VTB Magazine - Vieilles Tiges

Porté par quatre petits-enfants du défunt, le cercueil arrive au cimetière familial.
De kist komt aan op de begraafplaats, gedragen door vier kleinkinderen.
Ultime moment de recueillement pour Monique, Rose
et Claire, les filles de Charles de Hepcée.
Een ultiem moment van ingetogenheid voor Monique,
Rose en Claire, de dochters van Charles de Hepcée.
exceptionnelle qui les a élevées avec un grand courage après
la perte de l’être cher ».
Charles de Hepcée est né à Bruxelles, le 14 mars 1911. Après
une formation d’officier à l’École Royale Militaire, il passe
à l’Aéronautique militaire pour devenir aviateur. Le 10 mai
1940, lors de l’invasion allemande, il assure le commandement
de la 5e Escadrille du IIIe Régiment d’Aéronautique. Au
moment de la capitulation, le Capitaine de Hepcée se trouve
en France dans le Tarn et Garonne. Il refuse de se soumettre
aux ordres de l’envahisseur qui lui ordonne de faire rentrer
ses hommes en Belgique. Dépouillé de l’uniforme, de Hepcée
reste un combattant. Avec son inséparable ami Anselme
Vernieuwe, aviateur comme lui, il va mettre sur pied un
service de renseignements dénommé « Rose-Claire » les prénoms
de deux de ses filles. À la suite d’une collaboration
avec un autre grand résistant, Williame Ugeux, ce service va
étendre son terrain d’action de la Belgique à l’Espagne. En
1943, de Hepcée est en charge des Pyrénées orientales. Avec
son ami Vernieuwe, il organise plus spécialement le passage
de l’Iraty, la rivière bien connue des réseaux d’évasion. Dans
une lettre du 18 mai 1943 où Ugeux sollicite la Croix de
Guerre pour notre héros, il dit de lui : « Ses qualités de chef
ont fait l’admiration de tous ceux qui ont travaillé avec lui.
Sans son concours, son mépris absolu de la mort qu’il a
manifesté chaque fois en traversant les barrages de polices
français, allemands et espagnols, les services belges et alliés
auraient été à plusieurs reprises coupés de la Grande-
Bretagne ». Mais la chance tourne. Traqué par la Gestapo,
il est obligé de gagner Londres. En novembre 1943, il apprend
que son épouse Micheline a été arrêtée et déportée
en Allemagne. Peu après, il est informé que son jeune frère
Michel, pilote à la RAF, n’est pas rentré de mission.
Malgré ces coups du sort, Charles poursuit ses missions et
accepte de retourner en France via le Portugal et l’Espagne.
verscheen in La Libre Belgique, ‘een zoektocht geïnspireerd
door de vaderliefde van drie dochters, voor een vader die
een echte held was als soldaat en verzetsstrijder, maar ook
voor een uitzonderlijke moeder die hen heeft opgevoed met
heel veel moed na het verlies van haar teerbeminde.’
Charles de Hepcée werd geboren te Brussel, op 14 maart
1911. Na een opleiding als officier aan de Koninklijke Militaire
School gaat hij over naar de militaire luchtvaart om
vliegenier te worden. Op 10 mei 1940, tijdens de Duitse
invasie, is hij bevelhebber van het 5de smaldeel van het
IIIde Luchtvaartregiment. Bij de capitulatie, bevindt kapitein
de Hepcée zich in Frankrijk, in de Tarn en Garonne.
Hij weigert zich te onderwerpen aan de bezetter die hem
het bevel geeft zijn mannen terug te sturen naar België.
Ook zonder uniform blijft de Hepcée een strijder. Met zijn
onafscheidbare vriend Anselme Vernieuwe, ook een vliegenier,
zet hij een inlichtingendienst op met als naam ‘Rose-
Claire’ de voornaam van twee van zijn dochters. Deze dienst
gaat samenwerken met een andere grote verzetsstrijder,
William Ugeux, en breidt zo zijn actieterrein uit van België
tot Spanje. In 1943 is de Hepcée verantwoordelijk voor
de oostelijke Pyreneeën. Met zijn vriend Vernieuwe, organiseert
hij vooral de oversteek van de Iraty, de rivier die
goed bekend is bij de ontsnappingsnetwerken. In een brief
uit 1943 waarin Ugeux om het Croix de Guerre vraagt voor
onze held, schrijft hij over hem: ‘Zijn kwaliteiten als leider
wekken de bewondering op van iedereen die met hem
gewerkt heeft. Zonder zijn inzet, zijn totale misprijzen voor
de dood dat hij telkens liet blijken door de versperringen
van de Franse, Duitse en Spaanse politie over de steken,
waren de Belgische en geallieerde diensten meerdere keren
afgesneden geweest van Groot-Brittannië.’ Maar de kansen
keren. Opgejaagd door de Gestapo is hij verplicht om naar
Londen te vluchten. In november 1943 verneemt hij dat
zijn echtgenote Micheline gearresteerd is en gedeporteerd
14 / VTB Magazine