You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
26<br />
Некаде... Островот Вава’у, Тонга<br />
Пасатните ветрови на<br />
промените<br />
Слушам звук на црковно ѕвоно во далечината. Мрзоволно<br />
ѕиркам низ бродскиот отвор: бие уморно некаде од правецот<br />
на црквана, наперчена и сама на ридот сред гратчето Неиафу<br />
на островот Вава’у.<br />
Пристигнуваме. Запеаја и петлите, но и<br />
тие како да приговараа. И тие и ние бевме<br />
жедни за уште по некоја капка сон. Ноќта<br />
пред нашиот брод да пристигне на брегот на<br />
Кралството Тонга не беше најмирна. Но, по<br />
навика на овие меридијани, утрото рака под<br />
рака со Сонцето го донесоа новиот ден и ете<br />
веќе се беа фатиле за работа - го боеја небото<br />
во пурпурни нијанси. Беше тоа повторно<br />
она типично небо за Океанија, со далечни<br />
облаци над зелените рамни корални острови<br />
расеани низ тиркизниот бескраен тепих на<br />
Јужниот Пацифик. Облаците како воздушести<br />
перничиња непосредно над океанот пркосно<br />
се издигаа нагоре, формирајќи столбови кои<br />
завршуваа над црвенилото на хоризонтот.<br />
Величествени кумулонимбус облачиња над<br />
Тонга и денес за Вас, дами и господа!<br />
Без коса и веѓи,<br />
за смртта на кралот<br />
Помеѓу Фиџи и Куковите Острови се<br />
сместило единственото опстанато кралство<br />
во овој дел од Земјата тркалезна. Беше тоа<br />
октомвриско утро, лето шесто од третиот<br />
милениум.. Осамна над нацијата уште<br />
еден тажен ден. Пред неколку дена го беа<br />
испратиле над облаците, оние пурпурните,<br />
починатиот и можеби нивниот последен<br />
вистински полинезиски суверен - кралот<br />
Туполу IV. По него остана празнина која се<br />
чини брзо ќе биде пополнета, но со што? Нов<br />
крал или ново државно уредување? Кој ќе ги<br />
води во новата ера: синовите на кралот или<br />
тие на револуцијата? Жените во кралството,<br />
како и ужалената принцеза Пилолеву Туита,<br />
веќе беа на неделна миса со церемонијално<br />
потстрижените шишки како знак на почит<br />
кон нивниот крал. Беа на купче молитвите на<br />
обичните луѓе и на оние со пигментираната<br />
крв. Така било од дамнина. Но, заедно се<br />
само за време на неделните миси. Обичните<br />
граѓани забележуваат и шепотат: промени<br />
надоаѓаат од секаде, па и во церемониите.<br />
Некогаш за вакви тажни настани жените си<br />
ги бричеле целосно и косата и веѓите! Се<br />
прашувам: Се жали помалку или се жали<br />
повеќе за други нешта, освен за кралот?<br />
Беше недела, но и во други денови,<br />
работните, во ова ќоше на планетата немаше<br />
да пристигне Washington Post или Economist.<br />
И други денови овде можеше да снема<br />
струја или вода, да не слета да ве земе<br />
вашиот авион, да се израдувате на вкусот на<br />
чоколадата, најверојатно со поминат рок.<br />
Се вкотвивме и непоканети се нурнавме<br />
во нивните животи. По малку иронично,<br />
еден Чилеанец, Боцванка и Македонец се<br />
чувствуваа како да стапнале на крајот од<br />
светот. Ние бевме возбудени и среќни. Тие,<br />
љубопитни, прекрасни и егзотични во својата<br />
величествена мрзливост. Чекаа да видат<br />
какви вести ќе донесат белците овој пат. Во