125. zenbakia - Jakin

ZIENTZIAREN ERRONKAK XXI. MENDEAN
Iritzi bilketa
keta bort i t z a ren ondoriozko kataklismo potentziala, eta
2050. urterako aurreikuspena erabat beldurg a rri bilakatuko
zaigu.
Arazo estruktural horien soluzioa utopikoa-edo denez,
premia biziko kontua da biodibert s i t a t e a ren azterketa,
luzamendutan ibili barik burutu beharrekoa, eta maila globalean
zein lokalean: zein espezie bizi diren eta zein egoeratan.
Kontua, baina, ez dago gustatuko litzaigukeen modura.
Hain justu, gizateriaren ongizaterako bizidun-mota
guztien garrantzia argien dagoen unean, orduan da larr i a-
goa espezie eta ekosistemen desagerpenaren azelerazioa,
eta hori gizakiaren eskutik. Egia da, dilema horrek biodib
e rtsitate-azterketen susperketa ondorioztatu du, eta hori
dela eta, hamarkada luzetan zehar hilda egon den sistematikazko
ikerketak, dirudienez, agintarien arreta erakarri du
ezari-ezarian. Ez da harritzekoa: herri batek zelan eskura
dezake inolako etekinik bere biodibertsitatetik, bere mugen
barruan sikiera zein espezie bizi diren jakin barik?
Hala ere, begi-bistakoa denez, dirutza galanta beharko
da biodibertsitatearen inbentarioa, kartografiaketa eta
analisia burutzeko. Horrela izanik ere, gure planeta honen
biodibertsitate osoa mapeatzeko beharrezko finantzazioaren
magnitudea ez da handiagoa izango, adibidez, giza
genomaren azterketarako dagoeneko esleitutako finantzazioarena
baino, edo partikula-azeleratzaile ahaltsuak eraikitzeko
xahutzen dena baino, eta hori guztia esplorazio
espazialaren aurrekontu astronomikoak aipatu barik. Adibide
hauek hona ekarri baditugu, hori, biodibert s i t a t e a-
ren azterketarako finantzazioa utopikoa ez dela adierazteko
izan da, eta baita ere, azpimarratzeko gure inguru n e
n a t u r a l a ren ezagutza, gutxienez, gure genomaren deskodifikatzea
edo atomoaren egitura argitzea bezain garrantzitsua
dela.°
JAKiN 88