agkyra_47-2008
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ἄγκυρα Ἐλπίδος<br />
νάτου εἶναι ἀπίστευτα ἐπικίνδυνος. Μπορεῖ<br />
νά ὁδηγήσει σέ φαντασιοπληξίες περί<br />
Θεοῦ, σέ θρησκοληψίες, πού ἐλάχιστα<br />
ἀπέχουν ἀπό τίς δυσειδαιμονίες, ὅπως<br />
ἀποκαλεῖ ὁ π. Ρωμανίδης τίς θρησκεῖες, καί<br />
ξεχωρίζει μόνο τήν ὀρθόδοξη γιά ἕνα<br />
λόγο: ἐπειδή εἶναι θεραπευτική, παρέχει καί<br />
τήν ὁδό καί τόν τρόπο θεραπείας. Ὅλες οἱ<br />
ἄλλες θρησκεῖες βασίζονται σέ φιλοσοφικά<br />
ἰδεολογήματα, εἴτε ἔχουν διάφορες<br />
ἀλήθειες εἴτε ὄχι, ἀλλά τελικά δέν μποροῦν<br />
νά ὁδηγήσουν τόν ἄνθρωπο στή θεραπεία<br />
του. Καί γι᾽ αὐτό ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες<br />
εἶναι δυσειδαμονίες, ἡ ὀρθόδοξη<br />
Ἐκκλησία καί ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία θεραπεία.<br />
Ἡ μνήμη λοιπόν τοῦ θανάτου<br />
ὁδηγεῖ στήν ὀρθόδοξη ἐμπειρία, εἶναι θεραπευτική,<br />
θεραπεύει. Ὁδηγεῖ στό πρῶτο<br />
βῆμα πού εἶναι ἡ κάθαρση τοῦ νοός. Καί μάλιστα<br />
ὅποιος ἔχει μνήμη τοῦ θανάτου<br />
ἀπαλλάσσει τό νοῦ του καί ἀπό τίς κακές<br />
καί ἀπό τίς καλές σκέψεις του, διότι γιά νά<br />
γίνει κατοικία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ<br />
νοῦς μας θά πρέπει νά εἶναι καθαρμένος,<br />
ἀπαλλαγμένος ἀπό κάθε σκέψη καλή ἤ<br />
κακή καί αὐτό εἶναι ἕνα νόημα πού ἔχει<br />
προεκτάσεις ἀργότερα στή νοερά προσευχή,<br />
πού δέν εἶναι τοῦ παρόντος νά συζητήσουμε.<br />
Ἀλλά τά λέει αὐτά μόνο ὁ π. Ρωμανίδης;<br />
Ὅπως ὁ ἄρτος εἶναι ἀναγκαιότερος ἀπό<br />
κάθε ἄλλη τροφή, ἔτσι καί ἡ μνήμη τοῦ θανάτου<br />
εἶναι ἀναγκαιότερη ἀπό κάθε ἄλλη<br />
πνευματική ἐργασία, ἀναφέρει ὁ Ὅσιος<br />
Ἰωάννης συγγραφεύς τῆς Κλίμακος. Καί ὁ<br />
ἴδιος προσθέτει: ἡ μνήμη τοῦ θανάτου<br />
εἶναι καθημερινός θάνατος καί ἡ μνήμη τῆς<br />
ἐξόδου μας ἀπό τή ζωή αὐτή εἶναι συνεχής<br />
στεναγμός. Ἡ δειλία τοῦ θανάτου εἶναι φυσικό<br />
ἰδίωμα τῶν ἀνθρώπων, τό ὁποῖο<br />
ὀφείλεται στήν παρακοή τοῦ Ἀδάμ. Ὁ<br />
τρόμος ὅμως τοῦ θανάτου ἀποδεικνύει ὅτι<br />
ὑπάρχουν ἁμαρτίες γιά τίς ὁποῖες δέν<br />
ἐδείχθει μετάνοια. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς<br />
