Rondom bestand van 1992 9-4 dd 5-8-08

Na enige tijd wordt de weg verlaten en doorkruisen de wandelaars een heuvelachtig
bos, weiden en akkers. Dat het prikkeldraad van de afrasteringen geen al
te grote problemen opleverde, zien we op de foto, waarop Jan Hofsink met de
voet de versperring laag houdt voor de verslagschrijver van de tocht. Een
enthousiaste grensloopster geeft zich spontaan op als lid van de Historische
Vereniging. Ze mag daarvoor de rug van de heer D. Taat uit Enschede als
schrijftafel gebruiken, wanneer zij zich als lid „inschrijft".
De Radewijkerbeek komt in zicht. Deze dient ook als grens. Aan weerszijden
wordt dat door zandstenen markeringen aangeduid. Op de Pekelbrug krijgen de
wandelaars tijd om uit te blazen. Secretaris Meijer tovert dan enige flessen Jagermeister
tevoorschijn. Liefhebbers daarvan krijgen een glaasje ingeschonken.
Zal de volgende keer ook gedacht worden aan hen die dit drankje niet drinken,
ook niet wanneer het ijs en ijskoud is?
Als de tocht weer wordt voortgezet, komen de deelnemers, de een wat vlugger
dan de ander, al wandelend langs een maïsveld bij enkele Duitse commieswoningen.
Daar staat de laatste en tevens de interessantste grenssteen van de
tocht. Boven de N van Nederland zien we een bekroning. Eronder is het Bourgondische
kruis zichtbaar.
1013