opsomming van die verslag - Saps

More documents

Recommendations

Info

teregstellingswyse gedood, soms selfs met hulle hande agter hulle rug vasgebind. In ‘n paar gevalle was daar ‘n sekere logiese rede om die slagoffer te dood, soos om latere uitkenning te voorkom, maar in nie minder as 32 gevalle (71,1%) nie, blyk daar geen rasionele rede te wees waarom die slagoffers gedood is nie. Agt van die slagoffers was swart en twee was kleurling. Een swart en een kleurling slagoffer is gedood. In die gevallestudies is ses slagoffers verkrag, wat 5,5% van al die slagoffers uitmaak of 11,1% van die 54 vroulike slagoffers. Dit stem baie goed ooreen met die algemene syfers van 5% en 12,3% onderskeidelik. Een van die slagoffers wat verkrag is, was ‘n jong meisie, en een was ‘n kleurling boervrou. Om die waarheid te sê, die meeste van die verkragtingslagoffers van plaasaanvalle in die algemeen gedurende 2001, was swart vroue. Twee en twintig (20,0%) van die slagoffers was aangerand, en die graad van die beserings het gewissel van lig tot baie ernstig. Dit word vergelyk met 34,6% van slagoffers wat aangerand is in plaasaanvalle in die algemeen in 2001. Die rede vir die lae persentasie in die gevallestudies, is heelwaarskynlik dat so baie slagoffers gedood is. Drie van die beseerde slagoffers was swart. Een jong meisie is baie erg beseer. Tagtig van die slagoffers se ouderdomme is bekend. Sewe (8,6%) was onder 20 jaar, 11 (13,8%) was tussen 20 en 39 jaar, 28 (35%) was tussen 40 en 59 jaar en 34 (42,5%) was 60 jaar of ouer. Die jongste was 5 jaar oud en die oudste 86. (In twee gevalle was daar babas, maar hulle word nie ingereken vir statistieke doeleindes nie). ‘n Mens kan dus die groot oorwig van middeljarige en veral ouer slagoffers, duidelik sien. Die persentasies in elke kategorie vir plaasaanvalle in die algemeen, is 5,9% 31,2%, 34,4% en 28,4%. Die ouderdomme van slagoffers in die gevallestudies neig dus om ouer te wees as plaasaanvalle in die algemeen. Dit mag daarom die indruk van die Komitee bevestig, dat ouer plaasbewoners ‘n groter kans staan om gedood te word as hulle jonger eweknieë, alhoewel geen objektiewe data daarvoor beskikbaar is nie. Die relatiewe broosheid van ouer mense of die feit dat sommige van die ouer slagoffers nie in staat is om die situasie rondom ‘n plaasaanval behoorlik te hanteer nie, kan die rede hiervoor wees. In een van die gevallestudies, wat die Komitee nie wil identifiseer nie, is die seun oorweldig en vasgebind. Toe die pa opdaag en ‘n argument met die aanvallers begin, is hy summier doodgeskiet. In 42 van die gevalle is besittings geroof. In slegs drie van die gevalle is niks gesteel nie. In twee van hierdie gevalle het die slagoffers weggejaag nadat hulle in ‘n lokval gelei en beseer is. In die derde geval, is die aanval in die wiele gery toe die polisie op die toneel verskyn het. Selfs in hierdie drie gevalle kan daar egter met ‘n redelike mate van sekerheid gesê word dat die primêre motief vir die aanvalle roof was. Ongelukkig is die statistiek oor hierdie aspek vir plaasaanvalle in die algemeen nie voldoende nie. In ses gevalle is wraak genoem as een van die motiewe, terwyl daar in sewe gevalle besliste rassistiese of politieke ondertone was. (In een van die sake was die doel van die rassistiese opmerkings ooglopend om die polisie te mislei). In al die gevalle waar die motief wel wraak of van ‘n rassistiese of politieke aard was, het die aanvallers ook goedere gesteel. ‘n Mens kan ook nie die moontlikheid uitsluit nie dat sommige aanvallers wat agterna sê dat die aanval polities of rassisties gemotiveerd was, dit doen om simpatie te verwek. In die gevallestudies was die items wat die gewildste was onder aanvallers, geld en vuurwapens, terwyl selfone ook gesog was. Die slagoffers se voertuie is soms vol gelaai met buit, en dan is daarmee weggery. In plaasaanvalle in die algemeen gedurende 2001, is geld in 31,2% van die gevalle gesteel, vuurwapens in 23,0% en voertuie in 16,0%. 453
