ANALYSETECHNIEKEN IN HET LABORATORIUM. - Favv

2.1.2.3.9 Bevestiging
Doel: controleren of de geïsoleerde kolonie inderdaad het gezochte organisme is of de identiteit van
een geïsoleerde kolonie bepalen (meestal op speciesniveau).
Principe van een biochemische bevestiging: op een geïsoleerde kolonie worden een aantal
biochemische testen uitgevoerd. Daarbij test men de groei onder verschillende omstandigheden en op
verschillende voedingsmedia om na te gaan of er typische reacties optreden zoals zuurvorming,
fermentatie van bepaalde suikers, afbraak van een bepaalde verbinding e.d. Uit het patroon van de
reacties (vb. de API-galerij) kan men afleiden of men met het gezochte organisme te maken heeft of
kan men een organisme (species) binnen een groep identificeren (vb. de species binnen het genus
Listeria bepalen).
2.1.2.3.10 Serotypering
Doel: nadere identificatie van een organisme op een niveau lager dan species (bepaling serovars).
Principe: bij deze testen wordt een kolonie gemengd met specifieke antilichamen tegen bepaalde
celcomponenten (celwand, flagella,…). Agglutinatie wijst op de aanwezigheid van deze componenten.
Serotypering gaat meer in detail dan biochemische testen (niveau serovar i.p.v. species). Serotypering
wordt enerzijds uitgevoerd om de traceerbaarheid van een besmetting te bepalen (zoals serotypes
van Salmonella) en anderzijds om de aanwezigheid van virulentiefactoren – en zo ook de mogelijkheid
tot ziekteverwekking – te bepalen (zoals de aanwezigheid van antigeen H7 bij E. coli O157).
2.1.2.4 Verloop van een microbiologische analyse
Het opsporen van een organisme of een groep organismen verloopt in meerdere stappen : de
monstername, de eigenlijke analyse, het bepalen van het resultaat en de interpretatie ervan. Elke
stap is belangrijk en kan de eindbeoordeling sterk beïnvloeden.
2.1.2.4.1 De monstername
In veel opzichten is de monstername de meest kritische factor ! Het heeft immers weinig zin om
zich het hoofd te breken over de interpretatie van een analyseresultaat als de problemen al begonnen
zijn bij de monstername. Belangrijke aspecten daarbij zijn :
• de representativiteit van een monster of de mate waarin het monster een weerspiegeling is
van het eindproduct dat op het bord van de consument komt. Het ligt voor de hand dat een
analyse van het 'niet-eetbaar gedeelte' van een voedingsmiddel maar weinig nuttige
informatie zal verschaffen. Alhoewel dit niet altijd even eenvoudig is : of de korst van een
schimmelkaas als eetbaar moet beschouwd worden, daarover lopen de meningen nogal eens
uiteen...
• de homogeniteit heeft betrekking op de verdeling van de micro-organismen in het product. Bij
vloeibare producten of producten in poedervorm levert dit meestal weinig problemen op, maar
bij sommige vaste producten (slaatjes, sommige soorten kaas, paté...) kan de plaats van de
monstername (dicht bij het oppervlak of in de kern van het product, meer of minder van een
bepaald ingrediënt) een belangrijk effect hebben op het resultaat. Daardoor kan het ene
20