Gaude Mater

Juliusza Łuciuka, Romualda Twardowskiego - prawykonanie Lauda Sion, Pawła Łukaszewskiego, Mariana Borkowskiego,
Józefa Świdra - prawykonanie Te Deum i Marka Jasińskiego - prawykonanie Jubilate Deo. Zgodnie z tradycją, nagrodzone
utwory na chór a cappella zostały mistrzowsko wykonane przez specjalizujący się już od lat w «konkursowych» prawykonaniach
Polski Chór Kameralny Schola Cantorum Gedanensis pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego (...). Trudno byłoby nie
docenić znaczenia częstochowskiego Festiwalu dla dziedzictwa narodowego Polski. Przez 11 lat istnienia zdążył bowiem
zapracować na swą renomę nie tylko wśród imprez muzycznych w kraju, ale i poza jego granicami. Tego roku wkroczył wraz
ze swymi wykonawcami, kompozytorami i słuchaczami w XXI wiek i nie można sobie wyobrazić, by mogło go kiedykolwiek
zabraknąć”.
Margita Kotas, Wiatr na żaglach Panu śpiewa. XI Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie,
„Niedziela” 2001, nr 20
2002
„Wielkim wydarzeniem tegorocznej dwunastej edycji częstochowskiego festiwalu była uroczysta inauguracja w Bazylice
Jasnogórskiej, podczas której zabrzmiały dźwięki Missa pro pace Wojciecha Kilara, dzieła przygotowanego przez artystów
Filharmonii Śląskiej pod kierownictwem Mirosława Jacka Błaszczyka. Mogę śmiało dokonać oceny tego wykonania, bowiem
byłam świadkiem prawykonania mszy w Filharmonii Narodowej w styczniu 2001 roku, podczas obchodów 100-lecia
tej instytucji. Festiwalowe wykonanie dzieła Wojciecha Kilara było równie znakomite, jak to warszawskie, a jego autorzy –
muzycy i chórzyści Filharmonii Śląskiej pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka, a także soliści, zachwycili kunsztem i profesjonalizmem.
Na twarzy kompozytora, obecnego w Jasnogórskiej Bazylice, można było dostrzec nie tylko wielkie wzruszenie,
ale także radość (...). Wielkim wydarzeniem była inauguracja liturgiczna festiwalu, również mająca miejsce w Bazylice
Jasnogórskiej. Tradycyjnie już drugiego dnia przed południem na Jasnej Górze, gromadzą się niemal wszyscy artyści,
uświetniający festiwal swymi występami, i bez względu na wyznawaną wiarę uczestniczą w tej uroczystej inauguracji. Tego
dnia byliśmy świadkami prawykonania Mszy Regina caeli Romualda Twardowskiego, dzieła przejmującego głębią wyrazu,
uduchowionego, a zarazem niezwykle pięknego w swej prostocie. Dzieło to, wzorcowo wykonane przez Chór Politechniki
Śląskiej pod dyrekcją Czesława Freunda, już w tej chwili stanowi klejnot polskiej muzyki sakralnej”.
