De Katholieke ouraalist

More documents

Recommendations

Info

$ve l\atholieke * Journalist$

Mijnheer de „Informeel samenzijn" Sommige mensen komen er langzamerhand achter, dat persconferenties ook niet alles zijn. Zo de zakenman, die ter jaarbeurze een groep journalisten met de volgende woorden begroette: Mijne Heren, Al heb ik u reeds bij de ingang begroet, ik heet u allen nogmaals hartelijk welkom. Wij hebben u hedenmiddag uitgenodigd en wij hebben in deze uitnodiging niet gesproken over een persconferentie, maar over een informeel samermijn. Dit is met opzet gebeurd en wel om twee redenen. Het verschil zou menig journalist ontgaan zijn, ware het niet, dat het hem hier nu eens duidelijk werd gemaakt: Ten eerste zijn de persconferenties het domein van de Jaarbeurs. Onze deelneming is een onderdeel van de Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs en het ligt niet in onze bedoeling om zelfstandig grote conferenties te gaan houden. En dat werd dan gezegd na een rondgang, een filmvertoning en een modeshow, die twee uur in beslag hadden genomen. Maar verder: Ten tweede zit u hier niet te gast bij een officiële instantie, maar bij een gezelschap gewone nuchtere Hollandse zakenlieden. Als kooplui iets te vertellen hebben, weten zij daar de wegen doorgaans wel voor te vinden. Toen voelde menigeen zich een beetje opgelaten vanwege de dubbelzinnigheid in de woorden, maar iedereen bleef zitten vanwege de clou, die nog komen moest; vanwege het eigenlijke nieuws, dat er in stak, maar er nog steeds niet uitkwam. Het openbaarde zich aldus: Ik zei u, dat wij het beleggen van conferenties overlaten aan de Jaarbeurs zelve en nu rijst de vraag, waarom wij u dan toch hebben uitgenodigd, al is het niet officieel. Ik zou hierop willen antwoorden: Omdo-t onze Stichting door de industrie als permanent instituut in het leven ts geroepen, nu al sedert enige jaren e n ik dit feit met een enkel woord ytt toelichten. Ik beland nu meteen bij de raison d'etre en het doel van onze deelneming, waaraan wij veel zorg besteden en waarvoor wij ons Qrote offers getroosten. R-K. LEERLING-JOURNALIST, 21 jaar oud, algemeen ontwikkeld, ne gen maanden vakopleiding en °P de hoogte met de redactie van Personeels- en verenigingsorgane n, zoekt plaatsing bij dag- of "Weekbladredactie. brieven onder No. 102/48, „De • •Katholieke Journalist", Koningsstraat 22 B, Hilversum. Redacteur..., Had dat dan niet enige jaren geleden gekund? vroeg men zich toen af. ' Enfin, er kwam nog een stroom van woorden. Er ging nog een uur mee heen. Maar vele vragen bleven open en toen zij gesteld werden, waren de antwoorden erg vaag. Het was, helaas, een verloren dag, ondanks de goed aangeklede borrel. GERHARD WERKMAN Gruwelkamer van de sensatiejournalistiek In de Kamerstukken is de sensatie van Enkhuizen weer opgeleefd. En tezelfder tijd waren het dagbladverslagen over de gedragingen van menselijk uitvaagsel, dat in bezettingstijd te Loosdrecht de hartstocht tot mishandelen in duivelse kwellingen uitleefde. Het is even schokkend als mensonterend en verschrikkelijk. Wij begrijpen, dat de rechters het naadje van de kous willen weten om een vonnis te vellen, dat zij in geweten kunnen verantwoorden. Dus moeten de getuigen in de rechtszaal wel de volle en onbedekte waarheid zeggen, hoe weerzinwekkend zij zelf het zullen vinden, na zoveel jaren te moeten spreken over dingen, waarever zij liefst het stilzwijgen bewa- - ren. Maar verstaat de dagbladpers haar taak, als ze van haar kolommen een gruwelkamer maakt, erger dan de wildste beeldromans, waartegen