De positionering van de jeugdrechter - Rechtspraak.nl

More documents

Recommendations

Info

44 justitiële reactie. Eén van de toegepaste methoden betreft het de facto opleggen van straffen als bijzondere voorwaarde bij schorsing van het voorarrest (of door in dit stadium hierover afspraken te maken met de jeugdige verdachte). Feitelijk wordt bij deze werkwijze alvast vooruit gelopen op de straf die de jongere tijdens een strafzitting zou krijgen opgelegd. Bij de strafzitting wordt dan uiteindelijk ‘afgerekend’. Iets minder dan de helft van de jeugdrechters (47 procent) kan zich vinden in deze aanpak en een kwart (24 procent) van de strafrechters gaat hier zelf ook met enige regelmaat (en 27 procent sporadisch) toe over. Amsterdam en Almelo zijn twee arrondissementen waar het accent van de strafafdoening is komen te liggen bij de fase van het voorarrest (zie de casestudyverslagen in bijlage 3 en 4). De aanleiding tot de Amsterdamse aanpak was de constatering dat, al weer jaren geleden, het opleggen van detentie weinig effect sorteerde, omdat als gevolg van het cellentekort straffen niet ten uitvoer werden gelegd. Daarbij kwam het regelmatig voor dat de jongere in kwestie meerderjarig werd alvorens hij zijn straf had uitgezeten en de opgelegde jeugddetentie werd omgezet in een voorwaardelijke straf. Dit, terwijl een jongere die een minder ernstig delict had gepleegd en daarvoor een taakstraf had gekregen, wel zijn straf moest ondergaan. Om aan deze ongewenste situatie een einde te maken, besloten de Amsterdamse jeugdrechters alleen nog maar straffen op te leggen die ze “zelf konden uitvoeren”, dat wil zeggen dat ze recidiverende jongeren even zo lang gingen vasthouden als dat zij straf zouden krijgen. In Almelo wordt een andere redeneertrant toegepast (men spreekt hier overigens van ‘afspraken’, niet van ‘straffen’). Het oogmerk in dit arrondissement is niet zozeer het zorgdragen voor executie van de straf maar het voorkomen van recidive. Meer dan elders wordt in Almelo het middel van de voorlopige hechtenis ingezet bij minderjarigen - ook bij relatief geringe strafbare feiten. Dat er soms sprake lijkt te zijn van ’overkill‘, wordt door de betrokken instanties erkend, maar men hoopt dat hier een zodanig schrikeffect van uitgaat dat de jongere in kwestie het wel uit z’n hoofd laat om nog een keer de fout in te gaan. Tijdens de behandeling van de vordering tot bewaring (of tijdens de looptijd van de bewaring) maakt de rechter-commissaris met de minderjarige afspraken over wat er tot aan de zitting moet gebeuren. Een dergelijke afspraak kan ook behelzen het uitvoeren van een taak- of leerstraf tijdens een schorsing van het voorarrest. Eis is wel dat het gaat om een bekennende verdachte. In de meeste gevallen voldoet de jongere aan de voorwaarden en afspraken en kan hij na de uiteindelijke strafzitting, met een voorwaardelijke straf en met de complimenten van de jeugdrechter en andere instanties de zittingszaal verlaten. Een dergelijke zitting vindt doorgaans plaats in een zeer positieve sfeer en is door één van onze gesprekspartners dan ook omschreven als de “halleluja-zitting”. Elders is er wel kritiek geuit op deze innovatieve aanpak van de Amsterdamse en Almelose jeugdrechters. Eén van de respondenten van de enquête verwoordt deze kritiek als volgt: “Ik ben van mening, dat het zeer ongewenst is, indien de jeugdrechter een straf bij wijze van schorsingsvoorwaarde oplegt: eerst moet formeel vastgesteld worden of het strafbare feit wettig en overtuigend bewezen is met alle rechtswaarborgen vandien.” 84120032rm_publicatie.indd 44 03-04-2006 09:40:09
