azınlıkça

Η ενότητα καιη ομοψυχίατης μειονότηταςΕβρέν Δεδέevrendede@gmail.comΓια όλους όσοι προΐστανται των μειονοτικώνσυλλόγων και ιδρυμάτων, τωνμειονοτικών αθλητικών συνδέσμων, τωνμειονοτικών σχολείων, των μειονοτικώνθρησκευτικών ιδρυμάτων, του λεγόμενουμειονοτικού Τύπου, στη μέση πάντοτεεμβάλλει η θέση, η καρέκλα, η εξουσία,η φιλοδοξία, η ομάδα, η απλότητα,το πείσμα και το οικονομικό κέρδος.Και έπειτα από όλες αυτές τις διαφορέςακούτε και την ίδια επωδό: «Οι καιροίείναι καιροί ενότητας και ομοψυχίας γιατη μειονότητα. Ας αφήσουμε στην άκρητους καβγάδες».Κοιτάτε και στην πραγματικότηταδεν μπορείτε να καταλάβετε καν σε ποιόντομέα έγκειται το μεγαλύτερο πρόβληματης μειονότητας. Τη στιγμή που ο έναςμειονοτικός παράγοντας υποστηρίζει ότι«το πραγματικό μας πρόβλημα είναι ηεκπαίδευση», κάποιος άλλος υποστηρίζειότι «είναι η εθνική ταυτότητα» ενώκάποιος άλλος επισημαίνει ότι το σημαντικότεροπρόβλημα είναι τα ζητήματαπου άπτονται της θρησκείας.Και την τελευταία φορά που το εξετάσαμετο ζήτημα είδαμε ότι τα προβλήματαδεν τελειώνουν ποτέ. Σκέφτεστε ποιονα είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα.Συγχρόνως, στις συνελεύσεις, στις δεξιώσεις,σε κάθε γωνιά, παντού, ακόμη καιστις θρησκευτικές τελετές ο ένας κακολογείτον άλλο. Κάποιοι χρησιμοποιούντο τάδε ίδρυμα για προσωπικό όφελος,κάποιοι προκαλούν με την προσωπικήτους ζωή, κάποιοι πουλούν τη μειονότηταστην πλειονότητα για τριάντα αργύρια,κάποιοι προκαλούν με την πολιτικήτους στάση, κάποιοι όντας παρατρεχάμενοιτου τάδε κόμματος, κάποιοι με ταόσα γράφουν, κάποιοι με τα όσα λένε.Εάν αποτελείτε μέλος μειονότηταςθα έχετε σίγουρα ακούσει και εσείς όπωςκαι εγώ από τους ηγέτες της μειονότητάςσας τη φράση: «Ο καιρός, είναι καιρόςγια ενότητα και ομοψυχία. Θα πρέπει νααφήσουμε τους καβγάδες και τις φιλονικίεςπου υπάρχουν ανάμεσά μας για ναγίνει η μειονότητά μας ένα!».Αυτές οι εκκλήσεις για ενότητα καιομοψυχία έχουν εκφρασθεί από τόσεςπολλές γλώσσες, που με τον καιρό τιςσυνηθίζετε και γίνονται ένα συνηθισμένοσύνθημα που μπαίνει από το ένα αυτί καιβγαίνει από το άλλο.Τη στιγμή που η μειονότητα θα πρέπεινα είναι ενωμένη, εάν δείτε πόσηπροσπάθεια κατατίθεται στην πραγματικότηταγια να μην υπάρχει ενότητα καιομοψυχία, την επόμενη φορά που θαακούσετε τα λόγια αυτά που δεν αποτελούντίποτα περισσότερο από μια επιθυμία,σας προκαλείται ένα μειδίαμα γνωρίζονταςότι κανείς δεν τα πιστεύει.Το ξέρω. Βλέποντας τον έναν να κακολογείτον άλλον, το κάνετε και εσείςμε ευχαρίστηση, σας αρέσει ο τρόποςαυτός.Εν τω μεταξύ, ως μέλη της ίδιας μειονότητας,ξανασυναντιέστε σε άλλη εκδήλωσηόπου ακούτε και πάλι τη γνωστήέκφραση: «Πρέπει να είμαστε ένα! Πρέπεινα είμαστε ενωμένοι. Δεν πρέπει ναυπάρχουν καβγάδες μεταξύ των μελώντης μειονότητας!». Στην πραγματικότητα,από το ένα αυτί σας μπαίνουν και απότο άλλο βγαίνουν και μειδιάτε, γνωρίζονταςότι κανείς δεν τα πιστεύει.*Azınlıkça 23