Leidraad - Slappe Bodem

Deel 5 - Hoofdstuk 5.1
Afwegingsmodel
Leidraad Balans
met de waarde 100, - met de waarde 75, 0 met de waarde 50, + met de waarde 25 en ++ met de
waarde 0. Voor dit geval zal niet elke subcriterium even belangrijk zijn. Door de gebruiker wordt
aan de afzonderlijke criteria een waarde toegekend. Dit kan elk willekeurig getal groter dan 0 zijn.
In het geval dat de waarde 0 wordt toegekend wordt het subcriterium in de afweging niet verder
meegenomen.
De verhouding van de toegekende waarden dient overeen te komen met de verhouding van het
belang dat de gebruiker hecht aan de criteria. Dus als het eerste criterium tweemaal belangrijker is
dan het tweede criterium dient de waarde van het eerste criterium tweemaal groter te zijn dan die
van het tweede criterium.
Vervolgens wordt de waarde van de score vermenigvuldigd met de waarde toegekend aan de
subcriteria. Per variant worden de vermenigvuldigen van de waarden van de scores en de
bijbehorende subcriteria opgeteld. Voor elk van de varianten is dan een optelsom bepaald. Om de
optelsom van de varianten te vergelijken met de scores uit de voorgaande criteria. Hiertoe wordt
opnieuw de scores in de range van 100 tot 0 toegekend aan de verschillende varianten.
Vergelijking en hoofdcriteria
Nu voor elk van de drie hoofdcriteria voor elk van de varianten een score in de range van 0 tot
100 heeft gekregen kunnen ze onderling vergeleken worden. Echter niet voor elke situatie en
voor iedere gebruiker is de onderlinge verhouding tussen de hoofdcriteria gelijk. Ook hier worden
waarden toegekend aan de drie criteria. Deze waarden worden hierna weegfactoren genoemd.
De gezamenlijk een optelsom van de weegfactoren is 100 en hun onderlinge verhouding dient de
verhouding van het belang van de criteria te weer spiegelen. Voor de definitieve score per variant
wordt nu de weegfactor van de criteria vermenigvuldigd met hun score. De optelsom van deze drie
vermenigvuldigingen levert de score per variant op. De variant met de laagste score is de optimale
variant.
Het is van belang om goed inzicht te hebben in de keuze van de weegfactoren. Als voor een geringe
aanpassing in de weegfactoren nog steeds dezelfde constructie de optimale constructie is, is er
sprake van een robuuste keuze. Als er voor een geringe afwijking in weegfactoren een totaal andere
constructie de optimale blijkt is er geen sprake van een robuuste keuze. Om dit te controleren wordt
voor elke set weegfactoren, afgerond in vijftallen, de scores van de varianten uitgerekend en de
optimale variant bepaald. Vervolgens worden de resultaten in een driehoek diagram weergegeven.
Dit geeft visueel inzicht in de invloed van de weegfactoren op de gemaakte keuze, de robuustheid van
de afweging.
Voorbeeld
Voor de uitvoering van een reconstructie in een woonwijk zijn vier varianten nader onderzocht.
Het gaat hier om de varianten:
› Reconstructie in zand
› Toepassen EPS
› Reconstructie in argex
› Reconstructie in bims
Voor dit voorbeeld kan men er vanuit gaan dat voor elk van deze varianten een zettingsvoorspelling
uitgevoerd aan de hand waarvan de momenten van reconstructie zijn vastgesteld. Hiermee een
ontstaat een ophoogschema voor elk van de varianten. In de onderstaande tekst wordt voor elk van
de hoofdcriteria de score vastgesteld.
Hoofdcriterium kosten:
a) subcriterium kosten reconstructie
Omdat het hier een globaal voorbeeld ter illustratie van de afweegmethode betreft is alleen een
bedrag voor de totale kosten genoemd. Voor een echte case worden uiteraard de kosten van elk
onderdeel ingevuld.
139