DIE BESTUUR VAN DIE GEïNTEGREERDE ...

Bubb & Hoare (2001:19) voel sterk dat die klaskameratmosfeer deur
eksterne meting beïnvloed kan word sodat daar nie werklik ‘n getroue
meting gedoen kan word nie. Hulle (p.49) beweer ook dat observasie
in die meeste gevalle baie stresvol vir die taksateur en getakseerde kan
wees.
Volgens Quinlan & Davidoff (1997:1) kom die negatiwiteit met
betrekking tot klaskamerobservasie in Suid-Afrika al ‘n lang pad, veral
met die vorige stelsel waar formele inspeksies per skool gedoen is.
Hierdie tipe inspeksies het ‘n negatiewe beeld aan klasbesoeke
gekoppel. Good & Brophy (2000:122) voel ook dat klaskamerbestuur
een van die komplekse en moeilikste aspekte van die onderwys is.
Hierdie aspekte, volgens hulle (p.122) moet deur die opvoeder oor jare
aangeleer word indien hy suksesvol in die klas wil wees om werklik ‘n
indruk op die taksateur te maak.
2.3.2.2 Klaskamerobservasie deur lynbestuurders
Wragg (1987:62) voel dat die taksateur nie altyd op hoogte met die
vakkennis is nie. Hierdie gebrek aan vakkennis kom somtyds te
voorskyn wanneer die getakseerde hulp van die taksateur verwag.
Dempster (2000:3) voel dat taksering te outoritêr en hiërargies is waar
die “top down” manier gevolg word waar die prinsipaal die adjunkprinsipaal
besoek en die weer die departementshoofde besoek, wat
weer op hul beurt die posvlak 1 opvoeders besoek. Hy gaan voort deur
te beweer(2000:3) dat die tipe taksering slegs daar is om opvoeders se
tekortkominge te identifiseer. Volgens Wragg (1987:15) is die
superior-ondergeskikte taksering (superior-subordinate) die logiese
manier om taksering te doen. Hy voel egter ook dat op sekere stadia,
die superior nie oor die nodige spesialiskennis sal beskik om die
takseerde van hulp te wees nie. Dempster (2000:30) voel ook dat
departementshoofde alleen, veral in laerskole, nooit werklik taksering
tot sy reg sal laat kom nie. Hy verklaar voorts ook dat opvoeders nie
19