agkyra_47-2008

More documents

Recommendations

Info

Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ὁ μακαριστός Γέρων Δαμασκηνός ἔξω ἀπό τό κελλί του. φοῦσε πρός δημοσίευση. Εἶχε προαισθανθεῖ ὅτι πλησίαζε τό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του καί ἤθελε ἡ ἐπιστολή αὐτή νά ἀποτελέσει τόν «Ἐπίλογο τῶν δημοσιευμάτων» του, ὅπως ἦταν ὁ τίτλος τόν ὁποῖο ἔδωσε ὁ ἲδιος ὁ Γέροντας στήν ἐπιστολή του. Συγκεκριμένα ἀνέφερε σ’ αὐτήν τά ἑξῆς: «Ἐπειδή κάθε ἄνθρωπος ἔχει χρονικάς ὑπάρξεις αἳτινες σπανιάκις ὑπερβαίνουν τάς ὀγδοήκοντα ἐτησίας ἡλικιακάς μεταβολάς ἑπόμενον εἶναι ὃτι ὃσοι ταύτας ὑπερέβησαν ὡς κἀγώ εὑρίσκονται εἰς τήν θύραν τῆς ἐξόδου ἐγγύτερον παντός ἄλλου κατά τούς νόμους τῆς φύσεως. Πολλάς καί ποικίλας πράξεις καί παραλείψεις κατά τό διάστημα τῆς ἐπιγείου μου ζωῆς κατειργασάμην εἴτε ὡς λαϊκός εἴτε ὡς μοναχός δι’ ἃς καί ἐπικαλοῦμαι τό ἄπειρον καί πλούσιον ἔλεος τοῦ Ἁγίου Θεοῦ μας. Ἐπειδή καί ἐγώ ὁ εὐτελής τῇ προτροπῇ τῶν Πατέρων ἐπί σειρά ἐτῶν ἠσχολούμην μέ τήν συγγραφήν δημοσίων ἄρθρων, μέ τήν ἀποστολήν ἰδιωτικῶν ἐπιστολῶν καί σπανιάκις, μέ τήν παροχήν προφορικῶν ὑποδείξεων, πλήν ὡς ἄνθρωπος δέν διεκδικῶ τό ἄπταιστον καί τό ἂπτωτον οὗ ἕνεκα ζητῶ δημοσίως συγγνώμην. Εἰς ὅσα καί εἲ τι, εὑρεθῆ ἤ γραφέν ἤ λαληθέν ὑπ’ ἐμοῦ ἀντιπίπτον εἰς τό Ὀρθόδοξον φρόνημα καί κατά συνέπειαν γίνεται πρόξενον σκανδάλου ἐξαλείφω αὐτό ὡσάν νά μή ἐγράφη καθόλου. ∆ι’ ὅσα ἐν ἀγνοίᾳ μου μονομερῶς ὑπεστήριξα ἐν τοῖς γραφομένοις μου καί ἐσκανδάλισα τούς τῆς Ἀμφιλαμφοῦς τοῦ θέματος γνώστας τυγχάνοντας. Ζητῶ συγχώρησιν ἀπό ὅλους τούς συνασκητάς μου διά τό εὐέξαπτον τοῦ χαρακτῆρος μου, ὅπερ πολλάκις ἐγένετο αἰτία παροξυσμῶν. Εὐχαριστῶ τόν ἔκδοτην τοῦ περιοδικοῦ ὁσιολογιώτατον Πατέρα Ἰάκωβον ὅστις ἐπί σειράν ἐτῶν μέ ἠνείχετο. ∆ιά τῆς παρούσης γραφῆς παρέχω συγχώρησιν εἰς ὅσους μέ ἐλύπησαν εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἁγνοίᾳ 16 . Μετά πολλῆς τῆς ἀγάπης διατελῶ ἐλάχιστος ∆αμασκηνός Μοναχός Ἁγιοβασιλειάτης». Ὁ Γέροντας ∆αμασκηνός κοιμήθηκε τόν ὓπνο τῶν δικαίων στίς 12 Ἰανουαρίου 1987. Εἶχε φτάσει πιά ὁ καιρός τό κατάλευκο καί εὐωδιαστό κρίνο τῆς ἁγιοβασιλειάτικης