In die gevallestudies is vuurwapens in 33 (73,3%) van die aanvalle gebruik, in vergelyking met 63,8% vir plaasaanvalle in die algemeen. Die verskil is waarskynlik weens die feit dat die gevallestudies almal in die baie ernstige kategorie val. In verskeie gevalle is die vuurwapens wat gebruik is om die slagoffers aan te rand of te dood, van die slagoffers self gesteel, terwyl 5 van die vuurwapens vooraf op ander plase gesteel is. Sommige van die wreedaardigste aanvalle is egter met ‘n ander tipe wapen uitgevoer, bv. met ‘n mes. Daar was ten minste 114 aanvallers in die ander 45 gevallestudies betrokke. Daar was dus ‘n gemiddeld van 2.5 oortreders in elke aanval. Vier van die aanvallers is deur die weermag of ander boere gedood. In ses gevalle kon die oortreders nie opgespoor word nie, of daar was nie genoegsame getuienis vir ‘n vervolging nie. Twee van die vervolgings het gelei tot ‘n vryspraak, omdat die staat nie die saak kon bewys nie. In die ander 36 gevalle is 78 aangeklaagdes skuldig bevind. Hulle ouderdomme het gewissel tussen 15 en 47, die gemiddeld synde 25,5 jaar. Die meeste was in hul twintigerjare. In 36 gevalle is 58 aangeklaagdes skuldig bevind aan moord. Twee het die doodstraf ontvang. Een het later amnestie van die WVK ontvang, terwyl die ander se doodstraf na lewenslange tronkstraf omgeskakel is, na die afskaffing van die doodstraf. Een en dertig is lewenslank tronk toe gestuur vir die moorde, insluitend nege met dubbele lewenslange tronkstraf. Ander is tronkstraf opgelê van tussen 15 en 50 jaar. Daar was drie vonnisse van minder as 20 jaar, in gevalle waar die beskuldigdes 16, 18 en 23 jaar oud was. Aan die ander kant het sommige beskuldigdes onder 18 ook tronkstraf van meer as 20 jaar gekry. Twee en sestig beskuldigdes is skuldig bevind aan roof of huisbraak met die doel om te roof en roof. Hulle het almal tronkstraf van tussen 6 en 25 jaar gekry. Die meeste het egter gewissel tussen 10 en 20 jaar tronkstraf. Ses beskuldigdes is skuldig bevind aan verkragting. Een het lewenslange tronkstraf gekry, terwyl die ander, vonnisse van tussen 9 en 20 jaar gekry het. Die vonnisse wat die beskuldigdes in die gevallestudies ontvang het, was byna almal baie swaar. Die enigste uitsonderings was vonnisse wat opgelê is vir twee minderjariges en een beskuldigde wat ‘n minder belangrike rol gespeel het in ‘n plaasaanval. Die Komitee het ook gevoel dat die vonnisse van 9 en 10 jaar wat onderskeidelik aan twee verkragters in een saak opgelê is, te lig was. Hierdie ligte vonnisse was egter die uitsonderings. 5. GEVALLESTUDIES: GRONDBESETTINGS Gedurende die vroeëre maande van sy navorsing, het die Komitee bewus geword van gavalle van onwettige okkupasie van plaasgrond. Dit het submissies aangehoor van sommige van hierdie gevalle, en lede van die Komitee het ook die geaffekteerde gebied besoek – Mangete, Nonoti en Nqabeni in KwaZulu-Natal en Daveyton in Gauteng. In Mangete, naby die noordkusdorp Mandeni, waar die grond besit word deur die afstammelinge van die 19de eeuse setlaar John Dunn en sy Zulu vrouens, het onwettige okkupeerders reeds sedert 1993 op die grond inbeweeg. In 1995 het die grondeienaars ‘n hofgeding geloods in die Hoërhof vir die uitsetting van die plakkers, wat ten gevolge gehad 454
Page 1 and 2: OPSOMMING VAN DIE VERSLAG 1. DIE AA
Page 3 and 4: swart was. Dit wil voorkom of die g
Page 5: kleinhoewes in die De Deur area ged
Page 9 and 10: Grondsake, en die verantwoordelike
Page 11 and 12: ‘n Belangrike aspek wat die studi
Page 13 and 14: Regstelsel en het die belangrikheid
Page 15 and 16: Daar is gemeenskaplike bevindinge i
Page 17 and 18: Verhoudings tussen boere, werknemer
Page 19 and 20: Volgens die TLU was sy ledetal tuss
Page 21 and 22: landelike beveiliging in werking te
Page 23 and 24: Die Misdaadinligting Analisesentrum
Page 25 and 26: Die Wet op Grondhervorming (Huurarb
Page 27 and 28: ly. n Goeie waghond is onontbeerli
Page 29 and 30: 18. GEVOLGTREKKINGS EN AANBEVELINGS
Page 31: Rassekwessies Net oor die 60% van d

opsomming van die verslag - Saps

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?