Mikeleteak eta bidelapurrak Jakintza-arloa: Historia - Euskara

165
Eskaeran kutsu kristau tradizionala aurkitzen badugu, kudeaketan, berriz, XVI.
mendeko ideia europarrak azaltzen dira, gurean jada ematen zirenak: “para el remedio,
socorro y amparo de los pobres“, den-dena udalbatzaren kontrolpean gelditzen da.
Beraz, nahiz eta 1587an Elkanok emandako aholkuak Donostian, Getarian
edota Azpeitian gauzatu, ospitaleak irekitzeko argudioek indarrean diraute XVI.
mendeko Gipuzkoan. Usadio zaharrek eta ideia berriek, biek bere tokia dute gizarte
honetan. Loiolak eta Garibaik erakutsi bezala, gizarte-kidegoa sendatzea tokiko
nagusien arduren artean egon arren, ekimen pertsonal hauek ia erabat udalbatzaren
menpean daudela esan dezakegu. Eta alderantziz ere, karitatea eta laguntza –errukia–
erreformatzeko garaian gaudela ezin da ukatu, baina hauek gauzatu ahal izateko
erabiltzen diren moldeak ez dira oso berritzaileak. Probintziaren esku baino, ekimen
pertsonaletan oinarritzen dira maiz, bai tokiko nagusietan, herriko jauntxoak edota
udalbatzak direla, bai eta kanpokoetan ere, korrejidoreak edota erregeak direla.
Hau dela-eta, erreformak eta laguntza-jarduerek tokiko maila gainditu eta
eremutzat Probintzia osoa noiz hartzen duten ikertzea bide berrien arrakasta eta
bilakaera neurtzeko puntu egokia izan daitekeela uste dugu.
parrochial...de modo que en ella se pudiese celebrar el offiçio divino y los pobres que alla acudieren
puedan ser albergados y sustentados mediante las limosnas de los fieles christianos...”