Het Oog

Ze zullen het zaad ontkennen. Maar het zaad zal zeggen: ‘Ja, ik ben hier, de
mensen kijken naar me, ze geven me aandacht’. Hetzelfde in het leven. Als je
je ego hebt, ben je iemand en je denkt dat mensen je aandacht geven
maar dat is niet zo. Ze willen je zien zoals ze denken over je in hun geest.
Iedereen wil de ander anders zien. Dat komt omdat ieder van ons nog steeds
een zaad is. Hard. Omdat we ons zeker voelen. Het zaad voelt zich zeker met
haar schil. De mens voelt zich zeker met haar ideeën van haar zekerheid.
Er zijn ideeën over werk, familie, god, spiritualiteit. Dat is o.k., maar je moet je
bewust zijn dat ze niet meer zijn dan een harde schil rond je. Die je zichtbaar
maken voor anderen.
Het zaad breekt en wordt een plant, de plant wordt een boom en een
bloem. De bloem gaat automatisch geur afgeven. De bloem doet niks. De
bloem zegt toch niet: ‘O, ik wil geen geur afgeven, alleen als iemand voorbij
loopt?’
Zij geeft simpel, het gebeurt met haar.
Kijk naar de geest van de mens. Zij wil opstaan, haar ontbijt krijgen, naar haar
werk gaan, haar werk doen, thuis komen en bij haar familie zijn. Zij verwacht
dat haar partner leuk met haar praat, de kinderen geen lawaai maken er
goed eten op de tafel staat, en er moet een leuk televisieprogramma zijn. En
zij gaat slapen. De volgende dag hetzelfde. Als je goed observeert wil de
mens dit doen op precies dezelfde manier. Het werk moet gaan zoals zij wil,
en als zij naar huis gaat, wil zij geen file en zij verwacht zonder ongeluk thuis te
komen.
Thuis wil zij dat iedereen haar groet. Uiteindelijk heeft iedereen haar eigen
ideeën erover. Maar als zij blijft bij haar ideeën, blijft zij als een zaadje, haar
hele leven. Maar als zij open is voor het nieuwe ’laat me zien, hoe ik opsta
vandaag, laat me zien wat ik ontvang op mijn werk, laat me zien hoe het
werk gaat vandaag, we zien wel hoe de reis naar huis gaat’, heeft ze haar
schil gebroken. Ze heeft ruimte gegeven om het leven te ontvangen. Als de
schil het leven heeft ontvangen breekt zij.
Maar we zijn niet in staat het leven te ontvangen. We worden rigide. We zijn
niet in staat ons door het leven te laten raken. Als je blijft hangen in hoe je
werk moet gebeuren, alleen op 1 bepaalde manier, dan word je een zaadje.
Je wordt hard. Je wordt niet onzichtbaar. Kijk naar je ideeën, hoe rigide ben
je in het leven.
‘Ik moet het op deze manier doen…, iedereen moet naar me luisteren...’
Je bent niet open voor het leven. Dat is de eerste stap. Kijk ook naar de
volgende stap. Als je bidt, zal je je goed voelen. Dus begrijp dat het een
opstapje voor je is. Maar ‘ik zal voor alles bidden in mijn leven’ opent de deur
en kraakt de schil. Dan zal je zien ‘mijn hele leven is een gebed’. Dan kan je
altijd bidden en niet met een idee in je hoofd.
De meditatie kan als een harde schil voor ons worden. Net als een zaad, het
wordt er heel zeker in. Als je je meditatie of gebed observeert, ben je alert.
100 % van je aandacht is op de handeling; ‘Ik zit op deze manier, ik sluit mijn
ogen, ik herhaal een mantra, ’. Wat het ook is, je geeft het 100% van je
aandacht. En dan voel je je er goed bij, voor die bepaalde tijdsperiode. Als je
wilt dat de deur opengaat, wees dan meditatief in al je handelingen. De schil
35