ἐρήμου νά μαραθεῖ καί νά κλίνει στή γῆ. Ὄχι ὅμως γιά νά ξηρανθεῖ καί νά χαθεῖ, ἀλλά γιά νά μεταφυτευθεῖ, νά ἀνθίσει καί νά εὐωδιάσει ἐντονότερα καί αἰώνια στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Στήν ἁγιορείτικη βιβλιογραφία ὁ Γέροντας ∆αμασκηνός ἀναφέρεται πολλάκις εὐφήμως, ἔχοντας τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία. Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ροδοστόλου Χρυσόστομος Λαυριώτης ἀποκαλεῖ τό Γέροντα ∆αμασκηνό «αἰθέριο Γέροντα» καί ὁμιλεῖ μέ νοσταλγία γιά κάποια ἐπίσκεψη πού πραγματοποίησε μαζί μέ τούς σπουδαστές τῆς Ἀθωνιάδος στό Ἡσυχαστήριον τοῦ Γέροντος ∆αμασκηνοῦ στή Σκήτη τοῦ Ἁγίου Βασιλείου 17 . Ὁ μακαριστός Ἀρχιμανδρίτης Χερουβείμ Καράμπελας τόν ἀναφέρει στά βιβλία του ὡς «εὐλαβέστατον μοναχόν» 18 . Ὁ Ἱερομόναχος Ἰωαννίκιος καί ὁ μοναχός Ἀνδρέας ἀναφέρονται σ’ αὐτόν στά «ἁγιορειτικά γεροντικά» τους μέ σεβασμό καί θαυμασμό 19 . Στό περιοδικό στό ὁποῖο ἀρθρογραφοῦσε ὁ
Ἄγκυρα Ἐλπίδος Γέροντας ἀναφέρονται ἐπί τῇ ἐκδημίᾳ του τά ἑξῆς: «Ὁ πολιός Γέρων ∆αμασκηνός Ἁγιοβασιλειάτης, συνεργάτης τοῦ ἡμετέρου περιοδικοῦ, πλήρης ἡμερῶν γενόμενος, ἐξεδήμησεν πρός Κύριον, λίαν προσφάτως. ∆έν χρειάζεται νά περιγράψωμεν πολλά διά τάς ἀρετάς καί τήν βιογραφίαν τοῦ σεβαστοῦ Γέροντος. Εἶναι γνωστός ἀπό τά πύρινα ἄρθρα του κατά τοῦ παπισμοῦ. Ἄς μᾶς συγχωρήσει ὁ σεβαστός καί διακριτικός Γέροντας νά γράψωμεν ἔστω καί πολύ ὀλίγα δι’ αὐτόν, ἳνα ἐκ τοῦ κρασπέδου γνωρίσωμεν τό ἱμάτιον. Ἀφ’ ὅτου ἡ θεία Πρόνοια ὡδήγησε τά βήματα αὐτοῦ εἰς τό Ἅγιον Ὂρος καί ἐκάρη Μοναχός εἰς τό ἐρημικώτερον καί ἀσκητικώτερον μέρος τοῦ Ἁγίου Ὂρους, τήν Ἔρημον τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, οὐδόλως ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ Ἁγίου Ὂρους κατά τήν πλέον τῶν ἑξήκοντα ἐτῶν διαμονήν του ἐδῶ. Παρέμεινεν εἰς τήν αὐτοῦ μετάνοιαν, εἰς τόν ἄνυδρον καί ἀσκητικόν βραχώδη τόπον, ἐπί τόσα ἔτη, ὑπομείνας καρτερικῶς καί εὐχαρίστως τόν καύσωνα τοῦ θέρους καί τόν παγετόν τοῦ χειμῶνος. Πράος, εἰρηνικός, γλυκύς, διδακτικός, διακριτικός, ὅλος ἀγάπη καί πιστός εἰς τήν Ἱεράν Παράδοσιν καί τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας. Ἠγρύπνη