Rondom bestand van 1992 9-4 dd 5-8-08

More documents

Recommendations

Info

gespeeld, zijn soms abominabel. De toneelaccomodaties zijn in de kleine plaatsen minimaal. Zo kan het gebeuren dat we in De Krim spelen op een toneel waar de vloer uit losse planken bestaat die zijn gelegd op biertonnetjes. Op een gegeven moment steekt een plank zo ver over een ton, dat deze een wip vormt, waardoor één van de spelers in de coulissen half onder de grond verdwijnt. In Mariënberg laat onze souffleur zich in het souffleurshok zakken. Omdat we laat zijn gearriveerd, gaat gelijk het doek open. In plaats van souffleren trekt hij lelijke gezichten en mompelt niet nader te verduidelijken kreten. Na afloop van het eerste bedrijf blijkt hij meer dan een half uur op een natte zandbodem te hebben gezeten en dat bij tien graden vorst in januari ..... ! In Hardenberg spelen we in die jaren in Zaal Leering en Zaal ten Cate (thans „De Herdenbergher"). Grimeur is W. Eikendal, van beroep kapper. Vergezeld van zijn vrouw trekt hij iedere winter met ons mee „de boer op". Enige jaren later wordt in de buitendorpen hier en daar een toneelvereniging opgericht. Ook daar hanteert Eikendal met veel zwier de schminkstift. Wanneer hij één der jongelui met een snor een wat mannelijker face probeert aan te meten, komt even erna nummer twee om een snor vragen. Goed ....... een snor meer of minder, daarop komt het ook niet aan. Gevolg: alle heren willen een snor en even later brult de zaal van het lachen als vier van de vijf heren tegelijk op het toneel verschijnen. Gelukkig is het stuk een klucht. Of het kwam door het goede spel of door de snorren is niet bekend, maar gelachen is er die avond - onbedaarlijk. En de naam van Eikendal kon nadien niet meer kapot in de regio.... Jong zijn we maar eenmaal (1946). Achterste rij v.l.n.r.: G.J. Verdaasdonck, Hennie Jonkers, Riek Bruins, Herman Bruins, Lien van der Sluis. Voorste rij v.l.n.r.; Riek Bolks, Coba Bruins, Herman Jansen en Henny Stoel. 1036
In Ommen, waar we jaren hebben opgetreden tijdens de uitvoering van de muziekvereniging „Crescendo", spelen we in 1949 met veel succes een „detective": „In de nacht van 23 april". Het enorm enthousiaste publiek trakteert ons na afloop tijdens het bal in de zaal van Hotel de Zon zodanig, dat de aanwezige politie bedenkelijke gezichten trekt wanneer we in drie luxe auto's ons richting Hardenberg willen begeven. Bij gebrek aan blaaspijpjes in die tijd moeten de chauffeurs ± tien meter over een trottoirband lopen. Als het blijkt dat ze er niet afvallen, mogen we de terugweg aanvaarden ..... ! Omstreeks 1952 krijgen we een welkome aanvulling van ons ledental met de komst van de echtparen Nieborg, Remeijer en Dini Jansen. Ze zullen in Thaliaverband vele jaren toneel en cabaret „bedrijven". In 1953 gaan we met het „cabaret" o.a. naar Gramsbergen, waarbij de nodige attributen en zetstukken worden meegenomen. Achter en naast het toneel van zaal Kamphuis is amper ruimte voor de spelers, laat staan voor attributen. Daar cabaret snelheid van wisselingen vraagt, worden de zetstukken na iedere schets of voordracht door de enige deur in het donker achter het toneel naar buiten gezet. Wanneer er eens iets op elkaar komt te staan en daarna omvalt, wordt er in de haast niet verder naar gekeken ....... Groot is onze verwondering wanneer er in de pauze iemand achter het toneel verschijnt en ons waarschuwt dat alles op straat staat. Wat blijkt? De deur kwam uit op een straat die pal achter