Drachme29_WEB

39
---------
Victoria Mali *
Übersetzt ins Deutsche von
Elena Panagiotou
Ανήκομεν εις τους αγώνες
Δεν είμαι κουκίδα στο χάρτη σας.
Δεν χωράω στα στενότοιχα σπίτια σας.
Δεν ανήκω σε κανέναν.
Μονάχα στα λευκά μου όνειρα.
Σ’ εκείνα που φοβάστε ν’ αγγίξετε.
Στις ανυπόταχτες σκέψεις
που σαλπάρουν για μακρινά ταξίδια…
Εκεί που φασκιώνουν τα νεογέννητα με τ’ άδικο.
Εκεί που τα δάκρυά τους ποτίζουν οικογενειακούς τάφους.
Εκεί που τα παιδικά χέρια ματώνουν για ένα ξεροκόμματο.
Den Kämpfen gehörend
Kein Fleck bin ich auf Eurer Landkarte.
Keinen Platz finde ich in Euren engen Häusern.
Keinem gehöre ich.
Außer meinen weißen Träumen.
Jenen, die ihr aus Angst nie berührt.
Und meinen rebellischen Gedanken,
die zu weiten Reisen aufbrechen…
Mein Platz ist dort, wo Neugeborene in Unrecht gewickelt werden.
Dort, wo ihre Tränen Familiengräber benetzen.
Dort, wo zarte Kinderhände für ein Stück Brot bluten.
Επιβάτης είμαι
σ’ ένα τρένο που δε βάλατε σε ράγες.
Γυρεύω συνοδοιπόρους, μα ’κείνο σχεδόν αδειανό.
Σαν να βλέπω που και που την Ειρήνη, τη Μαρία,
τον Κερέμ, τον Δημήτρη.
Όλοι οι άλλοι, σα σκιές περνάνε.
Και χάνονται...
Ο Χαμάντο, η Σοφία, ο Νίκος,
η Μυρτώ, ο Θανάσης είναι εκεί.
Πάντα εκεί.
Πεισμωμένοι κι ορκισμένοι ν‘ αλλάξουν
τον αναθεματισμένο κόσμο.
Μελαγχολούν, θυμώνουν, συζητάνε και γελάνε.
Ουρανέ! Όσοι τον συνάνθρωπο πονάνε…
Το δώρο Σου, η πυξίδα μου.
Passagier bin ich in einem Zug.
Er fährt nicht auf Gleisen, es ist Euch nicht gelungen.
Mitreisende suche ich, doch er ist fast leer.
Mir scheint es, als ob ich ab und zu Irini, Maria,
Kerem, Dimitri sehe.
Alle anderen passieren wie Schatten.
Und schwinden...
Hamado, Sofia, Nikos,
Myrto, Thanasis sind da.
Allzeit da.
Verbissen und vereidigt,
die verfluchte Welt zu verändern
Bekümmert, empört, sprechend, lachend.
Himmel! Alle, die mit ihrem Nächsten leiden…
Dein Geschenk, mein Kompass.
*: Pseudonym der Herausgeberin / Ψευδώνυμο της Εκδότριας