Aiako Harria Parke Naturaleko (Gipuzkoa) interes bereziko landare ...

• Mendi-laginketa: landa-miaketarako substratu silizeoko eremua finkatu zen (EVE, 1993) eta
bertako erreka eta errekastoetatik ibilbideak antolatu ziren. Behaketa begiz egin zen edo 8x40ko
prismatikoez lagunduta eta GPSaz kokapen zehatzak erregistratuz.
• Kokapenen mapa digitalak: 2001.eko ortofotoak 1:10.000 eskalan erabiliz, populazio bakoitzaren
kokapena zehaztu eta ondoren digitalizatu egin da (ArcView 3.1). Halaber, datu-base dinamiko
bat eraiki dugu Access-en datu geoerreferentziatuen kudeaketa eraginkorrerako.
2.4.2. Okupazio-azalera eta zentsua
Espezie guztietan banaketa aztertzen ari zela burutu zen zentsua, eta ahal izan zen neurrian
espezie loredunetan loraketa-garaian eta iratzeetan esporulazio-garaian zenbatu ziren indibiduo heldu eta
ugalkorren kopurua. Kasuz kasu, horrela burutu zen zentsua:
(a) Trichomanes speciosum iratzearen zentsua burutzeko, zuzenean, fronde-kopurua kontatu zen,
hots esporofitoen ugaritasuna estimatu zen.
(b) Hymenophyllum tunbrigense iratzearen zentsua egiteko 0,25 m 2 -ko karratua erabili zen:
karratuan sartzen ziren fronde-kopurua zenbatu zen, gutxienez 3 karratutan, ondoren karratuko esporofito
kopuruaren batazbestekoa kalkulatuz. Azkenik, populazioko ale guztiek zenbat karratu betetzen zituzten
kontatu zen eta batazbestekoaz bidertuz kopuru totala estimatu zen.
(c) Saxifraga clusiirekin errosetak kontatu ziren, hauen tamainua ere (handi, ertain, txiki) kontuan
hartuz. Erabilitako tamaina-tarteak: txikiak (2,5 cm arterainokoak), 2,5 eta 5,5 cm artekoak ertain gisa
kontatu ziren eta 5,5 cm-tik gorakoak, handi bezala zenbatu ziren. Saxifraga clusiik errekastoetan
betetzen duen azalera kalkulatzeko, errekaren luzera eta batazbesteko zabalera neurtu dira. Azken datu
hau lortzeko, errekaren 15 puntutan neurtu da zabalera.
(d) Soldanella villosaren kasuan ere sortak zenbatu ziren. Sorta da, espezie honen kasuan,
elkarren ondoan garaturiko erroseta-multzoa, hots, begibistaz bereiz daitekeen unitate funtzionala, eta
ziurrenik banako berari dagozkionak. Bi sorten arteko distantzia minimotzat 10 cm hartu da. Iritsi ezinak
ziren tokietako sorten kontaketa 8x40ko prismatikoen laguntzaz egin zen. Soldanella villosaren “sorta”
bakoitzaren azalera kalkulatzeko 0,25 m 2 -ko karratu bat erabili da.
2.4.3. Habitat karakterizazioa
Populazio edo gune bakoitzaren habitata zehazki karakterizatu da ondoko ezaugarrietan oinarrituz:
altitudea, malda, orientazioa, substratu geologikoa, lurzoru-mota, landaredi-mota, ingurunearen dinamika
edota perturbazio-mota, eta landare laguntzaileak. Zenbait datu mendian bertan jaso dira, beste batzuk
aldiz mapa tematiko digitaletatik lortu dira; ArcView 3.1 aplikazio informatikoa erabiliz, populazioen
kokapen-mapa digitala eraiki da eta mapa tematiko digital desberdinekin gurutzatuz (geologikoa,
lurzoruena, landarediarena, etab.) habitataren inguruko informazio zehatza lortu dugu.
S. villosa espeziearen habitataren karakterizaziorako ahalegin eta esfortzu berezia egin zen,
populazio bakoitzaren inguru abiotikoa eta biotikoa zehazki deskribatuz, mikrohabitat-mailan ahal izan zen
kasuetan. Aztertutako aldagai fisikoak lurzorua, hezetasuna eta argitasuna izan ziren (1. Taula) eta inguru
biotikoa deskribatzeko, gehien errepikatzen ziren landareak identifikatu ziren (AIZPURU et al., 1999).
16