ἕως πρό ὀλίγων ἡμερῶν διά νά συμβάλλῃ διά τῶν μακροσκελῶν ἄρθρων του εἰς τήν ὑπεράσπισιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅταν ἐπληροφορήθη ὁ σεβαστός Γέροντας τήν ἔκδοσιν τῆς ταυτότητος μέ τόν ἀριθμόν τόν ἀντιχρίστου 666, ἀμέσως ἀντέδρασεν καί εἶπεν ὅτι δέν πρέπει οἱ χριστιανοί νά δεχθοῦν τόν ἀριθμόν τοῦ ἀντιχρίστου, ἡ συνειδητή ἀποδοχή σημαίνει ὅτι γίνεσαι ὀπαδός τοῦ ἀντιχρίστου ἀρνούμενος τόν Χριστόν. Ἐδήλωσεν ὅτι δέν πρόκειται νά πάρῃ ποτέ τόν ἀριθμόν αὐτόν οὒτε ἡ συνοδεία του καί ὑπέγραψεν πρῶτος τήν κυκλοφορήσασαν δήλωσιν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων. Ἔγραψεν δέ καί ἄρθρον εἰς τό ἡμέτερον περιοδικόν διά τόν ἀντίχριστον. Καί ἦτο τό τελευταῖον του ἄρθρον. Ἐκοιμήθη ἐνῷ ἠγωνίζετο κατά τοῦ ἀντιχρίστου. Εὐχόμεθα ὁ Κύριος νά μνησθῇ τῶν κόπων του καί νά τάξῃ τήν ψυχήν τοῦ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. Εἰς δέ τήν ἀπορφανισθεῖσαν συνοδείαν του νά παράσχῃ οὐράνιαν παρηγορίαν. Ἡ εὐχή του ἄς μᾶς συνοδεύῃ ὅλους εἰς τάς δυσκόλους ταύτας ἡμέρας, ἳνα ἐλεηθῶμεν παρά Κυρίου Παντοκράτορος» 20 . Πολύ σημαντική εἶναι καί ἡ ἀναφορά πού γίνεται στό Γέροντα ∆αμασκηνό καί στή φιλόθεο Συνοδεία του στό περιοδικό «Πρωτᾶτον» ἀπό τόν Ἱερομόναχο Φίλιππο Μικραγιαννανίτη τῆς Ἀδελφότητος τῶν Θωμάδων, ὁ ὁποῖος γράφει τά ἑξῆς: «Κάτω ἀπό τό Κυριακόν (τῆς Σκήτης τοῦ Ἁγίου Βασιλείου) εὑρίσκεται τό Ἡσυχαστήριον τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, πού σήμερα ἀσκοῦνται ὁσίως πέντε ἀσκηταί ὑπό τήν πνευματικήν καθοδήγησιν τοῦ Γέροντος Αὐγουστίνου μοναχοῦ, ἀλλά κυρίως μέ τήν εὐχήν καί εὐλογίαν τοῦ πρό διετίας κοιμηθέντος Γέροντός των μοναχοῦ ∆αμασκηνοῦ. Οἱ γραμμές αὐτές προσκρούουν ὁπωσδήποτε εἰς τήν ταπεινότητα τοῦ ἤθους τῶν ἐν λόγῳ μοναχῶν, ἀλλ’ εἴμεθα βέβαιοι ὃτι καί οἱ ἴδιοι ἐπικροτοῦν τήν παρουσίασιν, κατά τό δυνατόν, τοῦ Ὁσίου Γέροντός των. Ὁ Γέρων ∆αμασκηνός καθώς εἰσῆλθε εἰς τό Περιβόλι τῆς Παναγίας, εἰς τήν ἡγιασμένην ἔρημον, οὐδέποτε ἐξῆλθεν εἰς τόν κόσμον, παρά τάς κατά καιρούς πιέσεις πού ἐδέχετο καί μάλιστα ἀπό πολύ οἰκεῖα πρόσωπα. Τόν ἐκάλεσαν ν’ ἀγωνισθῇ ἀκόμη καί διά τό θέμα τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου, καί ἐνῶ ἦτο ἀντίθετος μέ τήν ἀλλαγήν αὐτήν, πού ἐδημιούργησεν τόσον σάλον μέχρι σήμερον, οὐδέποτε ὅμως διενοήθη νά ἐγκαταλείψη τήν φίλην ἡσυχίαν καί τό κελλίον του τό πτωχόν καί ἄνικμον, πού κατέστη δι’ αὐτόν πραγματικός διδάσκαλος κατά τό “κάθου εἰς τό κελλίον σου καί αὐτό σέ διδάξῃ”. Μπορεῖ νά εἰπῆ κανείς ὅτι εἰς τό πρόσωπόν του ἔβλεπε τούς παλαιούς ἀσκητάς καί ἀναχωρητάς πού σάν ὁλόλευκα κρίνα ἐξήνθησαν αἱ ἔρημοι τῆς Νιτρίας, τῆς Θηβαΐδος καί τοῦ Ἂθω. Ἦτο ἕνας Ὅσιος, στή ζωή αὐτή διετέλεσε ἐν τῷ ταμιείῳ του, ἐν τῷ τάφῳ τῆς σιωπῆς, διά νά ζῆ τώρα ἐν τῇ χαρᾷ τῶν ἁγίων σύν πᾶσι τοῖς ὁσίοις» 21 . Αὐτός ἦταν ὁ Γέροντας ∆αμασκηνός Ἁγιοβασιλειάτης ὁ Κρητικός. Ἕνας ἁγνός πνευ-
Page 1 and 2: Δ Ι Μ Η Ν Ι Α Ι Α Ε Κ Δ
Page 3 and 4: Πατριαρχική Ἀπόδε
Page 5 and 6: Ποιμαντορική Ἐγκύ
Page 7 and 8: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ἡ
Page 9 and 10: Ἄγκυρα Ἐλπίδος σί
Page 11 and 12: Ἄγκυρα Ἐλπίδος γῆ
Page 13 and 14: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ἰο
Page 15 and 16: Ἄγκυρα Ἐλπίδος δι
Page 17 and 18: Ὁ θάνατος τῆς ὕλη
Page 19 and 20: Ἄγκυρα Ἐλπίδος τή
Page 21 and 22: Ἄγκυρα Ἐλπίδος τε
Page 23 and 24: Ἄγκυρα Ἐλπίδος τή
Page 25 and 26: Ἄγκυρα Ἐλπίδος τε
Page 27 and 28: Ἄγκυρα Ἐλπίδος ρα
Page 29 and 30: Δαμασκηνός ὁ Ἁγιο
Page 31 and 32: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Κα
Page 33 and 34: Ἄγκυρα Ἐλπίδος μι
Page 35: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ὅσ
Page 39 and 40: Ἀπόστολος Παῦλος-
Page 41 and 42: Ἄγκυρα Ἐλπίδος 5.
Page 43 and 44: Ἡ διά Χριστόν σαλό
Page 45 and 46: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ἡ
Page 47 and 48: Σκαλιωτῶν μνήμη Ἐ
Page 49 and 50: Ἄγκυρα Ἐλπίδος ρή
Page 51 and 52: Ἄγκυρα Ἐλπίδος σκ
Page 53 and 54: Ἄγκυρα Ἐλπίδος λι
Page 55 and 56: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ἀπ
Page 57 and 58: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Τή
Page 59 and 60: Ἄγκυρα Ἐλπίδος συ
Page 61 and 62: Ἄγκυρα Ἐλπίδος Ο Σ
Page 63 and 64: Τό ἐγκόλπιο Ἡμερο

agkyra_47-2008

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?