opsomming van die verslag - Saps

Regstelsel en het die belangrikheid van die Landelike Veiligheidsplan en die
kommandostelsel beklemtoon.
Die Transvaalse Landbou-unie het aangevoer dat daar ‘n persepsie was dat boere
stelselmatig doodgemaak word. Mense wat voordeel trek uit plaasaanvalle mag
misdadigers en “warlords” wees, maar ook mense wat die grond wil toe-eien. Volgens die
Afrika-kultuur is dit makliker om sosialisme te aanvaar en dit kan minagting vir
privaateiendom beteken. Tydens ‘n daaropvolgende ontmoeting met die Komitee het TLU
ook gereageer op die Human Rights Watch se publikasie, ‘Unequal protection: the state
response to violent crime in South Africa’.
Die National African Farmers’ Union het aangedui dat hy verskil van Agri SA oor die
kwessie van grondhervorming en ontwikkeling. Die prys van grond behoort nie mark-
gedrewe te wees nie, maar gebaseer op sy produktiewe waarde. Aan die ander kant
behoort swart mense gemeenskapsboerdery te laat staan en kommersieel te begin boer.
Die Mangete Landowners’ Association het die Komitee se aandag gevestig op die
grootskaalse grondbesettings wat in die Mangete-area plaasvind, asook die meegaande
intimidasie.
Die Aksie: Stop Plaasaanvalle en die Landbouwerkers Unie het voorgelê dat plaasaanvalle
uniek is: feitlik deurgaans is swart op wit geweld daarby betrokke; in baie gevalle is niks
gesteel nie; en in die meeste gevalle het die aanvallers gewag dat die boer terugkeer, om
hom dood te maak en sy vrou te verkrag. Die motiewe vir plaasaanvalle lê in haat teenoor
blankes, haat teenoor boere en die begeerte om boere van die grond af te verdryf.
Namens die veiligheidsmagte het die Komponent Operasionele Koördinasie van die
SAPD, by monde van Asst. Komm Burger, daarop gewys dat die landou-unies minder as
die helfte van die kommersiële boere verteenwoordig en dat dit probleme skep met die
implementering van die Landelike Veiligheidsplan. Hy het die begrip sektorpolisiëring
verduidelik en gesê hoe dit kan help om landelike veiligheid te bewerkstellig d.m.v.
mobilisering van die gemeenskap. Hy het spesifiek ontken dat die SAPD apaties staan
teenoor plaasaanvalle. Hy het die groter voorkoms van plaasaanvalle gesien as deel van
die groei in misdaad in die algemeen.
Die Misdaadinligting Analisesentrum (MIAS) van die SAPD het verduidelik hoe
statistieke oor plaasaanvalle versamel is en watter probleme ondervind word in daardie
verband. Alhoewel die situasie verbeter het, was daar nog ‘n groot mate van onderrapportering.
Daar was geen bewyse van ‘n georganiseerde veldtog teen boere nie en dit
sou ‘n mors van tyd wees om te soek na ‘n organisasie wat daaragter skuil. MIAS het ook
gesê dat hulle tevrede was dat die motief vir feitlik alle plaasaanvalle wel roof is.
Die Ernstige en Geweldsmisdaad-eenheid van die SAPD in die Bosveld-area het beskryf
hoe plaasaanvalle ondersoek moes word. Dit moet ‘n geïntegreerde proses wees, wat
verskeie eenhede van die polisie, weermag en boere self insluit. Die oorweldigende
meerderheid van plaasaanvalle was niks meer as roof nie.
Hoof: Gesamentlike Operasies van die SANW het verwys na die probleme wat ondervind
word met die insameling van statistiek en het bevestig dat statistiek voor 1998 onder
verdenking was. Die voorlegging het gekyk na oorsaaklike faktore vir plaasaanvalle, en
460