zij in heftige verontwaardiging te velde trekt? Vreest men dan niet een verderfelijke uitwerking op een onrijpe fantasie ? Weet men dan niet het discrete woord te vinden om de dingen zó aan te duiden, dat ze de lezerskring geen aanstoot kunnen geven? Misschien is deze eis aan de naoorlogse journalistiek ouderwets. Vroeger zou althans de katholieke pers de kranten gesignaleerd hebben, welke hun lezers dergelijke rechtbankverslagen voorzetten. G. P. Ontvangst Utrechtse Pers De burgemeester van Utrecht Jhr Mr C. J. A. de Ranitz, vond in de zo druk bezette Jaarbeursweek nog" gelegenheid de Utrechtse Pers een „Thee" aan te bieden in zijn werkkamer ten Stadhuize, niet in de laatste plaats als een blijk van erkentelijkheid voor de hem door de dagbladdirecties en journalisten aangeboden ..begroetingsmaaltijd", een avond waarop weer eens bewezen werd dat in Utrecht dissen gereed staan die de rechtgeaarde Sybaieonder de mensen, kunnen bevredigen. Burgemeester De Ranitz heeft tijdens die intieme plechtigheid ten Stadhuize zijn vreugde uitgesproken over de uitstekende verstandhouding tussen overheid en pers in de stad van St. .Maarten. Namens de directeuren sprak de heer H. M. van der Vegt, collega C. A. S. Schilp vertolkte de gevoelens van dankbaarheid voor dit gastvrije onthaal, der Utrechtse journalisten. Het was een charmante attentie van mevrouw De Ranitz De Brauw dat zij van deze „penetration pacifique" der Utrechtse Pers in dit gemeentelijk „heilige der heiligen" getuige wilde zijn. Commissie inzake het verschoningsrecht van de journalist Aan het slot van het op 19 Maart jl. gehouden congres over het verschoningsrecht van de journalist, deelde de voorzitter der Federatie, coll. Mr M. Rooy, mede, dat de N. D. P. 1945 en de Federatie van Nederlandse Journalisten besloten hadden een commissie in te stellen. Deze zou tot taak hebben een prae advies uit te brengen over de vraag op welke wijze aan het streven naar een wettelijke erkenning van het verschoningsrecht van de journalist gevolg zou kunnen worden gegeven. Deze commissie is thans samengesteld en heeft reeds met haar werkzaamheden een aanvang gemaakt. De heer Jhr Mr G. W. van Vierssen Trip werd bereid gevonden het voorzitterschap der commissie te aanvaarden. De leden zijn, namens de N. D. P. Mr H. M. Planten en Mr H. Dikkers; namens de Federatie Mr J. Derks en Mr A. Stempels. De secretaris der Federatie, Mr A. E. van Rantwijk, is met het secretariaat belast. „Petrusblatt" van bisdom Berlijn in Sovjetzone verboden De autoriteiten van de Sovjet- Russische zone van Berlijn hebben de verspreiding van het „Petrusblatt", het orgaan van het bisdom Berlijn, in de Oostelijke zone verboden. Het blad, dat in de Westelijke zone wordt gedrukt, kon tot dusverre met stilzwijgende toestemming van de autoriteiten ook in de Oostelijke zone worden verspreid. Door dit verbod, op welks inachtneming volgens communistische verklaringen nauwlettend zal worden toegezien, zijn de geestelijkheid en de gelovigen in de Sovjet-zone volledig van iedere verbinding met hun Katholieke geloofsgenoten in de andere gebieden van Duitsland afgesloten. Het verbod vindt vermoedelijk zijn grond in de moedige houding van het „Petrusblatt" ten aanzien van de kerkvervolging achter het IJzeren Gordijn. Vooral het proces tegen Kardinaal Mindszenty werd daarin met duidelijke woorden gebrandmerkt. (K.N.P.). 17
