδητη προσμονή, ότι κάθε
όργανο του σώματός μας θα δουλεύει πάντα
ρολόι, ανεξάρτητα από τους δυσμενείς εξωτερικούς
παράγοντες. Θεωρούμε, ότι το σώμα
μας δεν απαιτεί χρόνο και φροντίδα, ότι από
μόνο του θα αποκαθιστά την κάθε πληγή, δεν
θα παχύνει ή δεν θα γεράσει και, πράγματι, πολλές
φορές συμπεριφερόμαστε ανάλογα. Αλλά
φυσικά, οι προσδοκίες μας δεν ικανοποιούνται.
Κι αυτό είναι κάτι που εντέλει μας θλίβει βαθύτατα.
Αυτή η σχέση έχει και άλλες επιπτώσεις: όταν
για παράδειγμα, είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί
με το σώμα μας. Συνηθίζουμε να αγνοούμε
τα σήματα του οργανισμού μας και παραβλέπουμε
τις σημαντικές πληροφορίες που μας προσφέρει,
όπως όταν έχουμε ανάγκη από ανάπαυση,
όταν πεινάμε, όταν χρειαζόμαστε ύπνο ή το
αντίθετο, όταν πρέπει να είμαστε σωματικά πιο
δραστήριοι, όταν ζεσταινόμαστε… Όλα αυτά είναι
προφανή σήματα του οργανισμού, κατανοητά
απ’ όλους. Αλλά υπάρχουν και άλλα σήματα,
τα οποία με τη σειρά τους μας ειδοποιούν
για την ψυχολογική μας κατάσταση. Αυτή τη σχέση
συναισθημάτων και σώματος, έχουμε δυστυχώς
την τάση να αγνοούμε ή να παρερμηνεύουμε
σε μεγαλύτερο βαθμό. Για παράδειγμα, όταν
ένας άνθρωπος εκνευρίζεται, η ένταση στο σώμα
εκκρίνει σε διάφορα όργανα τις απαραίτητες
ουσίες για την έκφραση αυτού του συναισθήματος.
Σε περίπτωση που το συναίσθημα δεν
εκφραστεί, οι μύες χαλαρώνουν σταδιακά, όχι
όμως εντελώς, και όταν ο άνθρωπος εκνευριστεί
ξανά, θα προστεθεί επιπλέον ένταση, ενώ
αν για πολλοστή φορά δεν εκφράσει το θυμό
του, τότε η συσσωρευμένη ένταση θα πολλαπλασιαστεί
κι αυτή με τη σειρά της. Ο καταπιεσμένος
για χρόνια ή ακόμα και για δεκαετίες
θυμός, μετατρέπεται σε «κουμπαρά» αρνητικών
συναισθημάτων τα οποία σωματοποιούνται, με
αποτέλεσμα ο άνθρωπος να υποφέρει από πιασίματα,
κράμπες και χρόνιες ασθένειες που σχετίζονται
με την κακή διαχείριση των συναισθημάτων
του.
When we perceive our body this way, we necessarily
treat it as a separate object. For instance,
we feel angry at the body or nurse a
grievance against it when it gets sick at a
wrong moment. We pay no attention to lack
of sleep or rest, trying to work more. We use
our bodies to get pleasurable experiences, as,
all too often, having one more cake has nothing
to do with real hunger. It all comes from
our unconscious belief that our bodies and
inner organs will work smoothly on and on,
regardless of any potential negative changes
in our environment, not requiring any investment
of time and effort, recovering easily
and painlessly from injuries, not gaining
weight, not getting old or ill, not needing any
care. We often behave as though all this was
really true, and when the reality does not live
to our expectations, we are genuinely surprised.
Such an attitude to our body has other consequences
as well: when we demand too much
of it, we tend to habitually ignore its signals
and may miss some vital information as a result.
The body always tells us how tired we are,
how much rest we need, how hungry we are
and whether we need some sleep or, alternatively,
some activity, how warm we are, etc.,
and these are all plain signals clear to everybody.
But there are other signals as well, telling
us of our emotional state, and it is this
link between our body and our emotions that
we often ignore or attribute to some other
reasons. For example, when somebody gets
angry, their body immediately reacts with some
imperceptible tensions expressive of their
anger, while the organs of the body secrete
substances associated with anger. Where the
emotion does not release itself, muscles will
gradually relax, but not completely. When the
person gets angry next time, their muscles
would still have a small store of tension from
the last fit, and if they don't do anything
about their anger, this deposit of tension
would grow more. This unreleased anger can
accumulate over many years, and the body
may become a repository of negative emotions
taking the form of chronic muscle cramps
and so called psychosomatic illnesses: conditions
caused by wrong treatment of our
emotions.
The body talks to us in lots of different ways,
but we can single out two main categories
of its signals: pleasant and unpleasant feelings.
Unpleasant feelings cover a whole range
of sensations, from uneasiness to severe pain.
On the other hand, when we feel physical and
mental ease and calm, pleasure and satisfaction,
they tell us that we act and think in
a proper way.
Воспринимая тело таким образом, мы и обращаемся
с ним, как с отдельным от нас
объектом. К примеру, мы можем злиться
или обижаться на тело, когда что-то заболело
не вовремя. Мы пытаемся работать
больше, не обращая внимания на недосып
и недостаток отдыха. Мы используем тело
для получения приятных ощущений: еще одно
пирожное далеко не всегда связано с реальным
чувством голода. Все это происходит
потому, что человек неосознанно ожидает
от своего тела того, что все органы будут
бесперебойно работать, несмотря на,
возможно, неблагоприятные внешние условия,
что тело не потребует никогда вложений
сил и времени, будет само безболезненно
восстанавливаться при повреждениях, не
будет толстеть, стареть, болеть и нуждаться
в постоянной заботе. И зачастую мы действуем
так, будто все это возможно в действительности,
но, разумеется, эти ожидания
не оправдываются, и мы совершенно
искренне расстраиваемся.
У такого отношения к телу есть и другие последствия:
когда мы слишком многого требуем
от своего тела, мы привыкаем игнорировать
сигналы, которые оно нам подает,
и в результате пропускаем мимо очень важную
информацию. Тело всегда сообщает нам,
насколько сильно мы устали и нуждаемся
в отдыхе, насколько мы голодны, хотим ли
мы спать или, наоборот, активно двигаться,
тепло ли нам… – это очевидные, всем понятные
телесные сигналы. Но есть и другие, которые
говорят нам о том, как мы себя чувствуем
с точки зрения эмоций – именно эту
связь тела и эмоционального состояния мы
часто игнорируем или списываем на другие
причины. Например, человек рассердился,
и в теле немедленно образовались небольшие
напряжения, которые помогают выразить
гнев, при этом сработали все органы,
выделяющие нужные для гнева вещества.
В том случае, если эмоция не была выражена,
напряженные мышцы постепенно расслабятся,
но не до конца, и если человек
опять рассердится, то у него уже будет небольшой
запас напряжения от предыдущего
гнева, а если он опять ничего не сделает
с гневом, то остаток станет еще больше.
Этот невыраженный гнев может копиться
годами и десятилетиями, в результате чего
тело становится складом негативных эмоций,
которые выражаются в виде мышечных
зажимов, хронических напряжений или так
называемых психосоматических заболеваний
– болезней, вызванных неправильным
обращением с эмоциями.
--------------------------------------------------- --------------------------------------------------- ---------------------------------------------------
- 208 -