n regsvergelykende studie van die minimum prosedurele vereistes

tans ook verskillend tydens interne en eksterne prosedures erken en toegepas. 10
Gevolglik is daar vrae oor die minimum vereistes vir prosedurele billikheid. Daar is
minder navorsing oor individuele verteenwoordiging in die arbeidsreg beskikbaar
teenoor ʼn magdom inligting oor kollektiewe verteenwoordiging. Verteenwoordiging op
kollektiewe vlak in die arbeidsmark is gegewe, terwyl die meeste werknemers tydens
interne geskille in die duister gelaat word oor of hulle verteenwoordig kan word, en
indien wel deur wie.
Vrae word gevra oor die minimum regte van werknemers en wat die uitwerking is as
een of meer van die regte nie gerespekteer word nie, byvoorbeeld waar die werknemer
nie behoorlik kennisgewing voor ʼn verhoor ontvang nie. Dit is die werkgewer se
verantwoordelikheid om ʼn billike proses te bestuur en hierdie studie ondersoek spesifiek
hierdie verantwoordelikheid.
Die gebrek aan regsekerheid oor die proses by ontslag weens wangedrag laat ruimte vir
misbruik in die werkplek en verskillende en teenstrydige uitsprake van howe dra tot
verdere onsekerheid by. 11
Met hierdie navorsing word ʼn probleemarea, die minimum vereistes vir prosedurele
billikheid by ontslag weens wangedrag, in die arbeidsreg ondersoek. Die doel van die
proefskrif is om ʼn bydrae tot regshervorming te maak, om konstruktiewe voorstelle oor
prosedurele billikheid tydens geskille, interne sowel as eksterne prosedures, te maak en
om die moontlikheid van ʼn meer volledige goeie praktykskode vir prosedurele billikheid
te ondersoek ten einde regsekerheid oor die regte van werknemers en
verantwoordelikhede vir werkgewers te kry.
Die internasionale verstaan van billikheid by ontslag word ondersoek om moontlike
oplossings vir die uitdagings van ontslag in Suid-Afrika te vind. In die slothoofstuk sal
10
Avril Elizabeth Home for the Mentally Handicapped v Commission for Conciliation, Mediation and
Arbitration & Others 2006 27 ILJ 1644 (AH).
11
Sien byvoorbeeld Samcor Tankers v Kule 1993 14 ILJ 1038 (AAH) en Sanny v Van der Westhuizen NO
& Others 2005 10 BLLR 1017 (AH).
semper et unicus optimus
3