Heden en verleden van de Belgische Pers Dr. Maarten Schneider schrijft ons: Er is een algemeen oriënterend boek over de Belgische pers verschenen. Degene die zich wat meer met de . pers onzer Zuiderburen heeft bezig gehouden en daarom met belangstelling de verschijning van dit boek heeft tegemoet gezien, zal niet teleurgesteld zijn. En wie zijn tekort aan kennis van of belangstelling voor de Belgische pers heeft gemotiveerd met de opmerking, dat hem geen na oorlogse liter-atuur over dit onderwerp ter beschikking staat, zal naar andere motieven moeten uitzien. Het boek waarvoor hier aandacht gevraagd wordt, is een gedenkboek. Bij gelegenheid van haar 60-jarig bestaan in 1948 besloot de Brusselse Afdeling van de Algemene Belgische Persbond een gedenkboek te publiceren. Dit besluit op zich zelf reeds was prijzenswaardig, nog prijzenswaardiger is de uitvoering daarvan: dit gedenkboek siert de Brusselse en de gehele Belgische perswereld. Twintig artikelen van zo veelzijdige aard werden geschreven, dat het praedicaat „La Presse-De Pers", waaronder deze gebundeld bij het Pershuis te Brussel verschenen zijn, juist geacht mag worden. Reeds bij het bladeren in dit typografisch zeer verzorgde boek van ca .200 bladzijden valt het op, dat figuren van formaat hun medewerking hebben verleend. Namen als Ooms, Stijns, Gauchez, Seyl en Delandsheere behoeven geen introductie. Laten enkele beschouwingen genoemd mogen worden. Gauchez — journalist èn letterkundige — geeft met „Les journalistes belges écrivains" een zeer duidelijk overzicht en inzicht in de betekenis die Belgische journalisten voor de letteren van hun land hebben gehad en hebhen. Ooms schrijft over „La presse beige depuis ses origines jusqu' a 1930"; daarin valt het accent op de tijd na de totstandkoming van België's onafhankelijkheid en op de Frans-talige bladen. Een goed en noodzakelijk supplement daarop levert Stijns met „Vooruitgang op persgebied", dat de Vlaamse pers behandelt. Overzichtelijk eveneens zijn de artikelen over de illegale pers en de Belgische pers in de vrije wereld tijdens de Tweede Wereldoorlog. „Grandeur et servitude de la Chronique judiciaire", ,.La Presse et la Critique artistique", en „De literaire kritiek in de dagbladen" verdienen ook een vermelding, waarmee niets ten nadele bedoeld wordt ten aanzien van bijdragen over parlementaire journalistiek, het Belgisch persbureau, Pershuis, Instituut voor journalisten, technische evolutie, 18 radio-journalistiek enz. enz. Natuurlijk voldoet het éne artikel meer dan het andere. Zo is dat over de buitenlandse pers en haar invloed op de Belgische weinig uit de verf gekomen, had ik graag de pers in de Congo wat uitvoeriger behandeld willen zien, ook de economischstructurele ontwikkeling en de eventuele gevolgen en spanningen daarvan op ideëel-cultureel gebied. Maar toch kunnen deze en andere kritische opmerkingen mijn waardering nauwelijks verminderen. Temeer, omdat een gedenkboek niet naar streng systematisch wetenschappelijke maatstaven beoordeeld mag worden. De distinctie van dit gedenkboek wordt nog verhoogd door inleidingen van vijf autoriteiten, onder wie — natuurlijk — Camille Huysmans en Julius Hoste, maar zeker ook door een belangwekkende keur aan foto's, instructieve facsimiles en andere illustraties. In het kader van Benelux zal het ook tot een vorm van samenwerking met de Belgische pers moeten komen. Deze samenwerking zal aan betekenis kunnen winnen door te weten van haar en haar mentaliteit. Daartoe biedt dit Brussels- Belgische gedenkboek een goede gelegenheid; bovendien kan het leiden tot een meer gedetailleerde bestudering van de pers onzer Zuiderburen. In de Nederlandse Persbibliotheek zal dit gedenkboek over heden en verleden der