WiT 8_2016_12_promo
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Okręty wojenne<br />
Najnowszy desantowiec WMF w bazie w Bałtyjsku, w czasie prób morskich, w czerwcu bieżącego roku.<br />
Iwan Grien – substytut Mistrali<br />
Nowy okręt desantowy WMF<br />
Andrzej Nitka<br />
Między 25 a 28 czerwca br. na Bałtyku,<br />
w pobliżu bazy w Bałtyjsku, pierwsze<br />
próby morskie odbył duży okręt<br />
desantowy Iwan Grien, prototypowa<br />
jednostka projektu 11711. W ich trakcie<br />
sprawdzeniu poddane zostały: praca<br />
siłowni, właściwości manewrowe<br />
jednostki oraz działanie systemów<br />
nawigacyjnych i radiolokacyjnych.<br />
Fotografie w artykule: OAO „Jantar”,<br />
MO FR, balancer.ru<br />
Tym samym w finalną fazę wkroczył, rozpoczęty<br />
jeszcze w 2004 r., program budowy<br />
tego okrętu, od samego początku napotykający<br />
ciągłe trudności i opóźnienia. Zarazem jest<br />
to pierwsza duża jednostka desantowa budowana<br />
po rozpadzie ZSRS. Iwan Grien i jego bliźniak na<br />
pewno nie zastąpią śmigłowcowców typu Mistral,<br />
które przeszły Rosji „koło nosa”, jednak będą pierwszymi<br />
dużymi okrętami desantowymi, jakie zasilą<br />
Wojenno-Morskoj Fłot (WMF) od ćwierć wieku.<br />
Harmonogram budowy desantowców projektu 11711<br />
Nazwa<br />
(numer burtowy)<br />
Numer<br />
stoczniowy<br />
Położenie<br />
stępki<br />
Projektowanie<br />
Projekt okrętu jest dziełem Newskiego Biura Projektowo-Konstrukcyjnego<br />
(Niewskoje projektno-<br />
-konstruktorskoje biuro – NPKB) z Sankt Petersburga.<br />
Przedsiębiorstwo to przystąpiło do prac w 1998 r.,<br />
w oparciu o wymagania taktyczno-techniczne<br />
zdefiniowane przez WMF. Według nich miały to<br />
być jednostki o niewielkiej wyporności, zdolne do<br />
poruszania się m.in. śródlądowymi drogami wodnymi.<br />
Ostatecznie wymóg ten został usunięty na<br />
wstępnym etapie projektowania, co rozwiązało<br />
ręce inżynierom. Dzięki temu możliwe było opracowanie<br />
okrętu przeznaczonego do transportu<br />
wzmocnionej kompanii piechoty morskiej wraz<br />
z ciężkim sprzętem zmechanizowanym i zaokrętowanie<br />
śmigłowców transportowych Ka-29. Konsekwencją<br />
tego był wzrost wyporności do około<br />
5000 t i zakwalifikowanie nowo projektowanej<br />
jednostki jako dużego okrętu desantowego (Bolszoj<br />
Diesantnyj Korabl – BDK). Według pierwotnych<br />
planów nowy typ miałby zastąpić w służbie<br />
rodzime duże okręty desantowe proj. 1171 Tapir<br />
oraz 775/I/II, te ostatnie zaprojektowane i zbudowane<br />
w Polsce.<br />
Projektowi nadano numer 11711, nawiązując<br />
tym samym do, opracowanych również przez<br />
NPKB w latach 60. ubiegłego wieku, BDK proj. 1171.<br />
Dało to asumpt do stwierdzenia przez niektórych<br />
autorów, że jednostki proj. 11711 są rozwinięciem<br />
swych starszych o prawie 50 lat pobratymców. Nic<br />
bardziej mylnego. Po pierwsze Tapiry powstały<br />
w wyniku zaadaptowania projektu statku handlowego,<br />
zaś obecne jednostki od początku konstruowane<br />
były jako jednostki wojenne, poza tym różnią<br />
się między sobą znacznie pod względem<br />
konstrukcyjnym, wymiarami, jak i możliwościami<br />
transportowymi. Po prostu, już po raz kolejny<br />
w przypadku okrętów nowego pokolenia budowanych<br />
w ZSRS/Rosji, nadając numer projektu nawiązano<br />
do ich poprzedników poprzez dostawienie<br />
do oznaczenia ich projektu kolejnej cyfry.<br />
Mimo że niejednokrotnie jednostki te pod względem<br />
konstrukcyjnym nie miały ze sobą nic wspólnego.<br />
Sam projekt jednostek typu 11711 był zmieniany<br />
trzy razy, a na jego ukończenie trzeba było czekać<br />
sześć lat. Przyczyn tego należy doszukiwać się właśnie<br />
w licznych korektach w projekcie, a nie braku<br />
doświadczenia biura w projektowaniu dużych<br />
okrętów nawodnych. W NPKB powstały plany<br />
wszystkich sowieckich okrętów lotniczych, a jeżeli<br />
chodzi o okręty desantowe to, poza wspomnianymi<br />
Tapirami, ma ono na koncie okręty desantowe-<br />
-doki proj. 1174 Nosorog i nigdy niezbudowane<br />
śmigłowcowce desantowe proj. 11780. Głównym<br />
projektantem przyszłego Griena był W. N. Suworow,<br />
a później został nim W. E. Maslin.<br />
Budowa<br />
Kontrakt – w trybie przetargu – na budowę pierwszej<br />
jednostki o numerze stoczniowym 01301, z opcją<br />
na drugą, zdobył OAO Pribałtijskij Sudostroitielnyj Zawod<br />
„Jantar” w Kaliningradzie, który jako jedyna rosyjska<br />
stocznia miał doświadczenie w budowie dużych<br />
okrętów desantowych. Jeszcze za czasów ZSRS,<br />
powstała tam seria 14 jednostek proj. 1171 (przekazane<br />
WMF w latach 1966–1972) i trzech proj. 1174<br />
(przekazane WMF w latach 1979–1989). Te ostatnie<br />
były jednocześnie największymi jednostkami<br />
Wodowanie<br />
Wejście<br />
do służby<br />
Iwan Grien (135) 01301 23.<strong>12</strong>.2004 r. 18.05.20<strong>12</strong> r. <strong>12</strong>.<strong>2016</strong> (plan)<br />
Piotr Morgunow 01302 11.06.2015 r. <strong>2016</strong> (plan) 2018 (plan)<br />
86 Wojsko i Technika • Sierpień <strong>2016</strong><br />
www.zbiam.pl
Change language