Een mening die door de jeugdrechters in Arnhem, een ander arrondissement waar een casestudy is uitgevoerd, wordt gedeeld. Zij vinden dat deze aanpak een schending inhoudt van de onschuldpresumptie. Hoewel zij het voordeel zien van een lik-op-stukreactie, vinden zij dat de oplossing gezocht dient te worden in het snel op zitting krijgen van de jeugdige verdachte, niet in het (naar hun mening) met voeten treden van de wet. In Almelo en in Amsterdam ziet men dit, vanzelfsprekend, anders. De voorzitter van het Team Jeugd van de Amsterdamse rechtbank betoogt dat de daar gehanteerde aanpak, evenals een voorlopige hechtenis, een voorschot is op de straf die later ter terechtzitting wordt opgelegd. Daarbij benadrukt hij dat er sprake dient te zijn van een bekennende verdachte. 60 Hij voelt zich bovendien in de aanpak gesterkt, nu er een wetsvoorstel ligt tot aanpassing van het Wetboek van Strafrecht met het oog op verruiming van de mogelijkheden tot gedragsbeïnvloeding van jeugdigen (zie 2.2). Dit voorstel vertoont volgens hem veel overeenkomsten met de Amsterdamse werkwijze. 61 En ook in Almelo vindt de geïnterviewde jeugdrechter dat de onschuldpresumptie in ere wordt gehouden. Hij benadrukt dat de overeenkomst met de minderjarige geen schorsingsvoorwaarde is, maar ‘een afspraak’: “Ik kan met iedereen afspraken maken.” Daar komt bij dat, ook in Almelo, er sprake moet zijn van een bekennende verdachte. In beide arrondissementen kunnen de externe partners zich vinden in de aanpak en zien zij de voordelen ervan. Dit geldt ook voor de advocaten met wie wij hebben gesproken. Maar in het bijzonder de geïnterviewde Amsterdamse advocaten zijn van mening dat de onschuldpresumptie wel degelijk wordt aangetast. De positionering van de jeugdrechter 4.4 Effecten van lange doorloop-en wachttijden De lange doorloop- en wachttijden zijn een probleem in zowel de civielrechtelijke als de strafrechtelijke keten. Om te weten hoe dit naar de beleving van de jeugdrechters afstraalt op hun eigen functioneren, hebben wij hen in de enquête de volgende stelling voorgelegd: “Wanneer de hulpverlening of de executie van het vonnis op zich laat wachten, tast dit het gezag van de jeugdrechter aan.” Dit is inderdaad het geval, vindt maar liefst 92 procent van de jeugdrechters, en 40 procent is het zelfs zeer eens met deze stelling. “Een groot probleem bij het opvolgen van rechterlijke beslissingen vormt natuurlijk het nijpende tekort aan geschikte behandelplaatsen. Dit draagt het risico in zich dat de procedure voor de kinderrechter een papieren exercitie wordt die niet tot iets concreets leidt. Dit is slecht voor het gezag van de kinderrechter.” “Het gezag van de kinderrechter wordt niet alleen bepaald door het eigen werk, maar ook door de mate waarin aan de beslissingen uitvoering wordt gegeven. In de strafrechtketen loopt dit heel behoorlijk. In de OTS-zaken ligt dat geheel anders.” Overigens geeft een aantal jeugdrechters op het enquêteformulier aan dat hen het zicht op de executiefase ontbreekt. Sommigen van hen betreuren dit: “Alhoewel mogelijk de tijd om die stukken te lezen ontbreekt, denk ik dat ik het wel op prijs zal stellen om te horen hoe het verder is gegaan met de jeugdige. Nu zien we alleen de mislukte hulpverlening weer terug. Zo af en toe een positief afl oopbericht zou aardig zijn om niet al te negatief te worden.” 60 In een interview in het kader van de casestudy Amsterdam meldt een advocaat echter dat hij wél eens heeft meegemaakt dat de aanpak werd toegepast zonder dat de minderjarige in kwestie schuld bekende. 61 Het wetsvoorstel is blijkens de Memorie van Toelichting ingegeven door de “behoefte aan verruiming van de mogelijkheden om in de fase van de voorlopige hechtenis, vooruitlopend op de veroordeling door de rechter, alvast te kunnen starten met een vorm van gedragsbeïnvloeding, evenals aan een duidelijke wettelijke grondslag daarvoor.” Daaraan wordt wel toegevoegd dat “een voorlopige voorziening geen elementen [mag] bevatten die overwegend bestraffend zijn of die anderszins de indruk wekken dat de verdachte als veroordeelde behandeld wordt.” 84120032rm_publicatie.indd 45 03-04-2006 09:40:09 45