Belgische pers zeker opgenomen worden. Moge het binnenkort ook te vinden zijn in de boekenrij van vele redacties en journalisten. En gelezen worden! Dit Brussels-Belgische gedenkboek doet verlangen — en daarin ligt ' misschien de hoogste lof — naar een soortgelijk Amsterdams- Nederlands boek. Vergis ik mij, of bestaat De Amsterdamse Pers in Juni van het volgend jaar niet juist een halve eeuw ? DE PERS IN WEST-EUROPA Onze collega Marcel Stijns, oudvoorzitter van de afdeling Brussel van de Alg. Belgische Persbond, heeft in de reeks uitzendingen „Europees commentaar" een radiotoespraak gehouden, die op 5 April door Hilversum I, op 6 April door de B.B.C. (Home Service) en Radio Parijs en op & April door Brussel en Luxemburg is uitgezonden. Hét onderwerp — Samenwerking op persgebied in West-Europa — paste wel zeer bijzonder in dit internationale kader. Radio en pers, zo betoogde coll. Stijns, zijn geroepen een belangrijke taak te vervullen bij de verwezenlijking van de Westeuropese eenheid. Het verdrag van Brussel kan uiteraard geen druk uitoefenen op de pers van vrije landen, maar over 't algemeen is de pers zeer gezind om internationale samenwerking te steunen. Ten aanzien van de persvrijheid — ook de vrije toegang tot het nieuws — bestaan er in de Westerse landen gemeenschappelijke tradities. Collega Stijns pleitte in dit verband voor gelijke persfaciliteiten, met inbegrip van bijzondere tarieven, •voor perstelegrammen, in de landen van het verdrag van Brussel. Tussen de verschillende persagentschappen — met inbegrip van de Zwitserse en Skandinaafse — bestaat een verheugende samenwerking. Helaas heeft de samenwerking in de Internationale Organisatie van Journalisten niet aan de verwachtingen beantwoord. „In de laatste tijden werd de I.O.J. voortdurend misbruikt voor hevige politieke pro paganda. Een ijzeren gordijn splitst de organisatie. Terwijl wij deze jammerlijke wending betreuren, zullen wij er de logische gevolgtrekking moeten uit halen en pogen een nieuwe organisatie op te richten, waarin wij ons beter thuis gevoelen , aldus coll. Stijns. Wij zullen, zo ging hij voort, een zuivere berichtgeving en de solidariteit onder de journalisten blijven bevorderen. Het verantwoordelijkheidsbesef der persmensen is vooral een zaak van hun eigen geweten. Geen wet kan dit opleggen of handhaven. Maar contact op beroepsgebied zal de goeden aanmoedigen, en de onervarenen leiden. De verspreiding van kennis van elkanders landen is ook een belangrijke taak van de pers. De gemeenschappelijke reis van een aanta journalisten der Beneluxlanden was in dit opzicht een goede aanloop- Ve uitwisseling van journalisten stuit i veel gevallen af op taalmoeilijkheden- Internationale reizen en studievergaderingen zouden echer ook reeft" de journalisten helpen bij hun nieuwe taak: het tot elkander brengen van de democratische volken. Ambtsaanvaarding Hans Hermans Coll. Hans Hermans, lector in de dagbladwetenschap aan de R.K. Un^ versiteit te Nijmegen, zal Vnjda» 13 Mei zijn ambt aanvaarden m« een openbare les.
Page 1 and 2: _ _ "H" ^" 3eJAAR( JAARGANG-MAANDBL
Page 3 and 4: Wetsontwerp Journalistieke Verantwo
Page 5 and 6: oog verliezen, dat de einduitsprake
Page 7 and 8: Wetenschappelijke aandacht voor de
Page 9 and 10: VRIJE MENINGSUITING Proefschrift ov
Page 11 and 12: BOEKEN ^~ JOURNALISTEN VOOR Christe
Page 13 and 14: van de onzekerheid van zijn slachto
Page 15: Ter navolging — Geen enkele redac
Page 19: CHARIVARIA Niets onregelmatigs gebe

De Katholieke ouraalist

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?