Κλίμακος λέει αὐτά τά πράγματα καί παρακαλῶ<br />
σημειῶστε ὅτι, ἡ μνήμη τοῦ θανάτου<br />
εἶναι ἀναγκαιότερη ἀπό κάθε ἄλλη<br />
πνευματική ἐργασία.<br />
Ὁ τρόμος τοῦ θανάτου εἶναι διάχυτος<br />
στίς μέρες μας. Συχνά κάνω μιά μικρή ἐρώτηση<br />
στούς φοιτητές καί στούς ἰατρούς τῆς<br />
κλινικῆς μου. Πῶς θά ἤθελαν νά πεθάνουν.<br />
Ὑποτίθεται ὅτι ζοῦμε κάθε μέρα μέ τό θάνατο<br />
καί θά ἔπρεπε νά εἴμαστε ἐξοικειωμένοι<br />
μέ τόν θάνατο. Στήν ἐρώτηση λοιπόν<br />
πῶς θά θέλατε νά πεθάνετε, ἀφοῦ κτυπήσουν<br />
ξύλο πρῶτα ὅλοι, -μ᾿ αὐτό τόν τρόπο<br />
θά ἀποφευχθεῖ ἡ μοιραία πορεία πρός τόν<br />
θάνατο!-, ἀπαντοῦν τό 99% ὅτι προτιμοῦν<br />
τόν ἀκαριαῖο θάνατο, εἰ δυνατόν νά κοιμηθοῦν<br />
καί νά μή ξυπνήσουν τό πρωί.<br />
Αὐτό, κατά τή γνώμη μου, εἶναι τεράστιο,<br />
τερατῶδες σφάλμα. Ἄν ἀποδέχεσαι τόν<br />
ἀκαριαῖο θάνατο, εἶσαι τόσο σίγουρος ὅτι<br />
εἶσαι ἕτοιμος ἐκείνη τήν ὥρα τοῦ θανάτου;<br />
Ὅταν τούς ἔλεγα ὅτι ἐγώ θά ἤθελα νά πεθάνω<br />
ἀπό καρκίνο, τότε τά κτυπήματά τους<br />
στό ξύλο πολλαπλασιάζονταν, -μερικοί<br />
βέβαια τό εὔχονται γιά νά ἀδειάσει μιά θέση<br />
στό Πανεπιστήμιο. Ἀλλά ἡ ἐπιθυμία αὐτή<br />
εἶναι κάτι τρομακτικό γιά τούς πολλούς.<br />
Ἐδῶ θυμᾶμαι ἕνα ἄλλο ὅσιο τῶν ἡμερῶν<br />
μας, τόν μακαριστό π. Πορφύριο, ὁ ὁποῖος<br />
μοῦ ἔλεγε «μή νομίζεις ὅτι ὁ καρκίνος δίνεται<br />
σέ ὅλους, ὁ καρκίνος δίνεται σέ<br />
ἐκλεκτούς ἀνθρώπους: Πρέπει νά προσεύχεσαι<br />
γιά νά πάθεις καρκίνο». Τότε θεωροῦσα<br />
ὅτι τά λόγια αὐτά εἶναι ἴσως λίγο<br />
τραβηγμένα ἀπό τά μαλλιά, ἀλλά ζώντας<br />
καθημερινά τόσα χρόνια πλέον τήν ἱστορία<br />
τοῦ θανάτου νομίζω ὅτι εἶχε ἀπόλυτο<br />
δίκιο. Ὁ ἴδιος μοῦ εἶπε κάποια στιγμή<br />
«∆όξα τῷ Θεῷ ἀπέκτησα καρκίνο».<br />
Ἄς πᾶμε τώρα στό ἄλλο σκέλος. Εἶναι<br />
σωστό νά ἔχουμε ἀγαλλίαση μέ τό θάνατο;<br />
Καί ναί καί ὄχι. Καί σωστό καί μή σωστό.<br />
Εἶναι σωστό γιά αὐτούς πού εἶναι ἕτοιμοι.<br />
Καί ποιοί εἶναι ἕτοιμοι; Αὐτοί πού εἶναι<br />
φωτισμένοι ἤ ἀκόμα καλύτερα αὐτοί πού<br />
εἶναι Θεόπτες, οἱ Ὅσιοι δηλαδή καί οἱ Ἅγιοι<br />
ἤ ἄν θέλετε αὐτό που θά πρέπει νά εἴμαστε<br />
ὅλοι μας, ὅταν θά φτάσουμε σέ ἐκείνη