Tydskrif April 2010.p65 - CJBF

- brandpunt - Prof. A le R (Dries) du Plooy (Teologiese Skool)
Die Gereformeerde ekumeniese wêreld ...
en die Belharbelydenis
Binne die GKSA is daar geen sinode wat oor die Belharbelydenis
'n besluit geneem of standpunt gestel het nie. Die
rede daarvoor is waarskynlik daaraan toe te skryf dat die
ontstaan, die reaksie daarop, asook die polemiek wat dit
uitgelok het, primêr 'n saak binne die NG Kerkfamilie is.
Dit het nou egter nodig geword om indringend daaraan
aandag te gee en ons te vergewis oor die vraag of dit naas
die Drie Formuliere van Eenheid 'n gelykwaardige en nodige toevoeging tot
die belydenisskat van die gereformeerde kerke in die wêreld behoort te wees.
Daar is veral twee groot redes waarom die Belharbelydenis ons aandag
behoort te geniet
• Eerstens raak dit die eenheid binne die NG Kerkfamilie, maar ook alle
gereformeerde kerke wat dieselfde belydenisskrifte of aanverwante belydenisskrifte
handhaaf. Die GKSA is oor baie jare betrokke in 'n kerklike gesprek
oor eenheid (bv. eers binne die TKK of Tussenkerklike Kommissie, en nou
die TKR of Tussenkerklike Raad) met sowel die NG as NH Kerke betrokke.
Later is hierdie gesprek na die APK uitgebrei.
As Gereformeerde kerklike gemeenskappe (bedoelende bv. die GKSA, die NGK,
die NHK, die APK, die VGKSA of die Verenigende Geref. Kerke in Suid-Afrika,
ens.) met ons gemeenskaplike reformatoriese tradisie en gemeenskaplike
belydenisskrifte het ons almal belang by die saak, omdat dit oor ons gemeenskaplike
gereformeerde leer en belydenis gaan, veral wanneer daar binne die
tradisionele gereformeerde kerklike wêreld die moontlikheid bestaan dat een
of meer Kerke (denominasies) dit aanvaar en ander nie.
Binne die NG Kerkfamilie is daar sterk uiteenlopende standpunte oor die
formele aanvaarding daarvan as volwaardige belydenisskrif. Op versoek van
die TKR het daar om hierdie rede sedert 2009 'n indringende gesprek hieroor
begin plaasvind.
• Tweedens het daar op die gereformeerde ekumeniese niveau ook aktiewe
belangstelling gekom oor die Belharbelydenis. Sonder om volledig te probeer
wees, verwys ek hier slegs na die Christian Reformed Church of North America
(CRCNA) wat, net soos die Reformed Church of America (RCA) (eersgenoemde
het in 1857 van die RCA afgeskei) in 2009 baie positief gereageer het op die
aanvaarding van die Belharbelydenis.
Die RCA het dit ná 'n tyd van oorweging in 2009 volledig as belydenisskrif
aanvaar. Die CRCNA het in 2009 voorlopige ondersteuning daaraan gegee, en
besluit om in 2012 finaal daaroor te besluit; EN verder is besluit om kerke
met besondere bande met hulle te versoek om hulle daaroor uit te spreek en
hulle standpunte daaroor mee te deel.
Ontstaan van die
Belharbelydenisskrif
Die Belharbelydenis het in 1982 binne
die voormalige NG Sendingkerk
(hoofsaaklik onder kleurlinge) in
konsepvorm ontstaan, en is in 1986
as amptelike belydenisskrif aanvaar.
In 1994, met die samesmelting van
die NG Sendingkerk met 'n gedeelte
van die NG Kerk in Afrika, tot die Verenigende
Geref. Kerk in Suid-Afrika
(VKGSA), is die Belharbelydenis as
een van die amptelike konfessies
naas die ekumeniese belydenisskrifte
en die Drie Formuliere van Eenheid
aanvaar.
Die vernaamste rede vir die ontstaan
van die Belharbelydenis is volgens die
NG Sendingkerk (oftewel die VGKSA)
die NG Kerk se teologiese regverdiging
van apartheid as politieke sisteem,
wat deur eersgenoemde op
voetspoor van die besluit van die
WBGK (Wêreldbond van Geref. Kerke)
wat in 1982 in Ottawa vergader
het, tot 'n teologiese kettery verklaar
is.
In reaksie daarteen het die NG Sendingkerk
hulle verplig gevoel om tot
hierdie daad van belydenis oor te
gaan.
Hoe lyk die Belharbelydenis?
Die Belharbelydenis bestaan uit vyf
artikels, waarvan artikels 2-4 die kern
vorm.
• Artikel 1 handel oor die Drie-enige
God wat sy kerk deur sy Woord en
Gees versamel, beskem en versorg.
• Artikels 2-4 fokus op aspekte soos
eenheid, versoening en geregtigheid.
10 • Die Kerkblad April 2010 •