Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
„Ќе спијам во движење,<br />
сенката своја ќе ја<br />
прескокнам. Ќе направам<br />
да не се знае кај е лево кај<br />
е десно, ќе ти наберам<br />
ѕвезди, ќе ти влепам<br />
шлаканица само да<br />
ме сакаш.“<br />
„Дениција”<br />
на Петре М. Андреевски“ и тоа во умешната и<br />
достоинствена изведба на младата актерска<br />
дружина во состав: Трајанка Илиева, Борче<br />
Начев, Димитрија Доксевски, Калина Наумовска,<br />
Бошко Бозаџиевски, Маја Вељковиќ – Пановска,<br />
Гордана Ендровска, Филип Трајковиќ,<br />
Димитар Ѓорѓиевски и Жаклина Петровска.<br />
Актерот Ѓорѓи Јолевски кој во својот актерски<br />
век зад сад себе ги има наградите за актерско<br />
остварување на „Стериино позорје“, „Војдан<br />
Чернодрински”, „Златна маска“, „Ристо Шишков”…<br />
беспрекорно го води целото дејствие<br />
и со неодолива леснотија и умеење нè води<br />
од сцена во сцена. Неговото маестрално поклонување<br />
пред публиката, чиниш ти го краде<br />
здивот со мајсторски подготвените дијалози,<br />
монолози, кажувања…<br />
Затоа го сакаме Петрета...<br />
Не е нималку лесно и едноставно да се<br />
проговори само за еден од младите актери<br />
(некои од нив дипломирани во класата на<br />
Цветановски), затоа што станува збор за<br />
тешко делива екипа. Нивните актерски<br />
способности доведени до перфекција на<br />
сцената функционираат како Едно, успевајќи<br />
да ви ги отворат сите сетила и да ве натераат<br />
да го наполните душевниот лакримариј со<br />
солзи радосници. Сепак, чувствуваме потреба<br />
директно да ви ја пренесеме изјавата на<br />
Димитар Ѓорѓиевски: „„Ја сакам Македонија,<br />
посебно кога ја гледам цела нагнетена во едно<br />
заборавено парче планина во Бродското село<br />
Сланско. Ја сакам реката Сланштица и сите<br />
лузни што ми ги оставиле нејзините камења. Ја<br />
„Ова е само една вистина, зaшто<br />
вистини има стопати по толку,<br />
којзнае колкупати по толку. Вистини<br />
има колку што има и луѓе, и живи и<br />
мртви.“<br />
„Небеска Тимјановна“<br />
„Срцето најмногу открива, тоа не знае<br />
за стратегија, тоа е предавник. Секаде<br />
те открива. Дури и на непријателот што<br />
го демнеш молкум. Легнувам убаво<br />
и си починувам, чекам да подзапре<br />
чукањето на срцето.“<br />
„Пиреј“<br />
„Сонував дека патувам со некој воз што<br />
минува низ долги, но осветлени тунели. На<br />
станицата стоеја љубопитни луѓе од непознато<br />
потекло. Беа собрани во купчиња и заинтересирано<br />
гледаа во мене. Според гледањето<br />
се чинеше дека ме познаваат од некаде.“<br />
„Сите лица на смртта“<br />
сакам селската црква кај што лежи погребана<br />
баба ми, и можеби затоа го сакам Петрета“.<br />
Претставата ја имаше својата премиера на 9<br />
мај, и, за жал, во моментов заради летните<br />
одмори е невозможно да се види на редовниот<br />
репертоар на Драмски театар. Но, она што<br />
бездруго треба да го направите при самиот<br />
почеток на новата театарска сезона е да ја<br />
погледнете оваа претстава и да ја понесете<br />
со себе пораката која великиот Петре М.<br />
Андреевски ви ја праќа од зад сцената, или<br />
можеби од зад кулисите и ложите каде што<br />
љубува со својата Дениција, Велика, Небеска…<br />
Рашела Гинова<br />
Фотографии: Наум Доксевски