2|2004#44

ls
ctuur
Als architect mag men zich niet laten verleiden om verstrengeld te
raken in vaste, strikt afgelijnde patronen. Dat geldt zowel voor
het aspect vormgeving als voor de selectie van te verwerken materialen.
Jan Keymis van ‘HIPPO Architecten’ gaat voor ‘onbevooroordeelde
architectuur’, voor de inspiratie van het moment, zonder
daarbij de belangen van de klant uit het oog te verliezen.
Architectuur aanvoelen
Techniek en tekenen hebben
Jan Keymis altijd geboeid.
Eigenlijk wou hij eerst autodesigner
worden – tussen zijn 3e
en 15e levensjaar tekende hij honderden
auto’s – maar daarvoor
moest hij naar Londen verhuizen
en dat zag hij destijds niet zo
meteen zitten. Architectuur kon
wel dichter bij huis en zo werd
Diepenbeek de broedplek om een
toekomst als architect te laten
ontkiemen. Jan Keymis ontdekte
ook steeds meer samenhang tussen
de initiële droom en waar
hij op dat ogenblik aan werkte:
‘functie integreren in vorm’ is
zowel voor auto-ontwerpers als
architecten de essentie van hun
werk.
47
Na zijn studies begon hij met
zijn vriendin Son Jacobs ‘HIPPO
Architecten’, een naam die ‘zomaar’
spontaan gekozen werd,
omdat er geen enkele verwijzing
in zat naar architectuur of vast
afgelijnde vormen. Een naam die
bovendien neutraal is en evolutie
toelaat voor de activiteiten die
eronder ressorteren. ‘Ik heb niet
expliciet gekozen om de dingen
alleen aan te pakken en onder deze
naam kan dat in de toekomst nog
altijd evolueren’ licht hij toe.
Jan Keymis beleeft architectuur
uit eigen aanvoelen. Hij zoekt
weinig invloeden van buitenaf en
verslindt dan ook geen torenhoge
stapels boeken over architectuur.
Hij is niet fanatiek op zoek naar
wat een ‘eigen stijl’ zou moeten