NYXmag SAYI 006
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
"Aşağıdan geliyor sesi" dedi birisi. "Ama yamaç çok<br />
dik nasıl ineceğiz, aman dikkat toprak çok kayıyor<br />
" dediklerini duydum. Bir yandan da sürekli beni<br />
çağırıyorlardı<br />
"Gel pisi pisi". İşin başa düştüğünü anlayınca, dikenlere<br />
ve kaygan toprağa aldırmadan tırmanmaya başladım.<br />
Bana uzuuuuun gelen bir tırmanıştan sonra yanlarına<br />
varmıştım. İnsanlardan erkek olan hemen beni<br />
kucağına aldı. "Kaybolmuş galiba, annesini bulmamız<br />
gerek "dedi.<br />
Bir süre köyün evlerini dolaştılar kucaklarında<br />
benimle. Hiç kimse yardımcı olamadı. Annemin kimin<br />
kedisi olduğunu kimse bilmiyordu.<br />
Ben sakinleşip birinin omuzunda uyuklamaya<br />
başladığımda, uzun bir yürüyüş mesafesindeki başka<br />
bir sürü insanın bulunduğu bir yere gitmiştik bile.<br />
Bir grup insan yüksek sesle konuşup gülüşüyorlar,<br />
bazıları ateş yakarken bazıları da leziz kokan<br />
bir şeylerle uğraşıyordu. Herkes çok meşguldü.<br />
Gerçekten çok leziz bir koku vardı. Yemem için bana<br />
da verdiler. Verdikleri şeyi tek lokmada yutmama<br />
da kahkahalarla güldüler. Şaşırmış görünüyorlardı.<br />
İçlerinden biri derdimi anladı. "Canııım çok acıkmış "<br />
dedi. "Ne yazık ki yanımızda hamsiden başka bir şey<br />
yok, acaba bu kadar küçük bir kedinin balık yemesi<br />
sakıncalı mıdır" diye devam etti. Tereddüt ettiğini<br />
görünce bana vermekten vazgeçerler korkusuyla<br />
birkaç hamsiyi daha birer lokmada yuttum. Bu durum<br />
onları eğlendirmeye başlamıştı. Ben ise mırıldana<br />
homurdana hamsi yemeye devam ettim. Bu arada<br />
çeşitli şirinlikler yaparak kendimi sevdirmeye<br />
çalışıyordum. Birinin paçalarından tırmanıp omuzuna<br />
oturdum mesela. Karnım doyunca keyfim yerine<br />
gelmişti ne de olsa.<br />
Bir ara konuştuklarını duydum. “Nasıl bırakırız ki<br />
burada? Baksana hiç kimse sahip çıkmadı. Henüz çok<br />
küçük. Kendi başına hayatta kalamaz.”<br />
“Keşke onlara annemle birlikte yaşadığımız<br />
bahçeyi tarif edebilsem ve beni oraya götürseler.”<br />
diye düşündüğümü hatırlıyorum. Ama yolu<br />
bulabileceğimden hiç emin değildim.<br />
Kısa bir süre sonra karar vermişlerdi. Beni<br />
orada bırakmayacaklar beraberlerinde evlerine<br />
götüreceklerdi.<br />
Karnım doyunca çok uykum gelmişti. Beni<br />
götürecekleri evdeki hayatımın nasıl olacağını hayal<br />
ederken, içlerinden en çok sevdiğim, yumuşak sesli<br />
insanın kucağında uyuyakalmıştım.<br />
Konuşan Kediler<br />
Evde bir kedi abla vardı. Adı Pıtır'mış. Bu durumdan<br />
hiç söz etmemişlerdi. Şimdiye kadar annem ve<br />
kardeşlerimden başka kedi görmemiştim. O kadar<br />
çok sevindim ki hemen üzerine atlayıp oyun oynamak<br />
istedim. Ona sarılıp uyuyabileceğimi hayal ettim. Ne<br />
güzel olacaktı buradaki hayatım…<br />
Oysa Pıtır Abla daha ilk günden beni sevmeyeceğini<br />
deklere etti. Nasıl mı? Tıslayarak… Çok üzüldüm.<br />
Benimle oynamak istemiyordu hiç...Ben onunla<br />
oynamaya çalıştığımda ise hırpalıyordu beni.<br />
Ama ben karar verdim; ona iyi davranacaktım.<br />
Sabredip onun sevgisini kazanacaktım. Hem belki<br />
eve başka kediler gelir. Eğer öyle olursa onlara da iyi<br />
davranacağıma dair söz verdim kendime.<br />
Bana isim bulmaya çalışıyorlardı. Daha önce ismim<br />
yoktu. Annem bana seslenirken özel bir ses tonu<br />
kullanırdı, beni çağırdığını anlayıp hemen yanına<br />
giderdim. Ama artık ismim olması gerekiyormuş. Oysa<br />
“Pisi Pisi” dediklerinde ben zaten anlıyordum ki beni<br />
çağırdıklarını. Ama bazen Pıtır’ı çağırırken de pisi pisi<br />
diyorlardı. Demek ikimizi ayırdetmek için isimlerimizin<br />
olması gerekiyordu. Hem insanların da her birinin ayrı<br />
ayrı isimleri vardı. Benim de adım olacaktı artık. Ne<br />
güzel…<br />
Birkaç isimden sonra en sonunda Kapça'ya karar<br />
verdiler. Lazca’da hamsi demekmiş. Beni bulduklarında<br />
deli gibi hamsi yediğim için bu ismi vermeye karar<br />
vermişler.<br />
İsmimi sevdim çünkü aynı zamanda kedi dilinde<br />
"merhametli büyük abi" demektir. İsmim karakterimi<br />
de etkilemiş olmalı ki, benden sonra gelen kedi<br />
kardeşlerimin hepsine çok iyi davrandım, onlarla<br />
oyunlar oynadım, onlara yalanarak temizlenmeleri<br />
gerektiğini öğrettim. Hem bunun için kendime de söz<br />
vermiştim değil mi?<br />
Şimdi evdeki diğer 9 kedi kardeşimin hepsi ile çok iyi<br />
anlaşıyoruz.<br />
Mutluyum tabii ama köyde bıraktığım kardeşlerime ne<br />
olduğunu da çok merak ediyorum.<br />
Umarım onlar da benim gibi iyi insanlar<br />
bulabilmişlerdir.<br />
İnsan annem insanların kedileri değil, kedilerin<br />
insanları seçtiğini söylüyor.<br />
Ben seçimimden çoooook memnunum... Darısı dışarda<br />
zor durumda hayata tutunmaya çalışan dostlarımın<br />
başına…<br />
Uyandığımda başka bir yerdeydik. Galiba sözünü<br />
ettikleri evlerine gitmiştik.<br />
NYX<br />
241
Change language