Małgorzata Dybowska, Janusz Jadczyk, Kunszt i emocje. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej Gaude Mater,
„Życie Częstochowy” 10 maja 2002
„Dwunasta edycja Gaude Mater rozpoczęła się mocnym akcentem – wykonaniem w Bazylice Jasnogórskiej Missa pro pace
Wojciecha Kilara (...). Festiwal upłynął – jak zawsze – pod znakiem promocji muzyki polskiej. Bowiem tradycją stało się już,
że Gaude Mater inauguruje wielkie dzieło znanego polskiego kompozytora. Podczas poprzednich edycji festiwal otwierał
dwukrotnie Penderecki. Tym razem – Kilar. Być może w przyszłości dołączy do tego grona Henryk Mikołaj Górecki. Muzyka
polska obecna była jeszcze podczas dwóch wieczorów – koncertu muzyki polskiej, który zawsze ma miejsce w dniu 3 maja
w Kościele Seminaryjnym i koncertu finałowego w Bazylice Jasnogórskiej. Ideą przewodnią obu tych imprez są prawykonania
(...). Występ Cameraty Silesia ukazał różnorodność polskiej współczesnej muzyki chóralnej. Usłyszeliśmy utwory
utrzymane w stylistyce tradycyjnej (Pokrzywińska), neotonalnej (Łuciuk, Pasternak), konwencji nowszej brzmieniowo, miejscami
pozbawionej właściwości tonalnych (Bogusławski, Nawrocka, Moss, Dziadek), aż po utwory sonorystyczne, nasycone
energetycznie (Borkowski) i eksperymentalne, traktujące chór niemal instrumentalnie (Gabryś) (...). Drugim trzonem festiwalowego
programu jest muzyka epok minionych. Warto odnotować znakomity Zespół Muzyki Dawnej Dekameron prowadzony
przez Tadeusza Czechaka, który – z udziałem Anny Mikołajczyk-Niewiedział i Chóru Muzykologii UKSW – wykonał
pieśni pielgrzymów średniowiecznej Hiszpanii. Interesujący był występ szwajcarskiego zespołu Musica Fiorita pod dyrekcją
Danieli Dolci, prezentującego dzieła Johanna Melchiora Glettle’a i Camilli de Rossi detta la Romana. Wydarzeniem był koncert
oratoryjny, podczas którego zabrzmiała Mała msza uroczysta G. Rossiniego, wspaniale wykonana przez międzynarodową
obsadę solistów (Camilla Johansen – sopran, Ruth Peel – alt, Michael Bennett – tenor, Dean Robinson – bas), oraz Polski
Chór Kameralny Scholę Cantorum Gedanensis i towarzyszących im na fortepianach Tamarę Granat i Waldemara Malickiego
oraz Ryoko Morooka na fisharmonii. Całość poprowadził szef gdańskiej Scholi Cantorum – Jan Łukaszewski”.
Marcin Łukaszewski, Gaude Mater. Współczesnej polskiej kultury muzycznej odsłona dwunasta, „Quo Vadis”
2002, nr 1
„Dwa wspaniałe prawykonania muzyki polskiej można było usłyszeć 6 maja podczas koncertu finałowego w Bazylice Jasnogórskiej.
Obok bowiem Te Deum Hectora Berlioza wykonano Litanię do św. Klemensa na sopran, chór mieszany i orkiestrę
smyczkową Pawła Łukaszewskiego oraz Stabat Mater na chór mieszany i orkiestrę Marka Jasińskiego (...). Do udanych
przedsięwzięć festiwalowych należy zaliczyć prapremierę widowiska plenerowego Rzecz o Franciszku, na motywach powieści
Zofii Kossak-Szczuckiej Bez oręża, przygotowanego niemalże częstochowskimi siłami. Przedstawienie opowiadające
o dziecięcych krucjatach w obronie Grobu Pańskiego, wystawione przed katedrą, zachwyciło tych wszystkich, którzy
zdecydowali się spędzić ten wieczór w niecodziennej «sali widowiskowej». Spektakl, do którego muzykę napisał Krzysztof
Suchodolski, wyreżyserowała Katarzyna Deszcz, a scenografią opatrzył Andrzej Sadowski. Prócz aktorów scen częstochowskiej
i katowickiej w przedstawieniu wzięła udział setka małych śpiewaków z Chóru Chłopięcego OPK Gaude Mater, Chóru
Dziecięcego PSM I st. w Częstochowie i Dziewczęcego Zespołu Wokalnego Subito, przygotowanych przez Mariolę Jeziorowską.
Należy mieć nadzieję, iż widowisko to będzie początkiem nowej festiwalowej tradycji (...). Bardzo ważnym głosem na
temat przyszłości muzyki liturgicznej w polskim Kościele była dyskusja panelowa Między dokumentami a praktyką, z udziałem
ks. prof. Kazimierza Szymonika z UKSW w Warszawie, ks. dr Andrzeja Zająca ze Stowarzyszenia Muzyków Kościelnych
i dr. Remigiusza Pośpiecha z Uniwersytetu Opolskiego, którą poprowadził red. Jan Pospieszalski. Zgromadzeni na dyskusji
jednogłośnie wyrazili troskę o stan polskiej muzyki liturgicznej i zapowiedzieli, iż ta dyskusja jest zaledwie preludium do
podejmowanych na jej rzecz działań”.
Margita Kotas, W służbie polskiej muzyki sakralnej, „Niedziela” 2002, nr 20
113