20. dokumentart

12
20 YEARS OF DOKUMENTART – LOOKING BACK | 20 LAT DOKUMENTARTU – SPOJRZENIE WSTECZ
20. JAHRE DOKUMENTART – EIN RÜCKBLICK
The GDR had already come to an end as a state
when, in the autumn of 1990, the last national
festival showing only films “Made in GDR” was
held in Neubrandenburg.
There followed a pause for thought, the outcome
of which was that Neubrandenburg wanted to
continue its film festival tradition into the new
era.
The organisation Latücht - Film & Medien e.V.
was formed as the future supporting association,
and started work in extremely modest
circumstances. It was clear that a completely
new team was needed and that, after the tearing
down of walls in the world, this should be an
international festival. Socialist Realism was
finished, now experimental and artistically
original work was called for, films bearing their
creators’ clear and personal signature. The
international film festival „dokumentART“ was
born, with its first edition taking place at the
beginning of 1992. In the general euphoria of
the times it was received euphorically, but after
a while the local audiences missed a certain
straightforwardness, which had resulted from
the general commitment to reality in the earlier
films.
Painful but healing corrections were necessary,
a lot of new experience was gained and new
contacts made. This has put a special stamp
on the meanwhile unmistakeable face of
dokument ART, increasingly so as the years go by.
Films that are traditionally made but nonethe-
less deal with unusual topics have become
as much part of the programme as individual
experimental films that open up a new vista on a
traditional subject.
The geographic proximity to and the shared
political past with the countries of Eastern
Europe have increased awareness for films from
these regions. From this developed, in addition
to the international competition, the Programme
Special. Increasingly, dokumentART is attracting
young, not yet established European filmmakers
and film students. This has been reflected in the
annual presentations of European film schools.
Przyszedł czas na refleksję, z której wynikała
decyzja miasta Neubrandenburg, żeby zachować
festiwalową tradycję również w czasach po
transformacji.
W tym celu założono stowarzyszenie „Latücht”
Film & Medien i rozpoczęto pracę w niezmiernie
prostych warunkach. Zrozumiałe było, że miał
to być zupełnie nowy zespół i że po wyburzeniu
murów miał to być festiwal międzynarodowy.
Realizm socjalistyczny był passe, szukano teraz
eksperymentalnych, artystycznie indywidualnych
filmów z wyraźną i bardzo osobistą sygnaturą
swoich twórców. Pierwsza edycja międzynarodowego
festiwalu filmów dokumentalnych
dokumentART odbyła się na początku 1992 r.
W ogólnej euforii tamtych czasów również
festiwal spotkał się z dużym zainteresowaniem,
lecz po pewnym czasie tutejsza publiczność
zaczęła odczuwać brak wyrazistości filmów,
która wcześniej wynikała z realiów społecznopolitycznych.
Konieczne były trudne, jakkolwiek zbawienne
zmiany. Zostały nawiązane nowe festiwalowe
kontakty, zdobyte nowe doświadczenia. Z roku
na rok coraz bardziej kształtował się charakter
dokumentARTu. Tradycyjny dokument, poruszający
niespotykany temat przynależał teraz tak samo
do programu, jak i indywidualny eksperyment
filmowy, umożliwiający całkowicie nowe
spojrzenie na tradycyjny temat.
Geograficzna bliskość i wspólna przeszłość z
krajami wschodnioeuropejskimi wyostrzyły
spojrzenie na filmy z tego rejonu. Z tego rozwinął
się, obok międzynarodowego konkursu, program
specjalny. dokumentART stawał się coraz
bardziej interesujący dla młodych, jeszcze nie
znanych filmowców i studentów filmu z Europy.
To odzwierciedliło się w corocznej prezentacji
jednej szkoły filmowej.
Natomiast filmy, które pochodzą z naszego
regionu: kraj związkowy Meklemburgia-Pomorze
Przednie, i o nim opowiadają, cieszą się w
corocznym programie towarzyszącym szerokim
zainteresowaniem publiczności lokalnej.
Es folgte eine Denkpause, mit dem Ergebnis,
dass die Stadt Neubrandenburg ihre Filmfestival-Tradition
in der neuen Zeit fortleben lassen
wollte.
Als künftige Träger wurde dafür der „Latücht“
Film-&Medien Verein gegründet und unter äußerst
schlichten Umständen begann die Arbeit.
Klar war, dass es ein komplett neues Team sein
sollte und nach dem Niederreißen der Mauern
in die Welt sollte es ein internationales Festival
werden. Der sozialistische Realismus war passe,
gesucht wurden nun experimentelle, künstlerisch
eigenwillige Filme mit einer deutlichen und
sehr persönlichen Handschrift ihrer Schöpfer.
Das internationale Dokumentarfilmfestival
„dokumentART“ war mit seiner ersten Ausgabe
zu Beginn des Jahres 1992 geboren. In der allgemeinen
Euphorie jener Zeit wurde auch dieses
Angebot zunächst euphorisch angenommen,
aber nach einiger Zeit vermisste das ansässige
Publikum eine Verständlichkeit der Filme, die
sich früher aus der allgemeinen Verpflichtung
zur Realität ergeben hatte.
Schmerzhafte aber heilsame Korrekturen waren
notwendig und viele Erfahrungen wie auch neue
Kontakte kamen hinzu. Das prägte von Jahr zu
Jahr mehr das inzwischen unverkennbare Antlitz
der dokumentART. Der zwar traditionell gemachte
aber ein ungewöhnliches Thema behandelnde
Film gehörte nun ebenso zum Programm wie das
individuelle Filmexperiment das eine völlig neue
Sicht auf ein traditionelles Thema ermöglichte.
Die geografische Nähe zu und die politisch
gemeinsame Vergangenheit zu den osteuropäischen
Ländern schärfte den Blick auf Filme aus
diesen Regionen. Daraus entwickelte sich neben
dem internationalen Wettbewerb ein Programmspecial.
Mehr und mehr wurde die dokumentART
interessant für junge, noch nicht etablierte
Filmemacher und Filmstudenten aus Europa. Das
schlug sich in der jährlichen Präsentation einer
europäischen Filmhochschule nieder.
Und mit den Filmen aus und über unser Bundesland
Mecklenburg-Vorpommern im jährlichen
Rahmenprogramm bedienen wir das Interesse