URETHRALE PATHOLOGIE BIJ MEISJES - RePub

II LITERATUURBESPREKING VAN DE SYMPTOMATOLOGIE EN DE
METHODEN VAN ONDERZOEK BIJ URETHRALE PATHOLOGIE.
A. SYMPTOMATOLOGIE
De verschijnselen van de eerder vermelde vormen van uretbrale patholo·
gie bij meisjes zijn weinig constant van aard. Het is mogelijk, dat de
klachten minimaal tot afwezig zijn, hetgeen waarschijnlijk een belangrijke
reden is waarom een urologisch onderzoek vaak wordt uitgesteld.
Daartegenover bestaat soms een alarmerend beeld met ernstige ziekteverschijnselen.
Hoewel niet altijd duidelijk van elkaar te scheiden, kunnen
we in grote lijnen drie groepen van symptomen onderscheiden, die
ook gecombineerd kunnen voorkomen :
I. verschijnselen tengevolge van afwijkingen van .de lagere urinewegen,
2. verschijnselen tengevolge van afwijkingen van de hogere urinewegen,
3. verschijnselen van gestoorde nierfunctie.
I. Verschijnselen tengevolge van afwijkingen van de lagere urinewegen
Deze bestaan hoofdzakelijk uit mictieklachten, die het gevolg kunnen
zijn van de uretbrale pathologie zelf, doch waar meestal een infectie van
de lagere urinewegen aan ten grondslag ligt.
Een duidelijk op de voorgrond tredend verschijnsel is enuresis (Stevens
1936, Smellie c.s. 1964, Bakker 1967). Deze wordt over het algemeen voornamelijk
gezien als een rijpingsvertraging van de zindelijkheid (de Jonge,
1969). Psychische factoren spelen hierbij ongetwijfeld een belangrijke
rol. Indien de enuresis zich echter na het achtste jaar nog steeds manifesteert
of optreedt na een periode waarin het kind reeds geheel zindelijk
was, moet een onderzoek ingesteld worden naar de mogelijkheid van
een organisch lijden als oorzaak hiervan.
McFadden (1955) vond, hoofdzakelijk op grond van röntgenonderzoek,
bij 300 gevallen van .,persistent enuresis" bij meisjes in 40 °/o pathologie
van de lagere urinewegen. Deze bestond voornamelijk uit twee typen,
namelijk obstructieve (o.a ... meatal stenosis, bladderneck obstruction")
en neurologische afwijkingen.
Andere mictieklachten die veelvuldig optreden zijn pollakisurie, strangurie
en, in mindere mate, imperatieve mictiedrang. Dysurie (bemoeilijkte
mictie) komt betrekkelijk weinig voor, hoewel dit het enige verschijnsel
is, dat als een typische uiting van obstructie moet worden beschouwd.
Behalve mictieklachten zijn er nog andere verschijnselen mogelijk als
gevolg van een prikkelingstoestand van de lagere urinewegen. Dit is
met name buikpijn, die meestal vrij vaag wordt aangegeven onder in de
buik of om de navel en pijn in de zijde. Dit laatste kan ook optreden
tengevolge van een reflux aan de desbetreffende kant (Hodson c.s. 1960).
Soms wordt bij uretbrale pathologie haematurie gezien.
16