Almanach PZF r. VII_Faktoring 2017

FAKTORING W POLSCE. PERSPEKTYWA STRONY POPYTOWEJ | 145
rować swoim klientom kredyt kupiecki, a nie rozliczać się tylko i wyłącznie
gotówką. Faktorant jest dokładnie sprawdzany pod względem solidności,
jakości oraz posiadanych kontaktów handlowych, zwłaszcza kontrahentów,
z którymi dokonuje transakcji. Typowym klientem faktoringu są podmioty
o średniej wielkości obrotów. Z faktoringu korzystają firmy o utrudnionym
dostępie do kredytów bankowych lub innych źródeł finansowania 23 .
Rys. 4. Zasady działania faktoringu.
Dostawca
towaru (usług)
1
2 3
Dłużnik
4
Instutucja
faktoringowa
1. Dostawa towaru (usługi) z odroczonym terminem płatności + faktura.
2. Przekazanie kopii faktury.
3. Przekazanie zaliczki (np. 75% należności) z uwzględnieniem potrąceń; reszta kwoty w przyszłości,
po zainkasowaniu należności od dłużnika.
4. Zapłata za fakturę.
Źródło: J. Grzywacz, Faktoring, Warszawa 2005, s. 33.
Faktor to wyspecjalizowana instytucja finansowa, która skupuje od
dostawcy wierzytelności z tytułu dostaw lub usług. Może nią być bank
świadczący faktoring jako usługę finansową lub firma specjalizująca się
przede wszystkim lub wyłącznie w świadczeniu tej usługi. Nie ma znaczenia
forma prawna faktoranta, gdyż może być zarówno spółką akcyjną,
spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, a także indywidualnym przedsiębiorcą.
W Polsce są to banki, firmy faktoringowe, firmy zajmujące się
dodatkowo leasingiem lub obrotem wierzytelnościami, firmy windykacyjne
czy zajmujące się pośrednictwem finansowym. Do prowadzenia działalności
faktoringowej konieczne jest dysponowanie odpowiednim kapitałem
23
K. Kreczmańska-Gigol, Opłacalność faktoringu dla przedsiębiorcy i faktora, Warszawa
2007, s. 30.
Faktoring. Almanach Polskiego Związku Faktorów • 5 (2015)