het toneel liep! Enfin, de verkeersintensiteit was anno 1953 niet zodanig als thans, waardoor de schade beperkt blijkt. Het cabaretnummer „De straatzangers" wordt reeds een succes vóórdat het voor het voetlicht komt. In de keuken van de familie Kamphuis zit de gemeenteveldwachter De Weert, die dienst heeft deze avond om „een oogje in het zeil te houden". Verder enige klanten, die hier hun dagelijkse neutje nuttigen, omdat de zaal (het café) in gebruik is voor de uitvoering, en tevens opoe Kamphuis, een nog steeds niet weg te cijferen figuur in het cafébedrijf. Twee van onze leden, twee zogenaamde straatzangers, die het volgend nummer zullen brengen (in de zaal, tussen het publiek), zijn reeds verkleed en komen de keuken binnen om er te wachten tot ze aan de beurt zijn. Bij het zien van de twee sjofel geklede figuren met een trekharmonica trekt opoe een bedenkelijk gezicht en vraagt „pinnig": „Wat mut ieluu hier?" Een der zangers antwoordt: „Wi'j wollen hier in de zaal een deuntien speulen". „Maar dat kan niet, d'r is hier uutvoerege", zegt opoe. Onverdroten gaan de zangers ertegenin: „,Nou, dan kunnen wi'j toch mooi een liedtien zingen". „Niks 't er van, d'r uut!" Als dat nog niet helpt, richt ze zich tot de naderbij gekomen veldwachter: „De Weert, zeg-ie d'r is wat van. Ze mut hier vot". De veldwachter hoeft echter niet op te treden, want het is tijd voor het volgende nummer en de straatzangers verdwijnen in de zaal om hun lied te brengen, waarbij diverse Gramsbergers „op de hak worden genomen" en „wantoestanden" in de gemeente vocaal/instrumentaal aan de kaak worden gesteld. Aangezien er geen kleedkamers zijn, moeten we ons boven in een slaapkamer verkleden. Voor tussentijdse verkleedpartijen moeten we ons behelpen in een kleine ruimte naast het toneel. Deze is door middel van een gordijn afgescheiden van de zaal en voorzien van een spaarzaam lampje. Eén van onze dames verkleedt zich op zeker moment, maar het gordijn blijkt zo dun, dat ze vanuit de zaal gezien „erotische" beelden op het doek brengt. In de pauze worden we gewaarschuwd door een bezoeker. Op 1037
Page 1 and 2: 1992 9/4 RONDOM DEN HERDENBERGH Tij
Page 3 and 4: „Maak maar gauw dat je thuis komt
Page 5 and 6: woont, krijgt de dringende raad het
Page 7 and 8: daar niet over de grens, maar uit h
Page 9 and 10: wezen! Hij grijpt zijn geweer, krab
Page 11 and 12: ug wordt gemaakt, nadat men het sch
Page 13 and 14: de Wehrmacht an 't wark. Doarveur m
Page 15 and 16: Aanvankelijk gaat de tocht over een
Page 17 and 18: 1014 Onderweg. Laatste grenssteen b
Page 19 and 20: ternis, over de grens gebracht. Gel
Page 21 and 22: Een woord van dank dient gebracht t
Page 23 and 24: Het huisje van wijlen het echtpaar
Page 25 and 26: 1023
Page 27 and 28: Achtergronden van de Baalderborg F.
Page 29 and 30: dat allen genoeg gegeten hebben, wo
Page 31 and 32: De oudste paviljoenen op het terrei
Page 33 and 34: Zij ging het kantoor van haar vader
Page 35 and 36: Wat betreft „Thalia" valt uit kra
Page 37: 1953: Herman Bruins en Be Nieborg a
Page 41 and 42: Bij de verjaardagen van het Koninkl
Page 43 and 44: Toew ik 't ook mien boer vertelde w
Page 45 and 46: As ik op die stille heide daagens m
Page 47 and 48: Hij vertelt hoe men hem vraagt een
Page 49 and 50: Er waren vier dagen waarop de schep
Page 51 and 52: zen iets terug. „Wel potverdikke,
Page 53: De jaarvergadering begint om 19.30

Rondom bestand van 1992 9-4 dd 5-8-08

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?