fort 160

Architect Els Van Looy kiest gericht voor
particuliere woningbouw met speciale
aandacht voor het ecologische aspect
maar evenzeer voor de totale gebruiksen
werkingskost van de woning, die niet
zelden negatief beïnvloed wordt door
moderne, verplichte technieken.
Door zelf de handen uit de mouwen
te steken bij de bouw van de eigen
woning kan ze waardevolle praktische
bouwervaring verweven met de creativiteit
eigen aan haar beroep.
Els Van Looy studeerde in 1998 af aan het vermaarde
Antwerpse Henry van de Velde Instituut, een zeer bewuste
keuze, omdat ze zich niet aangetrokken voelde tot het
studentikoze ‘kotleven’. Haar architectuurstudies liet ze
voorafgaan door de Kunsthumaniora, een opleiding waar
tekenen en creativiteit voorop stonden. Als kind al besliste ze
om architect te worden.
Na het afstuderen volgde de obligate stage. Bruno
Adriaenssens van A3BW-architecten uit Edegem werd haar
stagemeester. Het accent lag op particuliere woningbouw.
Els Van Looy werkte ook samen met andere architecten, om
een bredere ervaring te verzamelen, o.a. met scholenbouw.
Als zelfstandige architect greep ze terug naar de specialiteit
uit haar eerste stageperiode en richtte zich op de
particuliere woningbouw, zowel nieuwbouw als heel wat
verbouwingsopdrachten. Ze is actief in een relatief klein,
maar zeer dicht gebied van aansluitende gemeenten met
vaak sterk uiteenlopende bouwvoorschriften. Er is heel
wat potentieel in gemeenten als bv. Heist-op-den-berg,
Ranst, maar zij ervaart regelmatig een zekere willekeur bij
de goedkeuring van de bouwaanvragen. “Het is allemaal
zeer complex en maakt onzeker, terwijl bij de potentiele
bouwheer de druk op het budget duidelijk merkbaar is”,
ervaart de architect. “Complicaties bij de toekenning van de
bouwtoelating brengen niet alleen vertraging mee voor het
project, ze hebben ook financiële consequenties en dat wil
je de klant uiteraard liever besparen.”
105