Page 1 and 2: Auteurs: Suzan Verberk Karin Fuhler
Page 3 and 4: Dankwoord De positionering van de j
Page 5 and 6: De positionering van de jeugdrechte
Page 7 and 8: Lijst van gebruikte afkortingen AJB
Page 9 and 10: 1 bestaat uit twee fasen: een onder
Page 11 and 12: De arrondissementen waar de casestu
Page 15 and 16: 2 op een verzoek tot herstel van ge
Page 17 and 18: vergelijking met zijn collega’s i
Page 19 and 20: “Zo had de kinderrechter onder an
Page 21 and 22: gaat hierbij in het bijzonder om he
Page 23 and 24: afstaan. De wijziging van de OTS-we
Page 25 and 26: 3 • In Den Haag behandelt de sect
Page 27 and 28: De sector waarin een jeugdrechter w
Page 31 and 32: 4 4.1.2 Tijdigheid en volledigheid
Page 33 and 34: Het devies van deze rechters is dan
Page 35 and 36: Op basis van de inventarisatie door
Page 37 and 38: ontheffen van het gezag en dit word
Page 39 and 40: Uit de casestudies blijkt dat de me
Page 43: moeten kunnen gelasten, in plaats v
Page 47 and 48: De jeugdrechters passen pragmatisch
Page 49 and 50: 5 5.2 Kennis van civielrechtelijke
Page 51 and 52: Kortom, de jeugdrechters vinden het
Page 53 and 54: strafzitting aanwezig en ook als di
Page 55 and 56: Uit de enquêteresultaten blijkt da
Page 57 and 58: stichting. De kinderrechter behande
Page 61 and 62: 6 tionele wijze waarop jeugdstrafza
Page 63 and 64: over de wenselijkheid dat jongeren
Page 65 and 66: Internationaal Verdrag inzake de Re
Page 67 and 68: Met name de breed gedeelde opinie d
Page 69 and 70: worden aangesproken en meer verantw
Page 73 and 74: 7 unieke werkwijzen. Voorbeelden hi
Page 75 and 76: 7.3 Oorzaken van de problematiek Vr
Page 77 and 78: verdient hierbij overigens dat het
Page 79 and 80: formatie wordt verkregen, voorziet
Page 81 and 82: 7.4.2 Oplossingsstrategieën extern
Page 83 and 84: de uitvoering, naleving en eventuel
Page 85 and 86: echtsgebieden heeft de jeugdrechter
Page 87 and 88: echter moet worden opgedragen. Er b
Page 89 and 90: Ad 4) Oplossingen Ter oplossing van
Page 95 and 96:
De positionering van de jeugdrechte
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Deel 1. Enkele achtergrondgegevens
Page 101 and 102:
Deel 2. Rechterlijke macht De posit
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Deel 4. Interne afstemming straf en
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Deel 5. Sturing en coördinatie in
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Creatieve oplossingen De positioner
Page 117 and 118:
Deel 7. Tot besluit De positionerin
Page 119 and 120:
van de problematiek bepalend (...)
Page 121 and 122:
óf al kende van een OTS- of strafz
Page 123 and 124:
saris van advies te kunnen dienen.
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Om in voorkomende gevallen goed op
Page 129 and 130:
aldus de rechters. Dit betekent nie
Page 131 and 132:
zelfs het geval zijn voor ontkennen
Page 133 and 134:
krijgen. Niet alleen in conflictsit
Page 135 and 136:
van de advocaten wordt naar voren g
Page 137 and 138:
geeft toe dat de tijdigheid en kwal
Page 139 and 140:
zodanig moet worden georganiseerd d
Page 141 and 142:
dat jongeren een multidisciplinair
Page 143 and 144:
willen dat de rechter hun verzoeken
Page 145 and 146:
te plaatsen. Daarbij speelt mee dat
Page 147 and 148:
ijkste knelpunt in de civiele keten
Page 149:
show all

De positionering van de jeugdrechter - Rechtspraak.nl

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?