26.03.2013 Views

y0lümen xlv. - Archive ouverte UNIGE

y0lümen xlv. - Archive ouverte UNIGE

y0lümen xlv. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

43 HARMONIA EVANGELICA. 44<br />

sunt a domo Abrahae, ita nos, qui extranei eramus,<br />

fide insiti censemur verum Abrahae semen. Teneamus<br />

ergo, sic loquutum esse olim Deum patribus,<br />

ut ad posteros quoque pertineat oblata illis gratia:<br />

deinde fide gentium omnium factam esse adoptionem,<br />

ut spirituales sint Abrahae filii, qui natura<br />

non erant.<br />

LUC. I. 56. Mansit autem Maria cum ilia circiter<br />

tnensibus tribus, et reversa est in domum suam.<br />

57. Ipsi autem Elisabeth impletum est tempus'pariendi,<br />

et peperit filium. 58. Et audierunt vicini et<br />

cognati eius, quod magnifiée Dominus sua misericordia<br />

usus esset erga iïlam, et gratuldbantur ei.<br />

59. Et factum est in die octavo, ut venerint ad circumcidendum<br />

puerum, et vocàbant eum nomine patris<br />

sui Zachariam. 60. Et respondens mater eius dixit:<br />

Nequaquam, sed vocabitur Ioannes. 61. Et dixerunt<br />

ad illam, Nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc<br />

nomine. 62. Innuébant autem patri eius, quid vellet<br />

vocari eum. 63. Et postulatis tabellis scripsit, dicens:<br />

Ioannes est nomen eius: et mirati sunt universi.<br />

64. Apèrtum est autem os eius illico et lingua eius,<br />

et loquebatur benedicens Deum. 65. Et accidit timor<br />

super omnes vicinos eorum, et in Ma montana regione<br />

Iudaeae divulgabantur omnia verba haec. 66. Et posuerunt<br />

omnes, qui audierant, in corde suo, dicentes:<br />

Quidnam puer hic erit? Et manus Domini erat<br />

cum ipso.<br />

Summa huius historiae est, insignem fuisse<br />

Ioannis nativitatem varus Dei miraculis, quae magnum<br />

aliquid et singulare de infante ipso in futurum<br />

tempus promitterent. Voluit enim eum Dominus<br />

ab utero raris insignibus ornare, ne obscurus<br />

postea et tanquam unus quilibet ex vulgo ad exsequendum<br />

prophetae munus prodiret. Primo narrât<br />

Lucas, Mariam fuisse ad très fere menses cum<br />

sua cognata, nempe usque ad diem partus: probabile<br />

enim est, non aliam fuisse tantae morae causam,<br />

nisi ut divinae gratiae spectaculo frueretur,<br />

quae illi proposita ab angelo fuerat in fidei confirmationem.<br />

58. Audierunt vicini et cognati. Dubitari potest,<br />

ox solane benedictione gignendae sobolis magnificam<br />

Dei gratiam aestimaverint isti homines, an vero<br />

prius audissent, apparuisse Zachariae angelum, qui<br />

filium illi pollicitu8 esset. Erat certe hoc beneficium<br />

Dei non vulgare, quod praeter naturae ordinem<br />

sterilis mulier exacta iam aetate peperisset.<br />

Potest ergo fieri, ut hac tantum de causa divinae<br />

bonitatis maguitudinem extulerint. Porro die octavo<br />

officii quidam et humanitatis causa (ut fieri solet)<br />

conveniunt, sed hac occasione utitur Deus, ut virtutis<br />

suae et gloriae testes ac spectatores faciat.<br />

Nee vero dubium est, quin maior ad extraordinarium<br />

partum coneursus hominum factus sit. Portenti<br />

loco habuerant vetulam et sterilem repente videre<br />

gravidam: nunc, ubi natus est puer, renovatur<br />

et augetur admiratio. Colligimus ex Lucae verbis,<br />

quam vis domi circumeiderent suos infantes, non<br />

tarnen id facere solitos sine hominum frequentia et<br />

conventu: idque merito. Nam quum esset commune<br />

ecclesiae sacramentum, non debuit clam vel privatim<br />

administrari.<br />

59. Vocabant eum patris nomine. Seimus, initio<br />

imposita fuisse hominibus nomina, vel ex rerum<br />

eventu, vel etiam prophetico instinetu, ad notandum<br />

aliquod arcanum Dei opus: sed postea longo temporis<br />

successu, quum uberior esset nominum copia<br />

quam ut nova quotidie fingi commode possent, contenu<br />

vetustis nominibus et iam reeeptis maiorum<br />

nomine posteros vocarunt. Sic ante patrem Ioannis<br />

plures fuerant Zachariae, et forte hie ex filio Barachiae<br />

originem traxerat. Seimus autem, ut plurimum<br />

quod usu et consuetudine reeeptum est pro<br />

lege haberi. Ideo contendunt isti homines, morem<br />

qui invaluerat servandum esse in nomine infantis.<br />

Caeterum ut nulla in nominibus statuenda est religio,<br />

ita pie et utiliter delectum a fidelibus hac in<br />

parte haberi, nemo sanus negabit: ut scilicet nomina<br />

imponant filiis suis, quae doctrinae admonitionis<br />

vice illis sint, deinde potius mutuentur ex<br />

Sanctis patribus (ut filios suos ad illorum imitationem<br />

provocent) quam arcessant a profanis.<br />

60. Respondens mater eius. Incertum est, au<br />

oraculo etiam edoeta fuerit Elisabeth. Quanquam<br />

verisimile est, quum videret Zacharias se nimiae in<br />

credendo tarditatis poenam luere, uxori fuisse testatum<br />

per scripturam, quod de nomine angelus<br />

praeeeperat: alioqui non paruisset Dei mandate<br />

Porro cur nomen hoc baptistae divinitus inditum<br />

fuerit, supra exposui. Cognati, quam vis rationem<br />

non teneant, moventur tarnen rei novitate, praesertim<br />

quia non temere hoc fieri coniieiunt.<br />

64. Apertum est os eius. Deus natalem prophetae<br />

sui restituta patri lingua nobilitat: neque<br />

enim dubium est, quin beneficium hoc eo fine et<br />

consilio in diem illum distulerit, ut hominum oculos<br />

in Ioannem converteret. Dicitur Zacharias laudasse<br />

Deum, non modo testandae gratitudinis causa, sed<br />

ut cognati et vicini poenam illi inflietam esse scirent,<br />

quia ad credendum nimis tardus fuerat. Neque<br />

enim- ipsum puduit cum suo dedecore celebrare<br />

Dei gloriam. Ita passim omnibus innotuit, non fortuito<br />

aut vulgari more genitum fuisse infantem, sed<br />

coelesti oraculo promissum.<br />

65. Et accidit timor super omnes. Timor hie,<br />

cuius meminit Lucas, ex sensu divinae potentiae<br />

manavit: sie enim reverenter consideranda sunt<br />

Dei opera, ut serio nos afficiant. Nee vero Deus

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!