De positionering van de jeugdrechter - Rechtspraak.nl

50
zich uitsluitend met het jeugdstrafrecht bezig
houden, hechten hier (wat) minder waarde aan.
Een ruime meerderheid van de rechters (60 procent)
is van mening zelf over voldoende kennis
van beide rechtsgebieden te beschikken. Minder
vertrouwen hebben zij in collegae: 39 procent
vindt dat de collega-jeugdrechters binnen
de eigen rechtbank aan deze kwalificatie
voldoen (zie figuur 5.1). Daarbij is sprake
van statistisch significante verschillen tussen
de oordelen van de civiele rechters en de
strafrechters enerzijds en de rechters die
beide rechtsgebieden combineren anderzijds:
rechters die beide rechtsgebieden combineren
achten zichzelf beter op de hoogte.
5.2.2 Kennis van beide rechtsgebieden in
individuele gevallen
Niet alleen wordt betoogd dat jeugdrechters
in algemene zin kennis zouden moeten
hebben van beide rechtsgebieden, daarnaast
zouden zij van elke individuele zaak moeten
weten of, en zo ja welke, ontwikkelingen en
gebeurtenissen op het andere spoor spelen.
De uitkomsten van de enquête bieden overduidelijk
steun voor deze stellingname.
Zo vindt 96 procent van de respondenten dat
de jeugdstrafrechter goed op de hoogte dient
te zijn van eventuele beschermingsmaatregelen
die zijn genomen ten behoeve van de jeugdige
verdachte. Tevens vindt 93 procent van hen
dat de civiele jeugdrechter goed op de hoogte
dient te zijn van eventuele strafrechtelijke maatregelen
of sancties.
Deze kennis is nodig, zo leerden wij uit de
gehouden interviews, om maatregelen goed
op elkaar af te stemmen of op z’n minst ervoor
te zorgen dat zij elkaar niet hinderen. Zo is het
bijvoorbeeld van belang dat de rechter die
beslist over de voorlopige hechtenis van een
civielrechtelijk geplaatste minderjarige weet
dat, als deze persoon een bepaalde tijd niet
in de instelling aanwezig is, zijn plek komt te
vervallen. Ook is het nuttig om als strafrechter
te weten of een minderjarige verdachte in het
civielrechtelijke traject bijvoorbeeld al eens
bepaalde trainingen heeft gedaan als wordt
overwogen hem een leerstraf op te leggen.
En dat een gezinsvoogd die wordt belast met
het toezicht op de minderjarige tijdens de
proeftijd van een voorwaardelijk opgelegde
straf daar niet extra voor wordt betaald, is
eveneens relevante informatie. Het is dan
immers de vraag of deze gezinsvoogd invulling
gaat geven aan het toezicht of zich zal
beperken tot de taken die hij toch al uitvoerde.
Kennis van zowel het civiele als het strafrechtelijke
spoor is dus gewenst. De feitelijke
situatie voldoet echter niet aan dit wensbeeld.
Weliswaar geldt voor vrijwel alle civiele jeugdrechters
(94 procent) dat zij in voorkomende
gevallen de mogelijkheden bezien om hun
beslissingen af te stemmen op strafrechtelijke
maatregelen of sancties. Echter, slechts de
helft van hen (49 procent) acht zich goed op
de hoogte van de rechterlijke beslissingen in
het strafrechtelijke traject. Men schat in dat dit
slechts voor 34 procent van de civiele collega’s
jeugdstrafrechter in de eigen rechtbank
het geval is. (zie figuur 5.2)
Ook voor vrijwel alle jeugdstrafrechters (96
procent) geldt dat zij in voorkomende gevallen
bezien of het mogelijk en wenselijk is afstemming
te zoeken met civielrechtelijke maatregelen,
maar acht een beduidend kleiner deel
(61 procent) zichzelf hiervan ook daadwerkelijk
goed op de hoogte: “Op de strafzitting blijft
het veelal gissen naar het civiele traject.”
Slechts 43 procent denkt dat collega-jeugdstrafrechters
in hun eigen rechtbank in dit
opzicht goed geïnformeerd zijn. (zie figuur 5.3)
84120032rm_publicatie.indd 50 03-04-2006 09:40:13