Almanach PZF r. VII_Faktoring 2017

64 | Paweł tobis
go (do czego przyczyniały się częste przypadki nieuczciwych zachowań),
a praktyki rynkowe i standardy relacji w zakresie obrotu bezgotówkowego
dopiero zaczynały się kształtować – w dużej mierze w oparciu o wzorce
zaczerpnięte z zagranicy.
W kontekście rozwoju usług faktoringowych nie można też w żadnym
wypadku zapomnieć o skoku technologicznym, jaki miał miejsce w końcu
XX wieku. Jego rola wydaje się bowiem nawet znacznie bardziej istotna
od przywołanej powyżej wielkiej polityki. Wprowadzenie procesora Pentium,
błyskawiczny rozwój systemów operacyjnych oraz specjalistycznego
oprogramowania, wkroczenie Internetu „pod strzechy”, szybkie rozprzestrzenianie
się usług opartych na elektronicznym przesyłaniu informacji,
rewolucja w komunikacji dzięki upowszechnieniu dostępu do telefonów
komórkowych, rosnąca popularność cyfrowych nośników danych, wzrost
dostępności urządzeń elektronicznych – to wszystko doprowadziło nie
tylko do tak przełomowych wydarzeń jak wygrana komputera Deep Blue
w szachowym pojedynku z mistrzem świata G. Kasparowem, ale przede
wszystkim miało znaczący wpływ na rozwój relacji handlowych między
uczestnikami obiegu gospodarczego oraz dynamiczny wzrost sektora usług
związanych z finansowaniem i zarządzaniem wierzytelnościami.
Za datę narodzin rynku faktoringowego w Polsce uznaje się rok 1994 –
rozpoczęcie działalności przez Handlowy Heller. Krótko po nim na rynku
pojawili się następni gracze: Pekao Faktoring, Polfactor czy Forin. To właśnie
pionierom rynku faktoringowego w Polsce sektor zawdzięcza pokonanie
pierwszych milowych kroków, jeśli chodzi o edukację klientów i wykreowanie
popytu na usługi faktoringowe. Nie bez znaczenia jest też ich rola „wewnątrzsektorowa”:
to właśnie na rozwiązaniach opracowanych w tamtych
czasach – zarówno w zakresie wariantów produktowych, standardów i procedur,
jak też funkcjonalnościach narzędzi technicznych – w dużej mierze
oparł się cały rynek w kolejnych latach. Należy również docenić osiągnięcia
wspomnianych prekursorów jako „kuźni kadr” dla następnych podmiotów,
które w kolejnych latach miały się pojawić na polskim rynku faktoringowym.
Można się nawet pokusić o postawienie tezy, że właśnie ta swego rodzaju
„homogeniczność” pierwszej dekady rozwoju rynku faktoringu przyczyniła
się do wypracowania uznanego ogólnie kanonu zasad strukturyzacji
i oceny transakcji, które dopiero z biegiem czasu zaczynają ulegać erozji.
O tym, jak ogromny dystans należało nadrobić w momencie startu
faktoringu w Polsce, świadczy fakt, że w tamtym czasie na świecie działało
Faktoring. Almanach Polskiego Związku Faktorów • 5 (2015)