Povlašivanje Srba ili posrbljivanje Rumuna (Vlaha) istočne Srbije
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
164 Slavoljub Gacović<br />
Erdelju, nego i mnoga porodiţna imena i prezimena. Ostali su mnogi<br />
srpski obiţaji, mnoge srpske igre i neka srpska jela, od kojih se jedno<br />
od tih jela zove ’srbuška’, a oni Srbi koji su se posle naših narodnih i<br />
drţavnih katastrofa, prinuŤeni nevoljama odsel<strong>ili</strong> b<strong>ili</strong> u Rumuniju,<br />
Moldaviju i Transilvaniju i posle duţeg vremena vrat<strong>ili</strong> se ponovo na<br />
svoja stara ognjišta, ti se Srbi sada nisu više smatrali za Srbe, nego za<br />
Rumune, jer su oni boraveći dugo meĎu Rumunima, sa ovima se<br />
saţiveli, od njih nauč<strong>ili</strong> rumunski jezik, prim<strong>ili</strong> sve rumunske običaje i<br />
kao porumunjeni Srbi, vraćali se ponovo u svoju opustošenu<br />
otadţbinu, da i sami u njoj rumunstvo šire”. 560<br />
Dakle, po mišljenju koje iznosi Đokiš, Srbi su se porumun<strong>ili</strong><br />
primivši rumunski jezik i obiţaje naroţito posle XVII veka. Zatim su<br />
jedni ostali na svojim imanjima u Vlaškoj, Moldaviji, Erdelju <strong>ili</strong><br />
Transilvaniji, a drugi su se vrat<strong>ili</strong> „u svoju opustošenu otadţbinu, da i<br />
sami u njoj rumunstvo šire”. Đokiš nam otkriva dve kategorije<br />
porumunjenih <strong>Srba</strong>. Navodno, porumunjeni Srbi napuštaju Rumuniju<br />
samo zato da bi ţiveli u opustošenoj srpskoj otadţbini i da bi sami<br />
rumunstvo šir<strong>ili</strong> meŤu Srbima. Da su nekada b<strong>ili</strong> Srbi, vidi se, dakle,<br />
po mnogim porodiţnim imenima i prezimenima, po nazivima<br />
naseobina i mesta, po srpskim obiţajima, po srpskim igrama i jelima,<br />
ali naţalost, od silnih argumenata u prilog svojoj tezi Đokiš navodi<br />
samo naziv jednog jela, srbuška. No, šta še Đokišu argumenti kada se<br />
teza o porumunjenim Srbima i bez toga evo veš dugi niz decenija<br />
odrţala u srpskoj literaturi, a sve u korist srpske politike posrbljavanja<br />
<strong>Rumuna</strong> (<strong>Vlaha</strong>) <strong>istočne</strong> <strong>Srbije</strong>.<br />
Musokija, Piragast) u vreme Prvog avarskog haganata (od 568. do osamdesetih godina<br />
VII veka) i protiv kojih ratuje Vizantija od 594. do 602. godine (strateg Prisk, Petar,<br />
Komentiol) (Vizantijski izvori za istoriju naroda Jugoslavije, tom I, Beograd, Posebna<br />
izdanja SAN, knj. CCXLI, Vizantološki institut, knj. 3, 1955, 113121, 124126,<br />
130141; Jovan Kovaţeviš, Avarski kaganat, Beograd, 1977, 5761, 145147).<br />
Zatim, u vezi sa Slovenima koji su se u vreme drugog Avarskog haganata, a posle<br />
njegove propasti (Jovan Kovaţeviš, Avarski kaganat, Beograd, 1977, 82100) i u<br />
vreme Bugarskog haganata i carstva (od Kruma do Samuila) nalaz<strong>ili</strong> na prostoru<br />
današnje Bukovine, Maramureša, Transilvanije, Banata, Vlaške, Moldavije i<br />
Besarabije tokom IXXI veka (Петър Коледаров, Политическа география на<br />
средновековната българска държава : Първа част : От 681 до 1018 г., София,<br />
Издателство на Българската академия на науките, 1979, 758).<br />
560 Jovan Đokiš, op. cit., 6667.
Change language